pobierz z Google Play

18 stycznia 2022

Wtorek

Wtorek II tydzień zwykły

Czytania: (1 Sm 16, 1-13); (Ps 89 (88), 20. 21-22. 27-28); Aklamacja (Ef 1, 17-18); (Mk 2, 23-28);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: W szkole Jezusa. Uczcie się ode mnie relacji międzyludzkich (CD-MP3-audiobook)

Czytania

(1 Sm 16, 1-13)
Pan rzekł do Samuela: "Dokąd będziesz się smucił z powodu Saula? Uznałem go przecież za niegodnego, by panował nad Izraelem. Napełnij oliwą twój róg i idź: Posyłam cię do Jessego Betlejemity, gdyż między jego synami upatrzyłem sobie króla". Samuel odrzekł: "Jakże pójdę? Usłyszy o tym Saul i zabije mnie». Pan odpowiedział: "Weźmiesz z sobą jałowicę i będziesz mówił: Przybywam złożyć ofiarę Panu. Zaprosisz więc Jessego na ucztę ofiarną, a Ja wtedy powiem ci, co masz robić: wtedy namaścisz tego, którego ci wskażę". Samuel uczynił tak, jak polecił mu Pan, i udał się do Betlejem. Naprzeciw niego wyszła przelękniona starszyzna miasta. Jeden z nich zapytał: "Czy twe przybycie oznacza pokój?" Odpowiedział: "Pokój. Przybyłem złożyć ofiarę Panu. Oczyśćcie się i chodźcie złożyć ze mną ofiarę!" Oczyścił też Jessego i jego synów i zaprosił ich na ofiarę. Kiedy przybyli, spostrzegł Eliaba i powiedział: "Z pewnością przed Panem jest jego pomazaniec". Pan jednak rzekł do Samuela: "Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż odsunąłem go, nie tak bowiem jak człowiek widzi, widzi Bóg, bo człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a Pan widzi serce". Następnie Jesse przywołał Abinadaba i przedstawił go Samuelowi, ale ten rzekł: "Ten też nie został wybrany przez Pana". Potem Jesse przedstawił Szammę. Samuel jednak oświadczył: "Ten też nie został wybrany przez Pana". I Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu swoich synów, lecz Samuel oświadczył Jessemu: "Nie ich wybrał Pan". Samuel więc zapytał Jessego: "Czy to już wszyscy młodzieńcy?" Odrzekł: "Pozostał jeszcze najmniejszy, lecz on pasie owce". Samuel powiedział do Jessego: "Poślij po niego i sprowadź tutaj, gdyż nie rozpoczniemy uczty, dopóki on nie przyjdzie". Posłał więc i przyprowadzono go: był on rudy, miał piękne oczy i pociągający wygląd. Pan rzekł: "Wstań i namaść go, to ten". Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go pośrodku jego braci. Od tego dnia duch Pański opanował Dawida. Samuel zaś ruszył w drogę i poszedł do Rama.

(Ps 89 (88), 20. 21-22. 27-28)
REFREN: Ja sam wybrałem Dawida na króla

Mówiąc kiedyś w widzeniu
do świętych Twoich, rzekłeś:
"Na głowę mocarza włożyłem koronę,
wyniosłem wybrańca z ludu.

Znalazłem Dawida, mojego sługę,
namaściłem go moim świętym olejem,
by ręka moja zawsze przy nim była
i umacniało go moje ramię".

"On będzie wołał do Mnie:
„Ty jesteś moim Ojcem,
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”.
A Ja go ustanowię pierworodnym,
najwyższym z królów ziemi".

Aklamacja (Ef 1, 17-18)
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

(Mk 2, 23-28)
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: "Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?" On im odpowiedział: "Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom". I dodał: "To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu".

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Chrystus dał nam wolność, władzę i moc. Jesteśmy w Nim pod łaską i wszystko nam wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść, nie wszystko buduje. Gdzie Duch Pański, tam wolność, bo w Chrystusie liczy się tylko wiara objawiająca się miłością. Pan obiecał, że jeśli wytrwamy w Jego Słowie, poznamy prawdę, a prawda nas wyzwoli i uczyni prawdziwie wolnymi synami Bożymi. On dał nam przynoszące wolność, Boże prawo miłości.

