Piątek

Czytania

(Ap 20,1-4.11-21,2)
Ja, Jan, ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. I ujrzałem trony, a na nich zasiedli sędziowie, i dano im władzę sądzenia, i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli znamienia na czoło swe ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem. Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. I ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga, jezioro ognia. Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia. I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morza już nie ma. I Miasto Święte, Jeruzalem Nowe, ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża.

(Ps 84,3-4.5-6a i 8a)
REFREN: Oto przybytek Pana Boga z ludźmi

Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich.
Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo,
gdzie złoży swe pisklęta:
przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, królu mój i Boże.

Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie Ciebie wielbiąc.
Szczęśliwi, których moc jest w Tobie;
mocy im będzie przybywać.

Aklamacja (Łk 21,28)
Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

(Łk 21,29-33)
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: „Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą”.

Rozważania do czytań

o. Mieczysław Łusiak SJ

Zbliża się lato
Znów Jezus zachęca nas, abyśmy pozytywnie myśleli o końcu świata (a więc też o własnej śmierci). Zbliża się lato! Któż z nas nie lubi lata? Chłód i ciemność cechują życie na tym świecie. Jezus przygotował dla nas blask Bożej obecności i ciepło Jego Miłości. Na całą wieczność, na zawsze! Warto więc inwestować w życie z Bogiem, warto mieć dla Niego czas i poddawać się Jego „obróbce”, która przygotowuje nas na wieczne „lato”.
o. Mieczysław Łusiak SJ

Patroni dnia:

Święty Saturnin, biskup
był biskupem Tuluzy po 200 roku. Kiedy wybuchło prześladowanie za cesarza Decjusza, poganie wywlekli biskupa na szczyt ratusza i zrzucili go na dół. Działo się to w 250 roku. Już w wieku V na miejscu męczeństwa św. Saturnina był wystawiony ku jego czci kościół. Jego żywot napisał św. Grzegorz z Tours. Jest czczony jako patron od bólu i od chorób głowy.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Skoro Jezus na krzyżu pokonał szatana, grzech i śmierć, to dlaczego wciąż musimy zmagać się z pokusami, cierpieć i umierać? Dylemat ten dotyczył również autora Apokalipsy, w którego czasach wiara w Jezusa często kosztowała życie, a on sam przebywał na wygnaniu na wyspie Patmos. Tam „ujrzał” coś, czego sam nie wymyślił, a co zostało mu dane z góry i pozwoliło zobaczyć ludzką historię w nowym świetle.
Co takiego „ujrzał” Jan? Ujrzał, jak szatan, sprawca zła, zostaje związany, a śmierć i otchłań wrzucone do jeziora ognia. Ujrzał, jak męczennicy królują w chwale wraz z Jezusem. Ujrzał, jak skorumpowany świat – ziemia i niebo – „ucieka” na sam widok oblicza Boga. Ujrzał sprawiedliwy sąd, który rozstrzyga jasno, co jest dobre, a co złe. Ujrzał wreszcie nowe niebo i nową ziemię, które wzbudziły jego zachwyt.
Jan odkrył, że żyje – jak my – w czasach ostatecznych, w których zbawienie już się dokonało, ale ogarnia powoli kolejne pokolenia ludzkości, aż wreszcie nastąpi ostateczny triumf Boga i Baranka. Odkrył, że jeśli Bóg chwilowo dopuszcza zło, to po to, żeby z większą mocą ujawniło się dobro, a jeśli niszczy to, co nam znane, to po to, by stworzyć nową rzeczywistość. Apokalipsa, ostatnia księga Pisma Świętego, jest księgą nadziei i pokrzepienia dla wszystkich, którzy są Mu wierni.

Komentarz do psalmu

Można spełniać praktyki religijne z obowiązku, przyzwyczajenia, dla świętego spokoju lub ludzkiego oka. Tych jednak, którzy autentycznie tęsknią za Bogiem, wielbią Go z serca i lgną do Niego, psalmista uznaje za szczęśliwych już za życia. Oni już znają wewnętrzną moc płynącą z wiary oraz radość i poczucie bezpieczeństwa, jakie daje bliskość Boga. Wierząc, że Bóg jest dobry, a Jego plany przewidują dla nich przyszłość przekraczającą ich wszelkie oczekiwania, mogą przeżywać wszelkie nieuniknione trudności z nadzieją w sercu. Odkrywają, że każdy nasz niedosyt – szczęścia, miłości, zrozumienia, akceptacji – jest w istocie tęsknotą za Bogiem i w Nim ostatecznie znajdzie spełnienie.

Komentarz do Ewangelii

Ponieważ współcześni Jezusowi nie dysponowali na co dzień kalendarzem, nadchodzące lato rozpoznawali po zjawiskach w przyrodzie, np. po tym, że figowce wypuszczały pąki, a po nich także pozostałe drzewa. Nie znając daty przyjścia Jezusa, my także czujnie wypatrujmy znaków bliskości Bożego królestwa. Zło dostrzec jest łatwo, ono narzuca się samo i jego zauważenie nie wymaga większego wysiłku. Jednak wśród ciemności i martwoty zimy Jezus uczy nas rozpoznawać znaki Jego działania – zalążki dobra, miłości i prawdy, które przekonują nas o tym, że cokolwiek by się działo, On jest blisko, wiara ma sens, a naszym przeznaczeniem nie jest zagląda, lecz życie wieczne.

Komentarze zostały przygotowany przez Mirę Majdan

Książka na dziś

Credo. Kompendium wiary katolickiej

bp Athanasius Schneider

"Credo: Kompendium Wiary Katolickiej” biskupa Athanasiusa Schneidera to wyjątkowy przewodnik dla katolików pragnących zgłębić swoją wiarę. Biskup Schneider, ceniony teolog, przedstawia doktrynę katolicką w formie pytań i odpowiedzi, co czyni ją przystępną i zrozumiałą. Książka omawia trzy kluczowe obszary życia katolickiego: wiarę, moralność i kult, a także aktualne zagadnienia, takie jak transhumanizm i pentekostalizm

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.