JACEK POZNAŃSKI SJ
Wprowadzenie: Każdy czytany w niedziele fragment z Pisma św. może być pomocą do osobistej modlitwy (ok. 15 min) w ciągu czterech dni tygodnia. Zaczynamy znakiem krzyża i przeczytaniem danego czytania. Kończymy rozmową z Bogiem o tym, co mi ten tekst mówi oraz modlitwą Ojcze nasz.
(Dn 7,13-14): „Patrzałem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki.” Prorok Daniel już przeczuwał wielkie dzieła, których Bóg dokonał następnie w Jezusie Chrystusie. Panowanie, chwałę i władzę królewską nie otrzymał On dopiero po śmierci i zmartwychwstaniu. On jest Królem przedwiecznym, od zawsze. Przez śmierć i zmartwychwstanie objawił się jako Pan nad całym stworzeniem, materialnym i duchowym, także nad światem zła, nad najgłębszymi otchłaniami ludzkiego zagubienia, cierpienia, śmierci, odrzucenia i zapomnienia.
(Ps 93): „Pan króluje, oblókł się w majestat, Pan odział się w potęgę i nią się przepasał, tak świat utwierdził, że się nie zachwieje. Twój tron niewzruszony na wieki, Ty od wieków istniejesz, Boże.” Boże królestwo rozciąga się na wszystko, co istnieje, jakkolwiek może być chwiejne i słabe; Boże panowanie rozciąga się na wszystkie wieki, w żadnym okresie czasu, czy to bardziej religijnym, czy mniej religijnym, czy wręcz ateistycznym, nie jest ono słabsze lub jakoś ograniczone. To biblijne przekonanie jest fundamentem, na którym człowiek może bezpiecznie oprzeć swoje życie, niezależnie od tego, jak ono byłoby zagrożone, wątłe bądź kruche. Ta wiara nie rozwiąże mu problemów życia, ale da nadzieję, a z nią i siłę, by je podjąć i ufać, że zostanie doprowadzony do rozwiązania. Boże świadectwa są bardzo godne wiary.
(Ap 1,5-8): „Tak: Amen. Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.” Boga, którego czcimy nie można schwytać w schematy. On jest zawsze większy od tego, co o Nim myślimy. Jeżeli wydaje nam się, że już go rozumiemy, że pojęliśmy, kim On jest i jak działa, to oznacza, że stworzyliśmy sobie idola (por. św. Augustyn). „Bóg, Który jest” – to ten, który jest każdemu i każdej „współczesny”, jest od zawsze i na zawsze, a więc istnieje poza naszymi kategoriami czasu, czyli poza naszymi kategoriami przeżywania rzeczywistości i myślenia o rzeczywistości. Jednak zarazem, dał się nam poznać w historycznych warunkach i ograniczeniach ludzkiej kondycji jako ten, „Który był”, czyli Jezus z Nazaretu. On jest także tym, „Który przychodzi”, czyli kimś zawsze nowym, kimś, kto za każdym razem w nowy sposób daje nam się rozpoznawać, tak iż przekracza nasze wcześniejsze przyzwyczajenia. Jeśli doświadczymy tego, że Bóg jest zawsze większy, nietrudno przyjdzie nam wiara w nadchodzenie Bożego Królestwa, które obejmuje wszystko.
(J 18,33b-37): „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.” Jezus mówi o prawdzie. Co ma na myśli? Chodzi Mu o prawdę o tym, że Bóg ukochał świat i człowieka. Jego narodzenie i przyjście na świat jest właśnie udokumentowaniem tej prawdy. Jego życie, a w szczególny sposób śmierć i zmartwychwstanie, dokładnie tej prawdzie dają świadectwo. Być z prawdy to znaczy uwierzyć w to, że Bóg ukochał świat, że ja jestem przez Niego kochany. Można też powiedzieć, że każdy, czy to chrześcijanin czy nie chrześcijanin, który jest przekonany, że ostatecznie to, co Transcendentne akceptuje i obejmuje miłością świat i człowieka, będzie niejako instynktownie słuchał głosu Jezusa, który o tej prawdzie mówi, a i więcej: tę prawdę ucieleśnia.
Jacek Poznański SJ, Dublin
www.jezuici.pl/dublin
© 1996–2009 www.mateusz.pl/mt/jp