pobierz z Google Play

23 lutego 2022

Środa

Środa VII tydzień zwykły

Czytania: (Jk 4, 13-17); (Ps 49 (48), 2-3. 6-7. 8-10. 11); Aklamacja (J 14, 6); (Mk 9, 38-40);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: To (nie!) ostatnia niedziela

Czytania

(Jk 4, 13-17)
Najmilsi: Zwracam się do was, którzy mówicie: "Dziś albo jutro udamy się do tego oto miasta i spędzimy tam rok, będziemy uprawiać handel i osiągniemy zyski", wy, którzy nie wiecie nawet, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, co się ukazuje na krótko, a potem znika. Zamiast tego powinniście mówić: "Jeżeli Pan zechce, a będziemy żyli, zrobimy to lub owo". Teraz zaś chełpicie się w swej wyniosłości. Wszelka taka chełpliwość jest przewrotna. Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, ten grzeszy.

(Ps 49 (48), 2-3. 6-7. 8-10. 11)
REFREN: Ubodzy duchem mają wstęp do nieba

Słuchajcie tego, wszystkie narody,
nakłońcie uszu, wszyscy mieszkańcy ziemi,
niscy pochodzeniem na równi z możnymi,
bogaci razem z ubogimi.

Dlaczego miałbym się trwożyć w dniach niedoli,
gdy otacza mnie złość podstępnych,
którzy ufają swoim dostatkom
i chełpią się ogromem swego bogactwa?

Nikt przecież nie może samego siebie wykupić
ani nie uiści Bogu ceny za siebie należnej.
Nazbyt jest kosztowne wyzwolenie duszy
i nigdy mu na to nie starczy,
aby żyć wiecznie i nie ulec zagładzie.

Albowiem ujrzy, że umierają mędrcy,
jednakowo ginie głupi i prostak,
zostawiając obcym
swoje bogactwa.

Aklamacja (J 14, 6)
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

(Mk 9, 38-40)
Apostoł Jan rzekł do Jezusa: "Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami". Lecz Jezus odrzekł: "Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami".

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Bóg stworzył nas na nowo w Chrystusie do dobrych uczynków, do których nas przeznaczył, abyśmy w nich chodzili. Żyjemy z wiary, która działa przez miłość. Wiara bez uczynków miłości jest martwa sama w sobie. Duch Boży prowadzi nas drogą miłości i wiemy, co mamy czynić, a jeśli nie czynimy to grzeszymy. Synami Bożymi są ci, których prowadzi Duch Boży, a oni posłusznie wykonują naukę Chrystusa.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Polikarp, biskup i męczennik
urodził się około 69-82 roku. Według św. Ireneusza, Polikarp był uczniem św. Jana Ewangelisty. Tertulian i św. Hieronim przekazali nam informację, że św. Jan Apostoł ustanowił swojego ucznia, Polikarpa, biskupem w Smyrnie. Około roku 107 św. Ignacy z Antiochii napisał piękny list do Polikarpa, kiedy był wieziony okrętem do Rzymu, by tam ponieść śmierć męczeńską. W liście tym Ignacy oddaje Polikarpowi najwyższe pochwały, kiedy go nazywa dobrym pasterzem, niezłomnym w wierze i mężnym atletą Chrystusa. Takim przedstawiają go wszystkie świadectwa. Wiemy, że ok. 155 r. Polikarp przybył do Rzymu, by z papieżem Anicetem prowadzić rozmowy ustalające termin obchodzenia Wielkanocy. Gdy miał ponad 86 lat, kiedy oskarżono go o lekceważenie pogańskiej religii i jej obrzędów. Namiestnik rzymski skazał Polikarpa na śmierć przez spalenie na stosie. Gdy zaś płomienie nie chciały się imać męczennika, zginął od pchnięcia puginałem. Działo się to na stadionie w Smyrnie 22 lutego, najprawdopodobniej w 156 r.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Poznajemy kolejną naukę, którą św. Jakub kieruje do chrześcijańskich wspólnot na całym świecie, a więc także do nas. Jego cel jest jasny: nasze oddanie się Jezusowi i doprowadzenie chrześcijan do przemiany życia wg wskazań Jezusa. Czerpie więc – jako naoczny świadek życia i nauczania Pana Jezusa, z dwóch niezawodnych źródeł: Kazania na górze (Mt 5,3-12) i mądrości z Księgi Przysłów. Dziś mówi nam, a raczej przestrzega przed arogancją, która rodzi się wraz z posiadanymi dobrami doczesnymi, z bogactwem.
Czy nie żyjemy często w absolutnym przekonaniu panowania nad światem, naszą teraźniejszością i przyszłością? Snujemy plany w oparciu o rzeczy materialne - to, co posiadamy lub planujemy zdobyć. Nie potrzebujemy do szczęścia nikogo, nawet Boga. Żyjemy więc tak, jakby Go nie było, lekceważymy Jego przykazania i wskazówki, co robić i jak żyć. Tymczasem św. Jakub gromi: nie wiecie nawet, co jutro będzie. Parą jesteście, co się ukazuje na krótko, a potem znika. I przypomina, że nasze życie jest w ręku Boga. Zrobimy to wszystko, co zamierzamy, jeżeli Pan zechce!
Niech nas jednak ta nauka nie zraża. Rady Jezusa są proste: Nie troszczcie się zbytnio o wasze życie, co jeść, pić, czym się przyodziać. Ojciec wasz wie, czego potrzebujecie. Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, ale w niebie (Mt 6, 25-34).


