Środa

Czytania

(Rdz 49, 1a. 2. 8-10)
Jakub przywołał swoich synów i powiedział do nich: "Zbierzcie się i słuchajcie, synowie Jakuba, słuchajcie Izraela, ojca waszego! Judo, ciebie sławić będą bracia twoi, twoja bowiem ręka na karku twych wrogów! Synowie twego ojca będą ci oddawać pokłon! Judo, młody lwie, na zdobyczy róść będziesz, mój synu: jak lew się czai, gotuje do skoku, do lwicy podobny, któż się ośmieli go drażnić? Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska zabrana spośród jego kolan, aż przyjdzie Ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!"

(Ps 72 (71), 1-2. 3-4ab. 7-8. 17)
REFREN: Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

Boże, przekaż Twój sąd królowi,
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie
i ubogimi według prawa.

Niech góry przyniosą pokój ludowi,
a wzgórza sprawiedliwość.
Otoczy opieką ubogich z ludu,
będzie ratował dzieci biedaków.

Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość
i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza,
od Rzeki aż po krańce ziemi.

Niech jego imię trwa na wieki,
jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię.
Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią,
niech wszystkie narody życzą mu szczęścia.

Aklamacja
Mądrości Najwyższego, która zarządzasz wszystkim mocno i łagodnie, przyjdź i naucz nas drogi roztropności.

(Mt 1, 1-17)
Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Esroma; Esrom ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była dawna żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego. Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Tak więc od Abrahama do Dawida jest w sumie czternaście pokoleń; od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń; od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał Syna swego, zrodzonego z niewiasty... Słowo, które było u Boga, stało się ciałem i zamieszkało między nami... Syn Boży przyszedł na ten świat, abyśmy dostąpili usynowienia i odziedziczyli Królestwo Niebieskie. Bóg stał się człowiekiem, abyśmy mieli udział w Jego boskiej naturze. Zbawienie jest od Boga. Zbawienie to dar Boga w Chrystusie Jezusie. Zbawienie jest niemożliwe u ludzi, ale co niemożliwe u ludzi, jest możliwe u Boga, bo u Boga nie ma nic niemożliwego.
Marek Ristau

Patroni dnia:

Święty Dominik z Silos, opat
urodził się w Cañas (Hiszpania) około 1000 roku. Jego rodzice pochodzili z podupadłej rodziny szlacheckiej. Jako młodzieniec wstąpił do benedyktynów. Kiedy otrzymał święcenia kapłańskie, opuścił klasztor i zamieszkał jako pustelnik w grocie w górach Sierra de Cameros. Około roku 1030 powrócił do benedyktynów. Po pewnym czasie został wybrany przeorem. Opuścił i ten klasztor, wydawało mu się bowiem, że zakonnicy mają tu za wiele wygód. Udał się do klasztoru św. Sebastiana w Silos. Kiedy tylko tam przybył, król Ferdynand mianował go opatem. Zmarł 20 grudnia 1072 roku. Kronikarz pisze, że przy jego grobie działy się cuda.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Następne proroctwo mesjańskie lekcjonarz okrasza bezpośrednim cytatem: Panna pocznie i porodzi Syna. Ten cytat w swej Ewangelii dzieciństwa przytoczy św. Mateusz (zob. Mt 1, 23). Dzisiejsza zapowiedź odwołuje nas do konkretnego dogmatu maryjnego – Jej dziewictwa; lecz biada temu, kto w dogmacie tym dopatruje się wyłącznie opiewania stanu ciała (a nawet i serca!) Maryi. Taki człowiek „przestrzeliłby”, skupiając się na znaku, a pomijając znaczenie. W istocie zaś dogmat o dziewictwie Maryi traktuje najpierw o Bogu, a o Niej – ze względu na Boga: „Dziewictwo Maryi ukazuje absolutną inicjatywę Boga we Wcieleniu. Bóg jest jedynym Ojcem Jezusa. [Jezus] nigdy nie był oddalony od Ojca z powodu natury ludzkiej, którą przyjął: jest naturalnym Synem swego Ojca przez swoje Bóstwo, naturalnym Synem swojej Matki przez swoje człowieczeństwo, ale właściwym Synem Bożym w obydwu naturach” (KKK 503). Choć zdania te może brzmią nieco abstrakcyjnie, nie chodzi w nich o czcze „przerzucanie się słowami” – dziewictwo Maryi bowiem odsłania sam rdzeń naszego chrześcijańskiego powołania: „Udział w życiu Bożym nie pochodzi «z krwi ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga» (J 1, 13). Przyjęcie tego życia jest dziewicze, ponieważ jest ono całkowicie udzielane człowiekowi przez Ducha. Oblubieńczy sens powołania ludzkiego w relacji do Boga (por. 2 Kor 11, 2) wypełnia się doskonale w dziewiczym macierzyństwie Maryi” (KKK 505). Wynika stąd, że dzisiejsze znamienne proroctwo Izajasza: Oto Panna pocznie i porodzi Syna…, zwiastuje nie tylko los Maryi, lecz także i nasz los w Kościele: „Kościół, dzięki przyjmowanemu z wiarą słowu Bożemu, sam także staje się matką: przez przepowiadanie bowiem i chrzest rodzi do nowego i nieśmiertelnego życia synów z Ducha Świętego poczętych i z Boga zrodzonych. Kościół jest także dziewicą, która nieskazitelnie i w czystości dochowuje wiary danej Oblubieńcowi” (KKK 507).

Komentarz do psalmu

Utwór ten stanowi antytezę wobec poprzedzającego go czytania: podczas gdy Achaz odmówił proszenia Pana o pomoc, o „znak”, psalmista wychwala pokolenie tych, którzy szukają Boga Jakuba, którzy szukają Jego oblicza. Co ważne, we wcześniejszej zwrotce poeta omówił kondycję tego pokolenia: należy do niego człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, którego dusza nie lgnęła do marności. Achaz taki nie był, stąd i jego zachowanie.

Komentarz do Ewangelii

Zarówno Elżbieta, jak i Maryja – po swych cudownych poczęciach – skrywają się: ta pierwsza na pięć miesięcy, a Ta druga na trzy miesiące (spędzone u swej krewnej). Także ich dzieci będą najpierw prowadzić życie ukryte, aż do trzydziestego roku życia (jak się mniej więcej przyjmuje). We współczesnym zachodnim świecie, promującym życie „na żywo”, takie dawanie sobie czasu może być odebrane jako strata okazji na wczesne zaistnienie. Przy takim nastawieniu jednak niepodobna wgryźć się w maksymę Gabriela: Dla Boga nie ma nic niemożliwego! Bóg bowiem czyni rzeczy niemożliwe wcale niekoniecznie w trybie „instant”, lecz respektując własne stworzenie, do którego przynależy sam czas. Jeśli więc w osobistej modlitwie, np. Anioł Pański, chcemy powtórzyć dziś Maryjne: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego…, uwzględnijmy czas i dodajmy: … a także według czasu twego.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Błażeja Węgrzyna

Książka na dziś

Na ziemi, na niebie. Rozważania na niedziele i święta

ks. Jan Twardowski

Tom Na ziemi, na niebie zawiera rozważania do niedzielnych i świątecznych czytań z Ewangelii lat liturgicznych A, B, C. Zebrane tu refleksje publikowane są po raz pierwszy (z kilkoma wyjątkami). Łączy je wspólny motyw przewodni: relacje między słowem Bożym a życiem współczesnego człowieka przenikanie się świata niewidzialnego ze światem widzialnym

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.