27 listopada 2024
Środa
Środa XXXIV tydzień zwykły
Czytania: (Ap 15,1-4); (Ps 98,1.2-3ab.7-8.9); (Ap 2,10c); (Łk 21,12-19);
Rozważania: o. Mieczysław Łusiak SJ , Bractwo Słowa Bożego
Książka na dziś: Maryja i Eucharystia
Czytania
(Ap 15,1-4)
Ja, Jan, ujrzałem na niebie znak inny, wielki i godzien podziwu: siedmiu aniołów trzymających siedem plag ostatecznych, bo w nich się dopełnił gniew Boga. I ujrzałem jakby morze szklane, pomieszane z ogniem, i tych, co zwyciężają Bestię i obraz jej, i liczbę jej imienia, stojących nad morzem szklanym, mających harfy Boże. A śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka w słowach: „Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny. Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów. Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo słuszne Twoje wyroki stały się jawne”.
(Ps 98,1.2-3ab.7-8.9)
REFREN: Dzieła Twe wielkie i godne podziwu
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje,
krąg ziemi i jego mieszkańcy.
Rzeki niech klaszczą w dłonie,
góry niech razem wołają z radości.
W obliczu Pana, który nadchodzi,
bo przychodzi osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie
i ludy według słuszności.
(Ap 2,10c)
Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia.
(Łk 21,12-19)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie”.
Rozważania do czytań
o. Mieczysław Łusiak SJ
Zamieniać zło w dobro
Tak się czasem zastanawiamy, dlaczego nam się przytrafia zło ze strony innych. I oto dziś Pan Jezus daje nam odpowiedź: zło, które inni nam wyrządzają ma być dla nas sposobnością do czynienia dobra. Zresztą w ogóle najszczęśliwsi są ludzie, którzy na wszystko patrzą jak na dobrą okazję. Można wszystko uczynić „dobrą okazją”. Wystarczy jedynie trochę „popracować główką”, trochę pokombinować. Umiejętność takiego kombinowania uczyni nas szczęśliwymi pomimo wszystkich złych rzeczy, które nam się przytrafiają. My jednak wolimy kombinować w przeciwnym kierunku: aby dopatrzeć się zła tam, gdzie tylko jest to możliwe.
o. Mieczysław Łusiak SJ
Patroni dnia:
Święty Wirgiliusz, biskup
urodził się w Irlandii. Był benedyktynem. Około 740 r. opuścił ojczyznę, aby dotrzeć do Ziemi Świętej. Zarządzał biskupstwem w Salzburgu i był opatem klasztoru św. Piotra. W 755 r. przyjął sakrę biskupią. Irlandzki misjonarz zmarł między 781 a 784 rokiem w Salzburgu. Jest patronem Salzburga i Austrii.
Bractwo Słowa Bożego
Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego
Komentarz do pierwszego czytania
W obliczu siedmiu ostatecznych plag znajdują się tacy, którzy zamiast chować się przed Bogiem, stoją wyprostowani, wysławiając z serca Jego sprawiedliwość, wierność i świętość. Oni wiedzą, że nie zagrozi im już nic. Są zwycięzcami wraz z Barankiem. Bóg, od którego nie dali się odwieść ani duchowi czasów, ani manipulacji, ani przemocy, w widomy sposób wziął ich stronę. Stojąc nad brzegiem morza, jak niegdyś Izrael, widzą, że jego zastygłe fale nie są już w stanie wyrządzić im szkody. Bóg wybawił ich z niewoli grzechu i śmierci, wprowadzając w zupełnie nową rzeczywistość.
Ale myślą nie tylko o sobie. Ich pieśń pochwalna nie jest pieśnią egoistów zadowolonych, że im się udało. W ich orbicie zainteresowania są „wszystkie narody”, które właśnie przekonują się naocznie o potędze i świętości Boga, którego lekceważyły. W śpiewanej pieśni wyrażają nadzieję, że także inni ludzie wyjdą ze swoich kryjówek i przyjdą do Boga – nie doprowadzeni siłą i rzuceni na twarz jak jeńcy wojenni, ale z własnej woli, pociągnięci Jego chwałą i majestatem. Są święcie przekonani, że nikt, kto pozna Boga takiego, jakim jest naprawdę, nie będzie w stanie oprzeć się pragnieniu, by oddać Mu cześć. Ich serca wśród udręk ziemskiego życia nie stwardniały, lecz przemieniły się na wzór Baranka.
Komentarz do psalmu
Jeśli sprawiedliwość, którą Bóg objawia poganom, kojarzy nam się głównie z osądem i wymierzeniem odpowiednio surowej kary, to może dlatego, że patrzymy na nią przez pryzmat sprawiedliwości ludzkiej – często bezwzględnej i bezdusznej. Jednak sprawiedliwość Boża nie służy jedynie temu, by wykazać, że to my mamy rację, a tym samym upokorzyć wszystkich dawnych i współczesnych „pogan”. Psalmista sugeruje, że paradoksalnie jest ona dobrą nowiną nie tylko dla „domu Izraela”, ale dla całej ziemi i jej mieszkańców. Bóg objawia się takim, jakim jest; pokazuje, jak jest wierny i dobry wobec tych, którzy do Niego należą, aby pociągnąć innych. W Nim sprawiedliwość i miłosierdzie, miłość i prawda stanowią harmonijną i nierozdzielną całość.
Komentarz do Ewangelii
Mówiąc, że wytrwałość w obliczu prześladowań będzie ocaleniem życia, autor nie wybrał greckiego słowa bios, oznaczającego życie biologiczne oraz środki służące jego utrzymaniu i wygodzie. Wybrał słowo psyche – dusza – odnoszące się do samej istoty człowieka, do jego najgłębszego „ja”. Jedność z najbliższymi, dobra opinia u ludzi są dla nas niezwykle ważne, gdyż zapewniają komfort i poczucie bezpieczeństwa. Jednak dla tych, którzy odważą się stanąć po stronie Jezusa, gdy grozi to utratą ludzkiego wsparcia, staje się oparciem On sam. On umacnia ich wiarę, pomaga znaleźć właściwe słowa, uczy nie szukać odwetu, lecz wlewa w ich serca miłość i przebaczenie. W ten sposób ich wierność Bogu – która jest zarazem wiernością swojemu najgłębszemu „ja” - staje się ocaleniem dla nich samych, a także świadectwem dla tych, którzy czy to ze złej woli, czy to z powodu zwykłej nieświadomości stali się ich prześladowcami.
Komentarze zostały przygotowany przez Mirę Majdan
Książka na dziś
Święty Jan Paweł II nazwał Maryję niewiastą Eucharystii, a Benedykt XVI mówił nam o eucharystycznej wierze Dziewicy z Nazaretu. W naszych refleksjach chciejmy zaczerpnąć z bogactwa nauczania Kościoła o Eucharystii i o Maryi, aby zobaczyć także siebie i swoje życie w blasku sakramentu miłości, jakim jest Eucharystia
Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.