pobierz z Google Play
kwiecień 2021
11 Druga Niedziela Wielkanocna czyli Miłosierdzia Bożego (Dz 4, 32-35); (Ps 118 (117), 2-4. 13-15. 22-24); (1 J 5, 1-6); Aklamacja (J 20, 29); (J 20,19-31);
12 Poniedziałek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 4, 23-31);(Ps 2, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8);Aklamacja (Kol 3, 1);(J 3, 1-8);
13 Wtorek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 4,32-37);(Ps 93,1.2-5); Aklamacja (J 3,15);(J 3,7b-15);
14 Środa drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 5,17-26);(Ps 34,2-9);Aklamacja (J 3,16);(J 3,16-21);
15 Czwartek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 5,27-33);(Ps 34,2.9.17-20);Aklamacja (J 20,29);(J 3,31-36);
16 Piątek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 5, 34-42);(Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14);Aklamacja (Mt 4, 4b);(J 6, 1-15);
17 Sobota drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 6,1-7);(Ps 33,1-2.4-5.18-19);Aklamacja;(J 6,16-21);

11 kwietnia 2021

Niedziela

Druga Niedziela Wielkanocna czyli Miłosierdzia Bożego

Czytania

(Dz 4, 32-35)
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.

(Ps 118 (117), 2-4. 13-15. 22-24)
REFREN: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny

Niech dom Izraela głosi: "Jego łaska na wieki".
Niech dom Aarona głosi: "Jego łaska na wieki".
Niech wyznawcy Pana głoszą:
"Jego łaska na wieki".

Abym upadł, uderzono mnie i pchnięto,
lecz Pan mnie podtrzymał.
Pan moją mocą i pieśnią, On stał się moim Zbawcą.
Głosy radości z ocalenia w namiotach sprawiedliwych:
«Prawica Pańska moc okazała».

Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.

(1 J 5, 1-6)
Najmilsi: Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara. A któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym? Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch jest prawdą.

Aklamacja (J 20, 29)
Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

(J 20,19-31)
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: "Pokój wam!" A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: "Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: "Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane". Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: "Widzieliśmy Pana!" Ale on rzekł do nich: "Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę". A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: "Pokój wam!" Następnie rzekł do Tomasza: "Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym". Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: "Pan mój i Bóg mój!" Powiedział mu Jezus: "Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli". I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Każdy, kto sercem wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził. A kto narodził się z Boga, zwycięża świat. Tak, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym, zwycięża świat. Tak, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, ma życie w imię Jego. Kościół jest żywy i zwycięski, gdy wierzący z wielką mocą świadczą o zmartwychwstaniu Mesjasza Jezusa. On żyje i posyła nas na żniwo swoje, jak Ojciec Go posłał. Kościół nie może mieć drzwi zamkniętych z obawy i bojaźni przed światem. Pan mówi do każdego z nas: Nie bądź bez wiary, lecz wierz. Wiara zwycięża świat, wiara czynna w miłości jest nie do pokonania.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święta Gemma Galgani, dziewica

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Dzisiejsza niedziela jest Świętem Bożego Miłosierdzia ustanowionym zgodnie z życzeniem Jezusa, który objawił się św. Siostrze Faustynie. Przyjęcie orędzia Bożego miłosierdzia ma doprowadzić do odtworzenia jedności, jaka istniała w Kościele na początku. Wynikała ona z doświadczenia wielkiej miłości Boga, jaką żyli Apostołowie i pierwsi uczniowie. Wspominali oni mękę Pańską oraz miłosierdzie, jakie im Pan okazał po swoim zmartwychwstaniu. To wszystko tworzyło nową rodzinę Bożą złączoną więzami silniejszymi niż więzy krwi. Była to wspólnota jednego Ducha będącego czystą miłością Ojca Niebieskiego i Syna Bożego. Przyjęcie miłosierdzia od Boga skłaniało wszystkich, by się nim dzielić wśród braci i sióstr. Poziom wiary był tak wielki, że przezwyciężył naturalne pragnienie posiadania i lęki egzystencjonalne. Młody Kościół widział, że im więcej rozda ubogim, tym bardziej będzie bogaty duchem. W ten sposób chrześcijanie rozpoczęli opiekę nad cierpiącymi niedostatek, która trwa do dziś. Odrzucenie Bożego Ducha w dzisiejszych czasach będzie prowadzić do podziałów i wyzysku człowieka. Będzie istniał bezwzględny świat bez miłosierdzia. Dlatego powinniśmy tak jak pierwsi Apostołowie głosić z wielką mocą prawdę, że Jezus żyje!


