Wersję książkową Fascynującego zaproszenia można zamówić na stronie wydawnictwa „Więź”
Fascynujące zaproszenie. Msza święta krok po kroku
WOJCIECH JĘDRZEJEWSKI OP
I. TAJEMNICA MSZY ŚWIĘTEJ
Wersję książkową Fascynującego zaproszenia można zamówić na stronie wydawnictwa „Więź” |
W kulturze semickiej rozdzielenie ciała i krwi oznacza śmierć biologiczną. Znak takiego rozdzielenia, a więc znak prawdziwej śmierci, pojawia się również na Mszy świętej, gdy Jezus daje się nam oddzielnie pod postaciami chleba i wina. Eucharystia nie jest jednak wspomnieniem Wielkiego Męczennika, który wierny głoszonym ideom nie waha się za nie umrzeć. Jezus Chrystus nie tylko doświadczył męki, ale i zmartwychwstał – pokonał śmierć, z którą się starł na krzyżu. Na rzeczywistość Jego zmartwychwstania, zwycięstwa nad śmiercią, wskazuje jeszcze jeden symbol liturgiczny, który dokonywany jest przez celebransa: wrzuca on kawałek Ciała-chleba do kielicha z Krwią-winem – łączy Ciało i Krew Chrystusa. Doświadczenie uczy, że świeccy uczestnicy Eucharystii nawet nie zauważają tej czynności, zwykle zajęci przekazywaniem sobie znaku pokoju, nie słyszą towarzyszących jej kapłańskich słów, przechodząc do intonacji „Baranku Boży”. Przejście Chrystusa do życia, Zmartwychwstanie, nie skupia na sobie uwagi uczniów!
A oto słowa, które towarzyszą symboliczno-liturgicznemu powrotowi Zbawiciela do życia:
Ciało i krew naszego Pana Jezusa Chrystusa, które łączymy i będziemy przyjmować niech nam pomaga osiągnąć życie wieczne.
Ślady tej liturgicznej czynności spotykamy w V wieku w Rzymie. Ów kawałek Hostii pochodził z Eucharystii sprawowanej przez samego biskupa. Chodziło o podkreślenie, że zawsze sprawujemy jedną i tę samą Ofiarę Pana. Nie jest tak, że za każdym razem dokonuje się jeszcze raz – na zasadzie powielania – Pascha Chrystusa. Zawsze dokonuje się jeden raz dokonana w historii Ofiara Zbawiciela. Liturgia zaś pozwala nam w niej – dziś żyjącym ludziom – uczestniczyć. Duch święty „zawiesza” czas i prowadzi do stołu, gdzie możemy się karmić pełnią łaski, jakiej udziela śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa. Tu spożywamy Posiłek, który pomaga nam osiągnąć życie wieczne.
Łączenie Ciała i Krwi Jezusa możemy również zobaczyć jako skierowaną ku nam żywą przypowieść o powrocie do jedności w nas samych i pośród nas tego, cośmy niemądrze porozdzielali ku własnej i innych zgubie. Gdy, na przykład, oddzielamy prawdę od dobra, celebrujemy śmierć pośród siebie. Dobro bowiem zawsze musi kierować się prawdą, aby służyło komukolwiek. Podobnie źle się dzieje, gdy odseparowujemy seks od odpowiedzialności; moralność chrześcijańską od łaski, sprawiedliwość od miłości; wiarę od uczynków. Nie daje życia stawianie fałszywych alternatyw: spontaniczność albo sztywniactwo, autentyczna wiara poza strukturami Kościoła albo faryzeizm w Kościele. Życie powraca tam, gdzie umiemy odkryć konieczność połączenia pozornie przeciwstawnych sobie rzeczywistości.
Wojciech Jędrzejewski OP
© 1996–2004 www.mateusz.pl