JACEK POZNAŃSKI SJ
Wprowadzenie: Każdy czytany w niedziele fragment z Pisma św. może być pomocą do osobistej modlitwy (ok. 15 min) w ciągu czterech dni tygodnia. Zaczynamy znakiem krzyża i przeczytaniem danego czytania. Kończymy rozmową z Bogiem o tym, co mi ten tekst mówi oraz modlitwą Ojcze nasz.
(Iz 9,1-3.5-6): „Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.” Wraz z faktem narodzenia Jezusa, Syna Bożego, pośrodku świata objawił się nam nowy obraz Boga. Nie kroczymy już w ciemnościach, nie ogarnia nas całkowity mrok naszych o Nim domysłów. Bóg zdradził nam, jak pragnie być postrzegany. Objawił się więc jako Ojciec, Odwieczny Ojciec Syna oraz miłosierny Ojciec każdego z nas. Bóg objawił się jako Książę Pokoju, który pragnie przebaczenia, pojednania między ludźmi, a nie jako Pan Zastępów i Wielki Wojownik, jak wyobrażali Go sobie jeszcze Izraelczycy. Bóg okazuje się mocny nie dlatego, że uśmierca szeregi nieprzyjaciela, ale że mimo wszelkich przeciwności realizuje swój zbawczy plan. Jest to plan przedziwny, bo tchnący pokorną łagdonością. Tylko Bóg mógł sobie na niego pozwolić.
(Ps 96): „Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości. Przed obliczem Pana, który już się zbliża, który już się zbliża, by sądzić ziemię. On będzie sądził świat sprawiedliwie, a ludy według prawdy.” To, że możemy jeszcze raz przeżywać Boże Narodzenie winno być dla nas nową szansą uświadomienia sobie, że Pan Bóg chce się do nas zbliżać i jest gotów zrobić wiele by to osiągnąć. Boże Narodzenie to święto bliskości. Tak je odbieramy, tak je pragniemy przeżywać. Staramy się przełamywać międzyludzkie zamknięcia i podziały, chcemy przebaczać sobie i jednoczyć się w naszych rodzinach i wspólnotach. Niech jednak te pragnienia, które żywimy w stosunku do ludzi, uświadamiają nam i większy wymiar: bo i Pan Bóg pragnie być blisko nas i zaprasza nas, abyśmy także my byli blisko Niego, z Nim się pojednali i żyli bardziej przy Nim.
(Tt 2,11-14): „Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei” Dzięki narodzeniu Chrystusa jest możliwe dla nas dobre życie. Jest możliwe panowanie nad „żądzami”, jest możliwa sprawiedliwość i pobożność, a także dobre uczynki. „Ukazała się bowiem łaska Boga”. Nie jest ona ograniczona do jakiejś kasty lub określonej grupy osób. Ale niesie ona zbawienie wszystkim ludziom. Niezależnie, czy ktoś zna Jezusa czy nie, jest dla niego/dla niej możliwa nowa jakość życia, nowa wolność. Pan jednocząc się w ludzkiej naturze z każdym z nas wpuszcza w duchowe żyły człowieka świeżą krew, czyli nowe życie.
(Łk 2,1-14): „Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.” Dla św. Łukasza bardzo ważne jest to, że Jezus narodził się w żłobie. W nim kładzie Go Maria; żłób i złożone w nim Dzieciątko mają być znakiem dla pasterzy. I może nie tyle chodzi o wskazanie na ubóstwo, w którym narodził się Zbawiciel, albo na to, jak bezduszni byli mieszkańcy okolic Betlejem, którzy nie wpuścili Marii i Józefa do swoich domów. Raczej Ewangelista chciał chyba przywołać skargę Boga z przepowiedni proroka Izajasza (1,3): „Wół rozpoznaje swego pana i osioł żłób swego właściciela, Izrael na niczym się nie zna, lud mój niczego nie rozumie.” Ale tu, w przeciwieństwie do czasów Izajasza, lud Izraela powoli zaczyna rozpoznawać swego Pana. Świat nieożywiony pod przewodnictwem gwiazdy, świat ożywiony, reprezentowany przez zwierzęta, świat duchowy, to jest aniołowie, ale także w końcu świat ludzki, zaczynają rozpoznawać swojego Boga, coś o Nim rozumieć. Boże pragnienia przemieniają się w ludzkie rzeczywistości i ludzie zaczynają rozpoznawać jak przedziwnym Bogiem jest ich Bóg.
Jacek Poznański SJ, Kraków
http://exercitia-spiritualia.blogspot.com/
© 1996–2010 www.mateusz.pl/mt/jp