Komentarz do psalmu

Dzisiejszy psalm możemy przyrównać do pieśni człowieka, który ją śpiewa przed obrazem Jezusa Miłosiernego. Wzywa on innych do dziękczynienia za dar przebaczenia. Opisuje moc Boga przez zwrócenie uwagi na podniesioną prawicę. Tak również Jezus na tym obrazie ma podniesioną dłoń, w której jest moc i siła dla ocalenia grzesznika. Psalmista śpiewa więc dalej: Nie umrę, ale żyć będę. Jezus Miłosierny dał obietnicę dotyczącą tego obrazu, że kto czcić Go będzie w tym wizerunku, nie zginie. Obiecuje też zwycięstwo nad wszystkimi nieprzyjaciółmi oraz swoją opiekę. Ten dzień wyzwolenia, o którym mówi psalmista, to dzisiejsza niedziela. To dzień tryumfu Bożego Miłosierdzia.


Komentarz do drugiego czytania

Naszą siłą jest nasza wiara. Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara. A któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?
Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch jest prawdą.
Drugie pytanie jest sprawdzianem stanu naszej wiary w Syna Bożego. Warto dziś uświadomić sobie, o czym najwięcej myślimy? Kogo najbardziej kochamy? Odpowiedzi te ujawnią stan naszej duszy. Może się okazać, że Jezus wcale nie jest dla nas najważniejszy. Prawdą może być, że ktoś bardziej wierzy w wirusa niż w Boga i dlatego rezygnuje z przyjścia do kościoła na Mszą świętą. Wystarcza mu wirtualna obecność poprzez transmisję telewizyjną lub radiową. Przykazania Boże są niezmienne: Pamiętaj abyś dzień święty święcił. To nie Bóg ma się dostosować do nas, ale my do Jego woli. Nie przyjmując komunii świętej przynajmniej raz w tygodniu, brutalnie odrzucamy Jego miłość i ponosimy wielkie straty duchowe. Zastanówmy się nad tym, jaka jest nasza wiara, czy wszystko w naszym życiu jej jest podporządkowane.


Komentarz do Ewangelii

Dzisiejsza niedziela jest, jak ją określił sam Jezus, Świętem Bożego Miłosierdzia. Jest to pierwsza niedziela po Zmartwychwstaniu. Ewangelia z tego dnia pięknie ukazuje duchowe znaczenie tej uroczystości. Jest to ten ósmy dzień, kiedy Jezus Miłosierny przyszedł do św. Tomasza, aby On poznał i doświadczył tego, jak wielki jest Pan w swoim przebaczeniu. Można powiedzieć, że Odkupiciel przyszedł specjalnie właśnie do tego spóźnialskiego Apostoła, który wciąż nie wierzył, że On żyje. Niewiara i lękliwość uczniów symbolizują zamknięte drzwi. Jednak to Bogu nie przeszkadza. Pokonuje wszystkie obawy, lęki i przychodzi, abyśmy my przyszli do Niego. Chce, byśmy w tym czasie wielkanocnej radości dotknęli Jego ran i przyjęli łaskę, która z nich wypływa. Szczególnie jest udzielana w tym dniu poprzez sakrament Pokuty i Eucharystii. Zbawiciel powiedział, że kto tego dnia przystąpi do spowiedzi i Komunii Świętej, uzyska odpuszczenie win i kar za grzechy. Przez ten dar Bóg nas, grzeszników, w jednym momencie, jednego dnia chce przemienić w świętych. Ktoś może się uśmiechnąć i pomyśleć, czy to możliwe. Tak. Tym największym darem, za którym kryje się pokój i szczęście, jest Boże przebaczenie. Bóg w swojej wszechmocy może uczynić wszystko. Dzisiejsza Ewangelia jest tego najlepszym dowodem. To może być historia nie tylko Tomasza, lecz każdego z nas. Słowo Didymos oznacza bliźniaka. Jesteśmy w jakimś sensie przez opór względem łaski Bożej spokrewnieni z Tomaszem. Lecz uwierzmy, że Boże miłosierdzie zwycięża! Przyjrzyjmy się obrazowi Jezu, ufam Tobie. To właśnie jest ten Jezus z Wieczernika, który idzie do Apostoła. Lecz w tym wizerunku Jezus chce zdążyć przyjść do wszystkich złamanych na duchu i wątpiących, aby tchnąć w nich nadzieję. Mówi do nich: uwierz we Mnie, a Ja zabiorę twój grzech. Poświęćmy dzisiaj przed obrazem Jezusa Miłosiernego chociaż pięć minut i wyznajmy wiarę w Niego, w Jego miłosierdzie oraz w to, że On może zmienić nasze życie na lepsze.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Michała Dłutowskiego


Do góry

Książka na dziś

Ostatni papież Zachodu?

