Szczęść Boże!

Słyszałem, że w Kościele ludzie świeccy mogą sprawować niektóre posługi np. rozdawać Komunię Św., nawiedzać chorych i zanosić im Pana Jezusa. Czy chodzi tu może o diakonat stały??? Chciałbym się dowiedzieć więcej informacji na ten temat, m.in. jaki akt prawny reguluje wspomnianą kwestię.

Serdecznie pozdrawiam – Wojtek.

Już w początkach istnienia Kościoła powierzano wiernym świeckim posługę zanoszenia Komunii św. chorym, prześladowanym czy uwięzionym. W naszych czasach posługę tę przywrócił Sobór Watykański II. Jest to posługa akolitów, czyli nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. Wprowadził ją dokument watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego z dnia 29.01.1973 r. (Instrukcja Immensae caritatis).

Realizując wskazania Soboru, w 1990 r. Kongres Eucharystyczny, który odbywał się we Wrocławiu, przywrócił posługę akolitatu w Kościele w Polsce. W tych parafiach, gdzie jest taka konieczność, także świeccy mogą rozdzielać Komunię św., zgodnie z przepisami prawa.

Podstawowy przepis prawa to kan. 230 par. 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, który orzeka, że „mężczyźni świeccy, posiadający wiek i przymioty ustalone zarządzeniem Konferencji Episkopatu, mogą być na stałe przyjęci, przepisanym obrzędem liturgicznym, do posługi lektora i akolity, udzielenie jednak tych posług nie daje im prawa do utrzymania czy wynagrodzenia ze strony Kościoła”. Wśród wymaganych przymiotów wymienia się właściwą postawę moralną, życie zgodne z wyznawaną wiarą, zaangażowanie w życie wspólnoty parafialnej i dobra opinia w parafii.

Kan. 231 par. 1 dodaje uwagę, że „świeccy, którzy na stałe lub czasowo poświęcają się posłudze Kościoła, obowiązani są zdobyć odpowiednią formację potrzebną do właściwego wykonywania swego zadania, by ją spełniali świadomie, umiejętnie i pilnie”.

Taka posługa świeckich bywa koniecznością zwłaszcza w dużych parafiach, gdy liczba wiernych przystępujących do Stołu Pańskiego jest tak duża, że posługa kapłanów jest niewystarczająca. Wśród innych powodów i konieczności duszpasterskich dla wprowadzenia akolitatu świeckich, to pomoc w udzieleniu częstej Komunii św. osobom chorym i w podeszłym wieku, przebywającym w domach, w szpitalach i w innych zakładach opieki. Proboszcz parafii może wówczas wystąpić do biskupa diecezji z prośbą o udzielenie posługi akolitatu wybranym i gotowym przygotować się do tej posługi parafianom.

Zgodnie z postanowieniem Konferencji Episkopatu Polski z 02.05.1990 r. nadzwyczajnymi szafarzami Komunii św. mogą być mężczyźni w wieku od 35 do 65 lat, przedstawieni przez Proboszcza, i odznaczający się przymiotami, wymienionymi w tym dokumencie.

Czym innym jest diakonat przejściowy (przed prezbiteratem) czy stały, udzielany przez sakrament święceń. Może jednak nie ma potrzeby, abym o tym pisał, gdyż jak sądzę, Pana zainteresowanie szło w kierunku akolitatu. Zresztą na razie nie są jeszcze szczegółowo określone różne kwestie związane z dopuszczeniem wiernych do diakonatu stałego w Polsce.

Z pozdrowieniem

Ks. Tomasz Trzaskawka