Do góry

Patroni dnia:

Święta Małgorzata Węgierska, dziewica
urodziła się 27 stycznia 1242 r. Była ósmym dzieckiem króla Węgier Beli IV. W wieku około czterech lat powierzona została opiece mniszek. Gdy chciano ją później zwolnić ze zobowiązań, aby mogła wyjść za mąż, odmówiła. Kiedy miała 10 lat, przeniosła się do klasztoru dominikanek na wyspie Lepri na Dunaju. Pan Bóg wyróżnił ją darem kontemplacji, wizji i charyzmatem proroczym. Trwając w ascezie monastycznej i pełnieniu dzieł miłosierdzia, potrafiła połączyć ze sobą gorliwe starania o przywrócenie pokoju i niezwykłe męstwo w znoszeniu niesprawiedliwych podejrzeń z wielką miłością w stosunku do sióstr, dla których pragnęła spełniać najniższe posługi. Zmarła 18 stycznia 1270 roku w wieku 28 lat.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Bóg stawia Samuela w bardzo niezręcznej sytuacji. Lecz prorok, choć przepełniony smutnymi refleksjami i nie bez obaw o własne życie, rusza, by spełnić zadanie. Ma namaścić syna Jessego – Dawida na nowego króla. Nic wcześniej nie wskazywało na to, że ten młody człowiek może odegrać istotną rolę w historii Izraela.
Po raz kolejny suwerenne decyzje Boga burzą ład i harmonię, a konsekwentna troska o swój lud nie zawsze jest czytelna i zrozumiała. W tej sytuacji może zrodzić się wątpliwość w kwestii wolności człowieka. Czy jesteśmy tylko pionkami w nieprzewidywalny sposób przestawianymi postanowieniami Boga? I jaki mamy wpływ na własne życie? Jeśli naszą, ludzką wolność rozumiemy jako dar złożony w duszy, a jej źródłem i prawzorem jest wolność Boga, wtedy paradoksalnie dojrzewa ona najpełniej w posłuszeństwie Jego woli. Istotna jest wiara w to, że Stwórca ma rację, ma dla nas plan A, B, często aż do Z. Zna nasze serca, wie, do czego jesteśmy zdolni, prowadzi ku spełnionemu życiu. I czyni to z ogromnej, bezinteresownej, płomiennej miłości do człowieka. Wolność to możliwość wyboru odpowiedzi „tak” lub „nie” na Jego miłość.


Komentarz do psalmu

Wybrane wersety dzisiejszego psalmu podkreślają ważność przymierza, jakie zawarł Bóg z Dawidem i jego potomkami. Mimo słabości ludzkiej kondycji Stwórca jest wierny i stały. Człowiek wierzący słowu Boga jest w stanie zrobić to, co ma do zrobienia.


Komentarz do Ewangelii

A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając”. (Rdz. 2, 2-3.)
Szabat, ostatni dzień tygodnia, dzień święty, jest ukoronowaniem całego tygodnia. Dzień szabatu miał być odpoczynkiem dla ciała, ale przede wszystkim radością dla duszy w spotkaniu z Bogiem. Cały poprzedzający tydzień owocnej pracy, przyrządzanie odpowiednich potraw gwarantowały pełniejsze przeżycie tego świątecznego dnia. Jak napisał Abraham J. Heschel szabat jest metaforą, przedsmakiem raju i świadectwem Bożej obecności. Szabat jest dla człowieka, bo w szabat mogę spotykać Boga.
Jezus odwraca porządek. Od Jego zmartwychwstania szabat nie jest ostatnim, a pierwszym dniem tygodnia. Od świadomości, dokąd zmierzamy, co jest ostatecznym celem życia, zaczynajmy kolejny tydzień.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot


Do góry

Książka na dziś

W szkole Jezusa. Uczcie się ode mnie relacji międzyludzkich (CD-MP3-audiobook)

o. Tadeusz Hajduk SJ

Kiedy Jezus zaprasza: „uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem...” [Mt 11,29], to jest to zaproszenie, byśmy się wszystkiego od Niego uczyli, zaś to, że jest On nauczycielem cichym i pokornym, ułatwia nam naukę, bo nie lękamy się Go.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.