Giulio Meotti

Ponad piętnaście lat po wyborze na tron Papieski Benedykt XVI jawi nam się jako „ostatni papież”, o którym pisał Fryderyk Nietzsche. Przynajmniej na Zachodzie. Okazuje się, że ten papież wszystko przewidział: rewolucję 1968 roku, głęboki kryzys w Kościele, dyktaturę relatywizmu, pożegnanie Europy z katolicyzmem bez łez i nostalgii, islamski fanatyzm, neomarksizm Kościoła ludowego, apokaliptyczne ekologizmy

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.

12 kwietnia 2021

Poniedziałek

Poniedziałek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 4, 23-31)
Piotr i Jan, uwolnieni, przybyli do swoich i opowiedzieli, co do nich mówili arcykapłani i starsi. A ci, wysłuchawszy tego, wznieśli jednomyślnie głos do Boga i mówili: "Wszechwładny Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co w nich istnieje, Ty przez Ducha Świętego powiedziałeś ustami sługi Twego, Dawida: „Dlaczego burzą się narody i ludy knują daremne spiski? Powstali królowie ziemi i książęta zeszli się razem przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi”. Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z poganami i pokoleniami Izraela, aby uczynić to, co ręka Twoja i myśl zamierzyły. A teraz spójrz, Panie, na ich groźby i daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą, gdy Ty wyciągać będziesz swą rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię świętego Sługi Twego, Jezusa". Po tej ich modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani; a wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże.

(Ps 2, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8)
REFREN: Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu

Dlaczego się burzą narody,
czemu ludy żywią daremne zamysły?
Buntują się królowie ziemi
i władcy wraz z nimi spiskują
przeciw Panu i Jego Pomazańcowi.

"Stargajmy ich pęta,
a więzy precz odrzućmy od siebie!"
Śmieje się Ten, który mieszka w niebie,
Pan się z nich naigrawa.

A potem do nich mówi w gniewie swoim
i w swej zapalczywości wzbudza w nich trwogę:
"Oto Ja ustanowiłem swego Króla
na Syjonie, świętej górze mojej".

Wyrok Pański ogłoszę:
On rzekł do Mnie: "Ty jesteś moim Synem,
Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie.
Żądaj, a dam Ci w dziedzictwo narody
i krańce ziemi w posiadanie Twoje".

Aklamacja (Kol 3, 1)
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga.

(J 3, 1-8)
Był wśród faryzeuszów pewien człowiek, imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. Ten przyszedł do Jezusa nocą i powiedział Mu: "Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim". W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego". Nikodem powiedział do Niego: "Jakżeż może się człowiek narodzić, będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?" Jezus odpowiedział: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Jezus przyszedł od Boga, abyśmy mogli narodzić się na nowo z Ducha Bożego. Nikt bowiem, kto się nie narodzi powtórnie, z góry - nie ujrzy Królestwa Bożego. Narodzeni z ciała, jesteśmy ciałem, a ciało i krew nie mogą posiąść Królestwa Bożego - bo to, co zniszczalne, nie może mieć dziedzictwa w tym, co niezniszczalne. Tylko to, co się z Ducha narodziło, jest duchem i może odziedziczyć Królestwo Boże. Ten, który narodził się po raz drugi z Ducha, ma Ducha Chrystusowego i należy do Niego - tylko taki wejdzie do Królestwa Bożego. Jezus mówi do każdego religijnego człowieka: Nikodemie, Nikodemie, musisz się na nowo narodzić...
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Zenon z Werony, biskup

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Modlitwa Apostołów o wzięcie ich w obronę była głównie skierowana do Boga Ojca. Ponieważ była zanoszona przez Chrystusa przez Jego Święte Imię, Stworzyciel odpowiedział na nią i dał znak, którym było trzęsienie ziemi. Dzisiejsze głoszenie Słowa Bożego także napotyka na opór ze strony ludzi niewierzących. Co gorsza, znów są to władcy ziemscy, mający wpływ na życie innych osób. Nie tylko nie akceptują Jezusa Chrystusa, lecz jawnie lub w ukryty sposób Go zwalczają. Dowodem tego są dzisiejsze prześladowania obrońców życia. Trafiają do więzień w imię prawa, które odrzuciło Boga i Jego przykazania.
Głoszenie Słowa Bożego napotyka również na opór ze strony fałszywych proroków, którzy nie wchodzą do owczarni przez bramę, którą jest Chrystus. Są, jak mówi Jezus, złodziejami i zabójcami. Blokują oni ewangelizację świata przez wprowadzanie fałszywego przekonania, że każdy zbawi się w swojej wierze. Jak doskonale wiemy, nie ma innego Zbawiciela świata jak Syn Boży. Głosić Go trzeba Żydom, muzułmanom, niewierzącym, aby wyznali wiarę w Niego i przyjęli chrzest. Jeśli tego nie czynimy, utwierdzamy ich w błędzie i wyrządzamy im krzywdę. Nic się nie zmieniło. Nie ma nowego nauczania Kościoła. Jest tylko jedno jedyne, odwieczne, ustanowione przez jego głowę - Chrystusa Króla Królów!


