www.mateusz.pl

 

Cezary Sękalski

 

sekalsky@interia.pl

 

Witaj, nazywam się Cezary Sękalski i jestem teologiem duchowości oraz dziennikarzem. Szczegóły dotyczące mojej drogi zawodowej znajdziesz w moim CV. Możesz też zapoznać się z moimi ważniejszymi publikacjami

Publikacje książkowe (fragmenty)

  • Sam bym tego nie wymyślił…
    Od małego grałem na akordeonie i od dziesiątego roku życia ogrywałem wszystkie uroczystości rodzinne. Rodzina chciała, żebym grał, no to stawało się, brało akordeonik i grało się… Często nawet przechodnie zatrzymywali się pod moim oknem i słuchali, a kiedy nie grałem, pytali: – Czemu dzisiaj nie grasz?
    rozmowa z Janem Budziaszkiem
  • Misterium przemiany wewnętrznej. Rozwój duchowy chrześcijanina w Ćwiczeniach ignacjańskich
    Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli już od ponad czterech wieków w niezwykle twórczy sposób wpisują się w historię Kościoła. Nie przypadkowo św. Ignacy został ogłoszony patronem rekolekcji i ćwiczeń duchowych a papież Pius XI w encyklice Mens nostra (O coraz usilniejszym rozpowszechnianiu praktyki ćwiczeń duchownych) określił książeczkę Ćwiczeń jako “najmędrszy i jedynie powszechny kodeks praw potrzebny do kierowania dusz na drodze zbawienia i doskonałości”.

Artykuły

  • Trzy kroki ku czynnej miłości
    Dla Jezusa jałmużna była, obok modlitwy i postu, jednym z trzech głównych filarów życia duchowego (por. Mt 6). Fakt, że wspomniał o nich jednym tchem, stanowi dla nas napomnienie, by życie duchowe traktować jako spójną całość, w której nie można oddzielać od siebie różnych elementów, widząc w nich jedynie jednostkowe praktyki religijne. Wprost przeciwnie, trzeba je uznać za fundament szeroko pojętej filozofii życia chrześcijanina.
  • Jak nie mówić i jak mówić… o małżeństwie
    Wydaje mi się, że poprawne ukazywanie duchowości małżeństwa staje się dziś ogromną szansą dla Kościoła. W końcu większość chrześcijan wybiera właśnie taką drogę życia. Dobrze by było, gdyby ich więź z Kościołem nie kończyła się na ślubowaniu przed ołtarzem, ale by w Kościele znajdywali nieustanną afirmację wybranego przez siebie powołania i inspirację dla swojego osobistego i wspólnotowego wzrostu duchowego.
  • Katolickie tabu, czyli o ewangelizacji przez media
    Nie jestem zwolennikiem tego, by program radia katolickiego ograniczał się wyłącznie do tematyki religijnej. Zdaję też sobie sprawę z tego, że radio jako środek do głoszenia Ewangelii wymaga dużych nakładów finansowych, źle się jednak dzieje, gdy w ich poszukiwaniu całkowicie zatraca się podstawową misję radia. Rozgłośnia katolicka, w której religia jest tematem tabu, wydaje się rdzennie polskim wynalazkiem.
  • Czy jesteśmy komunikatywni? – Warsztaty dla katechetów
    Wystąpienie publiczne nie jest sprawą łatwą. Człowiek, który staje twarzą w twarz wobec swoich słuchaczy ma do pokonania wiele pułapek. Od tego jak sobie da z nimi radę, zależy, czy skutecznie dotrze ze swoim orędziem do odbiorcy. Sprawa jeszcze bardziej się komplikuje, kiedy ów przekaz nieskończenie przerasta możliwości mówcy. Wtedy należałoby dokonać wszelkich starań, by przynajmniej go nie zniekształcić.
  • Kto jest kim w Kościele?
    Gdy osoba świecka zaangażowana jest w czynne duszpasterstwo, a przez to ciągle jeszcze spotyka się ze zdziwieniem, niedowierzaniem, czy nawet nieufnością...

Wywiady

  • Rozmowa o prostytucji z s. Anną Bałchan
    Z punktu widzenia chrześcijanina sprawa jest oczywista, bo jak można zalegalizować wykorzystywanie seksualne człowieka? Seksualność jest darem Boga danym po to, by móc nią obdarzyć najbliższego człowieka, w intymności, w doświadczeniu głębokiej więzi, a nie po to by korzystali z niej obcy ludzie za pieniądze. Na to żaden chrześcijanin nie może się zgodzić. Człowiek ma być kochany a nie używany.
    Rozmowa z s. Anną Bałchan, Przewodniczącą Zarządu Stowarzyszenia im. Maryi Niepokalanej na Rzecz Pomocy Dziewczętom i Kobietom
  • Czy piękno zbawi świat? – rozmowa z M.D. Goutierrem
    Sztuka jest bardziej pytaniem niż odpowiedzią. Dzieło sztuki budzi pytanie, które gdzieś we mnie zamieszkuje. Nie udziela gotowej odpowiedzi, która pozwoliłaby mi się na niej zatrzymać. Arystoteles mówił, że tragedia zawsze stanowi jakąś katharsis, bo dotyka w widzu tych pytań, które nosi on w sobie i wydobywa je na światło dzienne, w postaci jakiegoś archetypu. Sprawia, że pytanie to staje się bardziej wyraziste i pomaga człowiekowi wejść na drogę poszukiwania odpowiedzi. W ten sposób artysta rozbudza w nas pragnienie poszukiwania prawdy.
    Rozmowa z o. Marie-Dominique’iem Goutierre’em, filozofem i teologiem ze Zgromadzenia Św. Jana
  • Podwójnie błogosławieni. Rozmowa z o. W. Skrzydlewskim OP i J. Poniewierskim
    Jako osoba świecka, mąż i ojciec, dotkliwie odczuwam brak konkretnej propozycji duchowej dla świeckich, w tym dla małżeństw. Te propozycje, z którymi spotykałem się do tej pory, były często próbami „zamniszenia” człowieka świeckiego: żyjesz wprawdzie w małżeństwie, ale żyj jak dominikanin, jak jezuita, jak franciszkanin. Karm się tą duchowością, itd. Zatem beatyfikacja małżeństwa Quattrocchich to dla mnie mały krok naprzód w kierunku budowania duchowości małżeńskiej, duchowości ludzi świeckich.
    Rozmowa z o. Władysławem Skrzydlewskim OP, wykładowcą teologii małżeństwa i rodziny, autorem wielu książek oraz z Januszem Poniewierskim, redaktorem miesięcznika „Znak”

Bibliografia

 

 

 

 

 

© 1996–2004 www.mateusz.pl