pobierz z Google Play

29 września 2022

Czwartek

Święto świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała

Czytania: (Dn 7, 9-10. 13-14); (Ps 138, 1-2a. 2b-3. 4-5); Aklamacja (Ps 103, 21); (J 1, 47-51);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Liturgia i formacja liturgiczna

Czytania

(Dn 7, 9-10. 13-14)
Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła to płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzałem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

(Ps 138, 1-2a. 2b-3. 4-5)
REFREN: Wobec aniołów psalm zaśpiewam Panu

Będę Cię sławił, Panie, z całego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich;
będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.

I będę sławił Twe imię za łaskę Twoją i wierność,
bo ponad wszystko wywyższyłeś Twoje imię i obietnicę.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy.

Wszyscy królowie ziemi będą dziękować Tobie, Panie,
gdy usłyszą słowa ust Twoich,
i będą opiewać drogi Pana:
"Zaprawdę, chwała Pana jest wielka".

Aklamacja (Ps 103, 21)
Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, wszyscy słudzy, pełniący Jego wolę.

(J 1, 47-51)
Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: "Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu". Powiedział do Niego Natanael: "Skąd mnie znasz?" Odrzekł mu Jezus: " Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym". Odpowiedział Mu Natanael: " Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!" Odparł mu Jezus: "Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze więcej niż to". Potem powiedział do niego: " Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego".

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Chrystus jest Królem królów i Panem panów. Do Niego należy wszelka władza i moc w niebie i na ziemi. W Nim zostało stworzone wszystko, co jest w niebie i na ziemi, byty widzialne i niewidzialne i cały świat duchowy. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone - dla Jego chwały.
Marek Ristau


Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Apokalipsa to księga z wyraźnym rysem nadziei dla prześladowanych chrześcijan i odbiciem niebiańskiej liturgii sytuującej Boga w centrum stworzenia. Czytamy dzisiaj fragment Apokalipsy wraz z całym Kościołem podczas liturgicznego święta trzech Archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała. Jednakże w tym tekście pojawia się tylko postać Michała Archanioła. Michał należy do grona tych stworzeń, które szybko orientują się w buncie niektórych aniołów przeciwko Stwórcy. On pozostaje wierny Bogu we wszystkim, wierny według znaczenia swego imienia: Któż jak Bóg . Księga Objawienia św. Jana wyraźnie kreśli przekonanie, że w niebie przy Bogu nic, co ma znamiona zła, grzechu nie ostoi się, zostanie strącone, odrzucone. Tekst objawiony wzywa nas do zdecydowanej wierności Bogu, wyrażającej się w odrzucaniu, strącaniu w naszym życiu, myślach, słowach i uczynkach wszystkiego, co ma choćby pozory zła. Liturgia ziemska, mszalna jest odzwierciedleniem liturgii niebiańskiej, Bożej w wieczności. Podczas każdej Eucharystii na początku we wspólnocie ludu Bożego podejmujemy akt pokuty, który zmierza do uznania prawdy o naszej grzeszności, ale też jest odrzucaniem grzechu. Święci Archaniołowie pomagają nam w trwaniu przy Bogu. Dzisiejsze pierwsze czytanie jest aktualne w kontekście kultury masowej, codziennej, która zaciera granice dobra i zła, rezygnując z wysiłku rozróżnienia kąkolu od pszenicy. Relatywizm w codziennym życiu oddala nas od prawd obiektywnych, co wskazuje na ignorowanie Boga.


Komentarz do psalmu

Pieśń psalmiczna kontynuuje tematykę pierwszego czytania. Jest to motyw liturgiczny poszerzony o eucharystyczne rozumienie. Eucharystia znaczy dziękczynienie, w Psalmie 138 autor sławi Pana z całym zaangażowaniem i chwali Go w obecności aniołów. Motyw liturgiczny, co do uczestników i miejsca, rozwijany jest sukcesywnie w kolejnych wersetach. Psalm dzisiejszy zapowiada w sposób profetyczny, że przyjdzie taki czas, dzień, kiedy całe stworzenie uzna Boga za jedyny fundament rzeczywistości, życia i harmonijne piękno stworzenia w komunii ze Stwórcą. Śpiewanie psalmów w Kościele przywołuje i ukierunkowuje nas na Boga.


Komentarz do Ewangelii

Ewangelia czytana w święto trzech archaniołów nabiera kolejnego głębokiego znaczenia. Choć wydarzenie opisane przez Jana jest historyczne, to ma także znaczenie duchowe. Jezus, widząc zbliżającego się Natanaela, powie o nim: To prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu. O aniołach wiernych Bogu zwykle mówi się jako o duchach czystych. W nich nie ma światłocienia, który chce ukryć coś przed Stwórcą. Ich wierność jest niepodważalna. Szczerość i oddanie to ich cecha. Jezus w Natanaelu dostrzega prawdziwość. Jako ludzie dzisiejszej epoki, w wielu dziedzinach żyjemy w dwuznacznościach, pozorujemy wiele aspektów życia. A jednak pociąga nas autentyczność i prawość. Rozum ludzki, chcąc osiągnąć cele, manipuluje i oszukuje, serce przeciwnie - jest autentyczne. Starożytni Egipcjanie stosujący praktykę mumifikacji ciała ludzkiego wydobywali z czaszki mózg, często natomiast zachowywali serce. Serce ludzkie może być autentyczne i bez podstępu, jeśli przylgnie do Boga i Jego słowa.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Waldemara Kluza


Do góry

Książka na dziś

Liturgia i formacja liturgiczna

ks. Romano Guardini

Romano Guardini dostrzegał w liturgii to, co II Sobór Watykański określił jako „fons et culmen” – „źródło i szczyt” życia Kościoła i każdego chrześcijanina. Liturgia i formacja liturgiczna to znamienite dzieło podsumowujące jego dorobek pisarski.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.