Komentarz do psalmu

Dzisiejszą siłą człowieka wierzącego jest ufność względem Boga. Jeśli czynimy to całym sercem, On nas ocala z naszych słabości, ale też i zewnętrznych niebezpieczeństw. Wchodzimy wtedy na poziom nieba i z wysoka obserwujemy to, co dzieje się na ziemi. Mamy zdrowy dystans do wydarzeń, które innych napawają trwogą. Posiadamy umysł niezaćmiony światowym zamętem ani lękiem. Co najważniejsze, stajemy się dziećmi Obietnicy. Jak refren psalmu głosi, jesteśmy błogosławieni. Można powiedzieć, więc, że ufność względem Boga jest na dzisiejsze czasy najważniejszym błogosławieństwem. Obietnicą dla ufających jest nie tylko posiadanie królestwa Bożego, ale posiadanie samego Boga.


Komentarz do Ewangelii

Słowo Pańskie przypomina nam o konieczności narodzenia z Boga. Dokonało się to w naszym życiu przez sakrament Chrztu świętego. W nim zostaliśmy zanurzeni w miłości Trójcy Świętej i weszliśmy do nowego życia w Chrystusie. Ten sakrament symbolizuje woda. Narodzenie z Boga także oznacza drugie nawrócenie, kiedy człowiek świadomie odkrywa obecność Boga w swoim życiu i zaczyna żyć bardziej życiem nadprzyrodzonym niż doczesnym. Ten proces możemy odnieść do narodzenia z Ducha, jakie dokonuje się w sakramencie Bierzmowania. Jednak bardzo często jest on momentem rozminięcia się z Kościołem. Pamiętam wspomnienia pewnej kobiety, która przychodziła do swojego kościoła i siadała w miejscu, gdzie przed sześćdziesięcioma laty doświadczyła obecności Bożej. Bierzmował ją tego dnia sługa Boży August Hlond. W tym miejscu, kiedy ją błogosławił na koniec Mszy świętej, uświadomiła sobie, że błogosławi ją sam Chrystus.
Potrzeba wiele trudu i stosowania środków uświęcenia takich jak modlitwa, umartwienie, kierownictwo duchowe, nabożeństwa, pielgrzymki, aby całkowicie narodzić się dla Boga. Nie może to być częściowe, połowiczne, lecz wszystko powinno być zanurzone w Bogu, a wtedy Bóg będzie wszystkim i dopełni się proces drugiego narodzenia.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Michała Dłutowskiego


Do góry

Książka na dziś

Krzyż św. Benedykta (metalowy)

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


13 kwietnia 2021

Wtorek

Wtorek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 4,32-37)
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy mieli wielką łaskę. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby. Tak Józef, nazwany przez apostołów Barnabas, to znaczy „Syn Pocieszenia”, lewita rodem z Cypru, sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp apostołów.

(Ps 93,1.2-5)
REFREN: Pan Bóg króluje, pełen majestatu

Pan króluje, oblókł się w majestat,
Pan odział się w potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził,
że się nie zachwieje.

Twój tron niewzruszony na wieki,
Ty od wieków istniejesz, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary,
Twojemu domowi przystoi świętość,
po wszystkie dni, o Panie.

Aklamacja (J 3,15)
Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.

(J 3,7b-15)
Jezus powiedział do Nikodema: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha”. W odpowiedzi rzekł do Niego Nikodem: „Jakżeż to się może stać?” Odpowiadając na to rzekł mu Jezus: „Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, cośmy widzieli, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co jest ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego. A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne”.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Mojżesz na pustyni sporządził węża miedzianego i umieścił go na wysokim palu. I było tak, że jeśli kogo wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża miedzianego, pozostawał przy życiu. Syn Człowieczy, Jezus Chrystus, został wywyższony na krzyżu, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Nie chcemy znać niczego więcej jak tylko Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego, bo przez wiarę w Niego dostępujemy łaski nowego życia w Duchu Bożym.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Marcin I, papież i męczennik

