Dlaczego chrześcijanie świętują niedzielę zamiast soboty? Przecież sobota jest ostatnim dniem tygodnia, który Bóg nakazał święcić.

Chciałbym odpowiedzieć na to pytanie, lecz zanim to uczynię muszę odnieś się do samego pytania. Faktycznie w Księdze Wyjścia w rozdziale 20 znajdujemy przykazanie mówiące o pamięci szabatu (werset 8)! I zaraz potem jest dodana motywacja tego przykazania odnosząca się do stworzenia świata (por. werset 11).

Jednak w Piśmie św. mamy dwie wersje Dekalogu. I tak Księdze Powtórzonego Prawa roz. 5 odnajdujemy to samo przykazanie w. W w.12 jest mowa o zwracaniu uwagi na szabat i zaraz po tym następuje motywacja całkowicie różna od poprzedniej. Trzeba to czynić ze względu na stan niewoli w Egipcie, a z której Pan Bóg wyprowadził Izraela (por. w. 15). A zatem szabat jest świętowany z dwóch różnych motywów. I wydaje się, że właśnie w motywacji leży istota tego przykazania i jego konstytutywność dla tradycji żydowskiej.

To tyle jeśli chodzi o korektę samego pytania, które jest niepełne.

Z tego co napisałem wynika, że szabat jest zachowywany ze względu na wydarzenia, do których się odnosi: czy to akt stworzenia, czy to wyprowadzenie Izraela. Stworzenie i wyzwolenie są aktami fundamentalnymi dla ekonomi Starego Testamentu, ale znajdują one, jak i całe Prawo, swoje wypełnienie w dziele Jezusa Chrystusa (Kol 1,15–20). Szczytem dzieła dokonanego przez Jezusa Chrystusa jest Jego zmartwychwstanie i właśnie to wydarzenie jest konstytutywne dla tradycji chrześcijańskiej.

Do tego też dzieła Jezusa odnosimy się w celebrowaniu „dnia po szabacie”. W tym dniu Jezus zmartwychwstał. Odsyłam do osobistej lektury Katechizmu Kościoła Katolickiego –  paragrafy 2168 i następne.

Co do przykazania o szabacie zachęcam do wspaniałej lektury jaką jest książka P. Bovati, Księga Powtórzonego Prawa (1–11), ukazał się w serii komentarzy do Starego Testamentu wydawnictwa M.

Ks. Cezary Korzec