Poniedziałek

Czytania

(Lb 24, 2-7. 15-17a)
Gdy Balaam podniósł oczy i zobaczył Izraela rozłożonego obozem według swoich pokoleń, ogarnął go duch Boży i zaczął głosić swoje pouczenie, mówiąc: "Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają. Jakubie, jakże piękne są twoje namioty, mieszkania twoje, Izraelu: Niby szerokie doliny potoków, niby ogrody nad brzegami strumieni lub niby aloes, który Pan sadził, niby cedry nad wodami. Płynie woda z jego wiader, a zasiew jego ma wilgoć obfitą; król jego wiele mocniejszy niż Agag, królestwo jego w górę wyniesione". I wygłosił swoje pouczenie, mówiąc: "Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, a w wiedzy Najwyższego ma udział, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają. Widzę go, lecz jeszcze nie teraz, dostrzegam go, ale nie z bliska: Wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło".

(Ps 25 (24), 4-5. 6 i 7bc. 8-9)
REFREN: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie,
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu
ze względu na dobroć Twą, Panie.

Dobry jest Pan i łaskawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy ubogich dróg swoich.

Aklamacja (Ps 85 (84), 8)
Okaż nam, Panie, łaskę swoją i daj nam swoje zbawienie.

(Mt 21, 23-27)
Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu, pytając: "Jakim prawem to czynisz? i kto Ci dał tę władzę?" Jezus im odpowiedział: "Ja też zadam wam jedno pytanie: jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?" Oni zastanawiali się między sobą: "Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” A jeśli powiemy: „od ludzi”, to boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka". Odpowiedzieli więc Jezusowi: "Nie wiemy". On również im odpowiedział: "Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Jezus Chrystus przyszedł na świat zbawić grzeszników, On zbawił nas od wszystkich grzechów naszych. Każdy, kto w Niego wierzy, będzie zbawiony, narodzi się na nowo z Ducha i dostąpi Królestwa Niebieskiego. Bóg posłał swego Syna na ten świat, bo pragnie, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni. W Chrystusie objawiła się łaska Boga, niosąca zbawienie wszystkim ludziom. Zbawienie to dar Boga dla wszystkich ludzi, bo wszyscy ludzie zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej. Bóg tak nieskończenie umiłował każdego z nas, że własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, abyśmy nie zginęli, ale mieli życie wieczne.
Marek Ristau

Patroni dnia:

Św. Auksencjusz
pochodził z Mopsuestii, był na dworze cesarza Licyniusza (306-323) dowódcą jego przybocznej straży. Kiedy wybuchło prześladowanie za cesarza Dioklecjana, a Licyniusz należał do największych wrogów chrześcijaństwa, Auksencjusz zrezygnował z tak zaszczytnej służby, nie ujawniając jednak, że jest chrześcijaninem. Przetrwał szczęśliwie obu prześladowców i poświęcił się służbie Bożej. Około roku 359 został nawet biskupem Mopsuestii. Zmarł w rok po objęciu biskupstwa, dnia 18 grudnia ok. 360 roku.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Jaka logika przyświeca czytaniom ostatniego tygodnia przed Narodzeniem Pańskim? „Czyta się wówczas opis wydarzeń, które bezpośrednio przygotowały narodzenie Chrystusa (…). Jako pierwsze czytanie w związku z Ewangelią dobrano teksty z różnych ksiąg Starego Testamentu, wśród których znajdują się niektóre ważne proroctwa mesjańskie” (Wprowadzenie do lekcjonarza mszalnego, 94). Sens tych proroctw odkrywają przed nami nagłówki, które widnieją w lekcjonarzu; i tak, ten dzisiejszy brzmi: „Mesjasz będzie potomkiem Dawida”. Dlaczego jest to ważne? Ponieważ Dawid dokonał zjednoczenia królestwa Izraela – właśnie do tego faktu nawiązuje bieżące czytanie: Nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy będą mówić: Na życie Pana, który wyprowadził i przywrócił pokolenie domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, po których ich rozproszył; tak że będą mogli mieszkać na swej ziemi. Tego dzieła dokona potomek Dawida, Mesjasz, Jezus Chrystus: „On obie części ludzkości [Żydów i pogan] uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość. (…) On z dwóch rodzajów ludzi stworzył w sobie jednego nowego człowieka, wprowadzając pokój, i w ten sposób jednych, jak i drugich znów pojednał z Bogiem w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości” (por. Ef 2, 14b.15b). A zatem jedność, którą przynosi Jezus, nie ma charakteru terytorialnego – „królestwo Jego nie jest z tego świata” (por. J 18, 36) – lecz relacyjny; to zjednoczone królestwo to inaczej niebo, które nie tyle jest miejscem, ile stanem: „Żyć w niebie oznacza «być z Chrystusem» (por. J 14, 3; Flp 1, 23; 1 Tes 4, 17)” (KKK 1025).

Komentarz do psalmu

W pierwszej zwrotce psalmista modli się o spójność między panowaniem Boga a władzą królewską; w drugiej podpowiada kryterium tej spójności, którym jest stosunek do ubogich; w trzeciej zaś oddaje cześć Bogu, który działa za pośrednictwem swego ziemskiego władcy. Jednakże, jako chrześcijanie, nie poprzestajemy na odkodowaniu historycznego sensu tego utworu, lecz odczytujemy go w kluczu chrystologicznym: Królem i zarazem Synem królewskim jest Jezus Chrystus, „w którym Ojciec miłosierny objawił swoją miłość wobec maluczkich i ubogich, wobec chorych i odrzuconych przez ludzi…” (por. Piąta Modlitwa Eucharystyczna C, Prefacja).

Komentarz do Ewangelii

Gdy pod uwagę weźmiemy z lekcjonarza tytuł fragmentu Ewangelii, wnet zrozumiemy wybór pierwszego czytania: „Jezus urodzi się z Maryi zaślubionej Józefowi, potomkowi Dawida”. Choć sam tekst dzisiejszej Ewangelii o tym nie mówi, mamy ją zinterpretować w tej właśnie perspektywie: spodobało się Bogu, by Mesjasz był potomkiem Dawida – poprzez Józefa, który wcale nie był wielkim spadkobiercą tego króla, któremu Dawidowe pochodzenie raczej niewiele pomagało w życiu. Co przez to Bóg chce nam powiedzieć? Wydaje się, że Jego logikę w tym względzie najlepiej uchwycił św. Paweł w Liście do Koryntian: „[Bóg wybrał właśnie] to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga” (por. 1 Kor 1, 28n). „Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje” (1 P 5, 5; por. Prz 3, 34).

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Błażeja Węgrzyna

Książka na dziś

Niebo nie może czekać. Historia Carla Acutisa (DVD)

Asyż. W na pół szklanym grobowcu w kościele Matki Bożej Większej znajduje się ciało świętego. Innego niż wszyscy. Ubrany w dżinsy, sportową bluzę i buty Nike’a wygląda, jakby przed chwilą zasnął. Po ludzku, nie powinien tu być. Piętnastolatkowie nie powinni umierać... Jest jednak w tej historii coś, co przerasta ludzkie pojęcie, jest cudem, życiem, nadzieją

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.