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Mamy dziś powtórzenie czytania ze Święta Bożego Miłosierdzia. Co oznacza ten tekst, o którym znów przypomina nam Kościół święty? Zwróćmy uwagę na słowa wszyscy oni mieli wielką łaskę. Jeśli rzeczywiście przybliżyliśmy się do Boga przez post, modlitwę oraz jałmużnę w okresie Wielkiego Postu, to podczas wielkanocnej radości otrzymujemy prawdziwie wielką łaskę. Sam Bóg króluje w nas i ma mieszkanie w naszych sercach. Lecz uważajmy, ponieważ łaskę Bożą łatwo można stracić. Nie pozwólmy sobie jej odebrać przez chytre działania przeciwnika. Czas wielkanocny nie oznacza zwolnienia z dalszej pracy nad uświęceniem. Nie jest on jak wakacje, podczas których odpoczywamy. Teraz jeszcze więcej winniśmy się modlić i świadczyć miłosierdzie, a post zamienić w radość wolności od grzechu, który nas dotąd zniewalał.


Komentarz do psalmu

Psalm przypomina nam o wielkości Boga. Mówi, że Bóg jest Królem. Mówi o niezmienności Jego panowania. Z wielkości Boga, jak pisał św. Bazyli, wynika nasza godność. Twierdził, że przylgnięcie do niej oznacza naszą wartość. Niestety, dziś ludzie bardziej wolą budować swoją własną wielkość, przez co zapominają, że są tylko śmiertelnikami i nic nie mogą bez Boga uczynić. Tak naprawdę zapominają o swojej prawdziwej godności i wybierają jej namiastki. Niestety, budowanie pychy pociąga za sobą tragiczne konsekwencje. Warto sobie przypomnieć wielkość Boga, aby umocnić się w bojaźni Bożej i mieć świadomość, że jest się sługą Boga i Jemu trzeba się podporządkować.


Komentarz do Ewangelii

Jezus tłumaczy, jak może dokonać się narodzenie z Boga. Przekazuje bardzo ważną wskazówkę. Porzeba wywyższenia Jego osoby. Potrzebna jest intronizacja Jezusa na Króla naszego życia. Ta intronizacja nie jest tylko jednorazowym aktem, ale stałym podporządkowaniem się woli Boga, aby pełnić Jego przykazania i żyć w komunii z Nim. Wymaga to wierności i konsekwencji. Nagrodą jest sam Bóg i udział w Jego królestwie. Dziś, niestety, obserwujemy coś zupełnie innego, a mianowicie narodziny z diabła. Są one świadome, ale częściej nie. By to się mogło dokonać, ludzie poniżają i umniejszają Syna Bożego. Działają pod wpływem ducha antychrysta, przed którym przestrzegał Apostoł Jan. Bunt, niewiara, odrzucenie modlitwy, brak umartwienia, brak miłosierdzia w stosunku do bliźnich, życie w grzechu śmiertelnym - to wszystko jest procesem zabijania Boga we własnej duszy i skazywania siebie na potępienie. Jako przykład mogę podać, że zdarzają się sytuacje, kiedy podczas katechezy już siedmioletnie dzieci cynicznie i bezdusznie wyśmiewają Chrystusa. Ich postawa arogancji uniemożliwia prowadzenie zajęć na lekcji. Nie jest to powszechne, ale zdarza się.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Michała Dłutowskiego

>
Do góry

Książka na dziś

Idź precz, Szatanie! Wybrane modlitwy o uwolnienie

Tym, którzy szczerze poszukują uwolnienia ze swoich duchowych dolegliwości, takich jak opętanie, dręczenie czy przekleństwo. Kościół oferuje nie tylko modlitwę egzorcyzmu, którą w imieniu Kościoła sprawuje wyznaczony kapłan, ale także zachęca do prywatnego odmawiania modlitwy o ich uwolnienie

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


14 kwietnia 2021

Środa

Środa drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 5,17-26)
Arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, należący do stronnictwa saduceuszów, pełni zazdrości zatrzymali Apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia. Ale w nocy anioł Pański otworzył bramy więzienia i wyprowadziwszy ich powiedział: Idźcie i głoście w świątyni ludowi wszystkie słowa tego życia! Usłyszawszy to weszli o świcie do świątyni i nauczali. Tymczasem arcykapłan i jego stronnicy zwołali Sanhedryn i całą starszyznę synów Izraela. Posłali do więzienia, aby ich przyprowadzono. Lecz kiedy słudzy przyszli, nie znaleźli ich w więzieniu. Powrócili więc i oznajmili: Znaleźliśmy więzienie bardzo starannie zamknięte i strażników stojących przed drzwiami. Po otwarciu jednak nie znaleźliśmy wewnątrz nikogo. Kiedy dowódca straży świątynnej i arcykapłani usłyszeli te słowa, nie mogli pojąć, co się z nimi stało. Wtem nadszedł ktoś i oznajmił im: Ci ludzie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud. Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich, ale bez użycia siły, bo obawiali się ludu, by ich samych nie ukamienował.