Komentarz do psalmu

Ubodzy duchem mają wstęp do nieba! Dzisiejszy psalm dobrze komponuje się z fragmentem Ewangelii o tych, którzy „nie chodzą wraz z uczniami”, a jednak Bóg ich wybiera, kocha i docenia. Wszystko i wszyscy są w rękach Boga, niscy pochodzeniem na równi z możnymi, bogaci razem z ubogimi. Jednakowo umierają mędrcy i prostaczkowie. Cała więc nasza nadzieja w Bogu.


Komentarz do Ewangelii

Dzisiejszy krótki fragment Ewangelii św. Marka ukazuje z pozoru incydentalne wydarzenie obnażające myślenie uczniów: jeśli ktoś „nie chodzi z nami”, nie ma mandatu do działania w imię Boże, choćby mocą Chrystusa i w Jego imię czynił cuda. Zwraca uwagę na to wydarzenie jako istotne, w swojej Ewangelii także św. Łukasz (Łk 9,49-50). Jednak myślenie Jezusa jest zupełnie inne niż Jego uczniów.
Bóg nie zatrzymuje sobie wyłącznego prawa do działania, czynienia cudów i innych dobrych rzeczy. Nie daje także na to wyłącznego monopolu apostołom i swoim uczniom. Wręcz odwrotnie – pragnie, by w Jego imię każdy czynił jak najwięcej dobra. Dlatego Jezus uspokaja swoich towarzyszy: Kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.
Jeśli zamiast nas cieszyć, to nas niepokoi lub wręcz czujemy się zagrożeni w swoim prawie do wyłączności na mówienie i działanie w imię Boże – tym bardziej jest to nauka dla nas. Nie każdy myślący inaczej, działający inaczej, jest przeciwko nam, nie ma racji, działa wbrew woli Boga. Potrzeba nam więcej pokory, pogody ducha, zaufania Bogu, dobrej woli i chęci współpracy z tymi, których Bóg stawia na naszej drodze. Bóg składa często swoje skarby w naczyniach glinianych (2 Kor 4,7), i aby objawić swoją chwałę, wybiera to, co słabe i głupie w oczach tego świata (1 Kor 1,26-27).

Komentarze zostały przygotowane przez Radosława Molendę


Do góry

Książka na dziś

To (nie!) ostatnia niedziela

Małgorzata Kozioł, Jakub Ziemski

Ważne jest, aby przygotowując dzieci do pełnego uczestnictwa w Eucharystii, nie zapomnieć o bardzo istotnym elemencie tej układanki, mianowicie o zaangażowani w ten proces przede wszystkim ich rodziców. Dzieci, chodząc do szkoły, uczestniczą w katechezie, na której w różnym stopniu - lepiej bądź gorzej -przyswajają sobie wiadomości o tym wszystkim, co dzieje się podczas Mszy Świętej

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.