5 października
Wierzę w jeden, święty i apostolski Kościół powszechny.
Nie mówię o budynku kościoła.
Mówię o Żywym Kościele,
o Ludzie Bożym,
o Królestwie Bożym,
które w nas jest.
My w łączności z Chrystusem
jesteśmy Kościołem.
Tak dużo mówił nam Pan Jezus
o Królestwie Bożym na ziemi.
Mówił w przypowieściach, przez obrazy,
aby wszyscy rozumieli, uczeni i prości.
To Królestwo Boże podobne jest do
ziarna gorczycy.
Malutkie ziarenko,
a urośnie w krzew
i w jego gałęziach
mieszkają ptaki niebieskie.
Każda przypowieść ewangelijna
mówi nam o Kościele
coś nowego.
Podobny jest ten Kościół
do zaczynu chlebowego,
do pszenicy i kąkolu,
do skarbu ukrytego w roli,
do perły drogocennej,
do sieci zagarniającej mnóstwo ryb,
do robotników w winnicy,
gdzie wszyscy pod wieczór
otrzymują po denarze,
do winnego krzewu
i latorośli.
Piękne są przypowieści ewangelijne,
a w swojej treści,
bardzo głębokie.
Czasem uczniowie prosili Pana Jezusa:
Wytłumacz nam przypowieść o siewcy.
Pan Jezus im tłumaczył:
Ja jestem siewcą.
Ziarnem jest słowo moje,
a wy jesteście glebą.
Dlatego u jednych ziarno uschnie,
albo je podepczą ludzie i ptaki wydziobią,
a u innych przyniesie plon trzydziesty,
siedemdziesiąty i setny.
Los Kościoła zależy więc
i ode mnie.
Apostołowie jednak myśleli po ludzku,
że Pan Jezus będzie Królem,
a oni ministrami.
Pytali więc:
Kiedy przyjdzie to Twoje Królestwo?
Gdzie jest to Twoje Królestwo?
Królestwo moje w was jest!
Wy jesteście moim Kościołem.
Zapamiętaj! Kościołem jesteśmy my,
którzy mamy jedną wiarę, jeden chrzest
i jeden Duch nas ożywia.
W tym Kościele zawsze jest Piotr!
Piotr jest Skałą, na której Chrystus
zbudował swój Kościół.
Piotr ma władzę wiązania i rozwiązywania
spraw ludzi Kościoła
i tak będą one związane i rozwiązane w niebie.
Jesteśmy Kościołem pielgrzymującym,
ale jest Kościół cierpiących w czyśćcu
i Kościół Świętych w niebie.
Dlatego wierzę w Świętych obcowanie.
Są Święci ogłoszeni przez Kościół,
a my modlimy się przez Świętych,
aby uwielbiony był Bóg.
Kościół jest moją Matką,
która dała mi wiarę, nauczyła modlitwy
i prowadzi do nieba.
O Panie Boże, dzięki Ci,
żeś mi Kościoła otworzył drzwi,
w Nim żyć, umierać pragnę.