(Ps 34,2-9)
REFREN: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych,
aby ich ocalić.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry,
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

Aklamacja (J 3,16)
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

(J 3,16-21)
Jezus powiedział do Nikodema: Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swojego jedynego Syna, aby każdy, kto w Niego uwierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Bóg bowiem chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni, dlatego nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał... Kto uwierzy w Syna Bożego, nie będzie sądzony, bo ze śmierci przeszedł do życia i nie podlega już potępieniu. Wierzymy w Ewangelię, odwracamy się od ciemności i postępując zgodnie z prawdą Bożą, wszystkie uczynki pełnimy w Bogu.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Walerian, męczennik
Walerian miał być poganinem, za którego miała być wydana św. Cecylia. Taka była wola jej rodziców. Ona jednak pragnęła poświęcić swe życie Bogu. W dniu zaślubin powiedziała o tym pragnieniu Walerianowi, przez co doprowadziła do jego nawrócenia. Zaprowadziła go do papieża św. Urbana I, który pouczył go i ochrzcił. Walerian z kolei powrócił do domu swych rodziców i nawrócił swego brata, Tyburcjusza. Obaj zginęli śmiercią męczeńską w II lub na początku III wieku. Zostali pochowani na cmentarzu przy Via Appia.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Mamy oto kolejne czytanie, które opisuje głoszenie słowa Bożego przez Apostołów. Tego entuzjazmu wiary w zmartwychwstałego Pana nie mogą zatrzymać opinie innych osób, tortury, więzienie. Słowo Boże, jak promienie światła słonecznego, pragnie oświecać tych, którzy pozostają jeszcze w mroku niewiary.
Z dzisiejszego czytania wynika też nauka, że nie możemy podporządkowywać się rozporządzeniom władz świeckich, które naruszają naszą wolność. Zawsze powinniśmy postępować według głosu Boga, który poucza nas w naszym sumieniu. Winniśmy Jemu uległość. Dzisiejsza argumentacja osób, które chcą zamknąć usta wierzącym, to działania w imię poprawności politycznej. Krzyczą wciąż o szacunku dla innych przekonań, podczas gdy sami pogardzają wartościami chrześcijańskimi. Pragną równości, a wiemy przecież, że między prawdą a kłamstwem nie ma równości. Nie dajmy się zwieść tej obłudzie. Tu, w Polsce, we własnym kraju, to my jesteśmy gospodarzami i powinniśmy trzymać się naszych tradycji, natomiast inni powinni się im podporządkować, nie na odwrót.


Komentarz do psalmu

Refren dzisiejszego psalmu jest wzruszający: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał. Możemy się zastanowić, co było powodem spełniania prośby tej ubogiej osoby. Przypuszczamy, że wiara. Mógł stracić dobra materialne, zostać opuszczonym przez rodzinę czy przyjaciół, ale zachował to, co najcenniejsze: swoją wiarę. Dziś ludzie w większości są wykształceni, posiadają obfitość jedzenia, ubrań, lecz brakuje im tego, co najcenniejsze. Żyjmy tak i kalkulujmy tak, abyśmy nigdy nie stracili wiary. Przez nią bowiem wszystko możemy odzyskać i jesteśmy najbogatsi, bo to ona jednoczy nas z Bogiem.


Komentarz do Ewangelii

Jezus w swoich słowach objawia wielką miłość Boga Ojca do ludzkości. Jest ona tak wielka, że z jej powodu ofiarował swojego jedynego Syna, Jezusa Chrystusa. Nie posłał Go na ziemię dla potępienia ludzi, lecz dla uzdrowienia. Jednak istnieje jeden warunek: trzeba w Niego uwierzyć. Brak wiary w Syna Bożego skazuje na potępienie. Jest to odrzucenie człowieka ze strony Boga. Bóg nie zbawia nikogo na siłę. Każdy ma wolną wolę. Jest to nasz przywilej, ale czasami i pułapka dla tych, którzy dali się złapać w kłamstwo złego ducha. Wśród powodów niewiary na pierwszym miejscu wyłania się problem subiektywnej oceny danej osoby, która opiera się na relatywizmie. Odrzuca ona jedną prawdę obiektywną na rzecz wielu przypuszczalnych. W swoim umyśle nadaje im ten sam statut i nie podejmuje decyzji ich przyjęcia, pozostając jedynie obserwatorem. Zamiast wybrać Boga, wybiera nicość. Tak naprawdę staje się czcicielem samego siebie. Jednak zdajemy sobie sprawę, że zbawić się bez łaski Bożej nie możemy.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Michała Dłutowskiego


Do góry

Książka na dziś

Pamiątka Pierwszej Komunii Świętej + DVD

ks. Edward Staniek

Dzień Pierwszej Komunii Świętej, o czym dziś często zapomina się, jest wielkim duchowym świętem całej rodziny przystępującego do sakramentu dziecka. Stąd pomysł zupełnie wyjątkowego albumu pierwszokomunijnego, który w odróżnieniu od wszystkich innych nie ma tylko dziecięcego charakteru, ale jest pamiątką i lekturą rodzinną

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


15 kwietnia 2021

Czwartek

Czwartek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 5,27-33)
Gdy słudzy przyprowadziwszy apostołów, stawili ich przed Sanhedrynem, arcykapłan zapytał: Zakazaliśmy wam surowo, abyście nie nauczali w to imię, a oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas krew tego Człowieka? Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi - odpowiedział Piotr i Apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni. Gdy to usłyszeli, wpadli w gniew i chcieli ich zabić.

(Ps 34,2.9.17-20)
REFREN: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry,
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
ocala upadłych na duchu.
Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy,
ale Pan go ze wszystkich wybawia.

Aklamacja (J 20,29)
Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

(J 3,31-36)
Jezus powiedział do Nikodema: Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkimi, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba pochodzi, Ten jest ponad wszystkim. świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny. Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a z niezmierzonej obfitości udziela /mu/ Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz grozi mu gniew Boży.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Bóg wskrzesił Jezusa i wywyższył Go po prawicy swojej jako Pana i Zbawiciela. W Nim zapewnił nam nawrócenie i przebaczenie grzechów. W Nim dał Ducha Świętego tym, którzy są Mu posłuszni, dlatego zawsze trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Kto słucha Syna, ma życie wieczne, kto zaś Go nie słucha, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży ciąży na nim. Wszyscy, którzy uwierzyli w miłość, jaką Bóg ma ku nam, zobaczą chwałę Chrystusa, którą ma od Ojca, bo Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Tak, jeśli uwierzymy, ujrzymy chwałę Bożą, ujrzymy Królestwo Boże, zobaczymy Boga Żywego.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Błogosławiony Cezary Bus, prezbiter
urodził się w Cavaillon, we Francji, w roku 1544. Jako młodzieniec poszedł w ślady starszego brata, kapitana gwardii króla Karola IX, i wstąpił do wojska. Prowadził życie światowe, jak jego towarzysze. Zapadł jednak na ciężką chorobę. To zbliżyło go do Pana Boga. Na swej drodze spotkał wiele pobożnych osób, które pomogły mu w nawracaniu się. Bus rozpoczął studia teologiczne i został kapłanem. Był to rok 1582. Cezar wtedy miał 42 lata. Gorliwy kapłan przekonał się na sobie, że główną przyczyną obojętności religijnej wśród wielu katolików jest ignorancja religijna. Z czasem przyłączyli się do niego współpracownicy. Założył z nimi nową rodzinę zakonną pod nazwą "Kapłanów Nauki Chrześcijańskiej". Zwano ich powszechnie doktrynariuszami. Powstało równocześnie zgromadzenie sióstr dla nauczania prawd wiary kobiet i dziewcząt. Przybrały nazwę "Sióstr Nauki Chrześcijańskiej". Instytut istnieje do dziś, liczy kilkadziesiąt sióstr. Cezary zmarł 15 kwietnia 1607 roku w wieku 63 lat.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Te słowa św. Piotra stają się dziś drogowskazem dla nas. Spotykamy się z różnymi stanowiskami wobec problemów, jakie przeżywamy, nawet w samym Kościele. Jeden ksiądz wypowiada się w ten sposób, drugi neguje jego wypowiedź lub problem pozostaje do rozstrzygnięcia przez wiernych. Czyli jest to Piłatowe rozwiązanie przez umycie rąk.
Jeśli nie wiesz, jak postąpić, to zastanów się, jakie są przykazania Boże, jaka jest nauka Katechizmu, jakie jest wyznanie wiary Kościoła, co Pismo Święte mówi o tym. Podejmij decyzję według tego, co jest niezmienne, według woli Bożej. A jeśli ktoś mówi inaczej i neguje samego Boga, to niech ci będzie jak celnik i poganin, niezależnie od tego, kto by to był. Tak było w czasach Ariusza, Reformacji i tak jest też dzisiaj. Posłuszeństwo wobec fałszywych proroków jest nieposłuszeństwem względem Boga i Chrystusowego Kościoła. Gdy to usłyszeli, wpadli w gniew i chcieli ich zabić.


Komentarz do psalmu

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, ocala upadłych na duchu.
Dziś bardzo ważne jest posiadanie umiejętności skruchy serca. W modlitwie św. Brygidy „Tajemnice Szczęścia” w ostatniej modlitwie prosimy Boga, aby łzy pokuty były nam tak potrzebne jak chleb powszedni. Powinniśmy przepraszać Boga nie tylko za swoje grzechy, ale także za rodzinne, ojczyźniane itd.
Warto zastanowić się nad tym, kiedy zapłakaliśmy nad własną obojętnością wobec tak żywej w stosunku do nas miłości Bożej. A jeśli nie pamiętamy, to prośmy Ducha Świętego, aby nam wskazał powody do naszej skruchy.


Komentarz do Ewangelii

Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne.
Jakże ważne jest, abyśmy w Imię Boże panowali nad wszystkim. Oczywiście najpierw nad samymi sobą. Bo jeśli nie mamy władzy nad sobą, to jak może ktoś nam powierzyć opiekę nad innymi. Panowanie nad sobą oznacza nabycie umiejętności trwania w łasce uświęcającej, co łączy się ze zdolnością pokonywania pokus. Poprzez kontemplację Boga, trwanie w Jego obecności, stajemy się silni na tyle, aby wytrwać w Jego miłości. Nie jest to dar tylko dla nas, ale i dla innych, abyśmy ich umacniali w wierze. Zostajemy posłani do innych, ale jako wolni ludzie, bez obciążenia grzechem. Posłani przez Boga stajemy się źródłami z krystaliczną wodą, ponieważ skosztowaliśmy Wody Żywej. Jesteśmy świadkami obfitości łaski, jakiej Bóg udziela przez nas bliźnim. Bądźmy ludźmi z wysokości nieba, a nie z nizin doczesności.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Michała Dłutowskiego


Do góry

Książka na dziś

Przyjąć siebie. Jak być szczęśliwą kobietą?

Maja Komasińska-Moller

Pragniesz zaakceptować siebie taką, jaką jesteś? Poczuć się kobietą spełnioną, żyjącą pełnią życia? Jak często obwiniasz się za to, że nie radzisz sobie z bólem, strachem i brakiem sił? Czy masz wątpliwości, jaka jest twoja rola we wspólnocie? Czy potrafisz jeszcze z pasją angażować się w życie Kościoła?

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


16 kwietnia 2021

Piątek

Piątek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 5, 34-42)
Pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, uczony w Prawie i poważany przez cały lud, kazał na chwilę usunąć apostołów i zabrał głos w Radzie: "Mężowie izraelscy – przemówił do nich – zastanówcie się dobrze, co macie uczynić z tymi ludźmi. Bo niedawno temu wystąpił Teudas, podając się za kogoś niezwykłego. Przyłączyło się do niego około czterystu ludzi, został on zabity, a wszyscy jego zwolennicy zostali rozproszeni i ślad po nich zaginął. Potem podczas spisu ludności wystąpił Judasz Galilejczyk i pociągnął lud za sobą. Zginął sam, i wszyscy jego zwolennicy zostali rozproszeni. Więc i teraz wam mówię: Zostawcie tych ludzi i puśćcie ich! Jeżeli bowiem od ludzi pochodzi ta myśl czy sprawa, rozpadnie się, a jeżeli rzeczywiście od Boga pochodzi, nie potraficie ich zniszczyć, i oby się nie okazało, że walczycie z Bogiem". Usłuchali go. A przywoławszy apostołów, kazali ich ubiczować i zabronili im przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla Imienia Jezusa. Nie przestawali też co dzień nauczać w świątyni i po domach i głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie.

(Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14)
REFREN: Jednego pragnę: mieszkać w domu Pana

Pan moim światłem i zbawieniem moim,
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam,
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu
po wszystkie dni mego życia,
abym kosztował słodyczy Pana,
stale się radował Jego świątynią.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny,
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Aklamacja (Mt 4, 4b)
Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

(J 6, 1-15)
Jezus udał się na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. Szedł za Nim wielki tłum, bo oglądano znaki, jakie czynił dla tych, którzy chorowali. Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami. A zbliżało się święto żydowskie, Pascha. Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą się do Niego, rzekł do Filipa: "Gdzie kupimy chleba, aby oni się najedli?" A mówił to, wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co ma czynić. Odpowiedział Mu Filip: "Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać". Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: "Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?" Jezus zaś rzekł: "Każcie ludziom usiąść". A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy. Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: "Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło". Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, pozostałymi po spożywających, napełnili dwanaście koszów. A kiedy ludzie spostrzegli, jaki znak uczynił Jezus, mówili: "Ten prawdziwie jest prorokiem, który ma przyjść na świat". Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Przemawiamy w imię Jezusa i cierpimy dla imienia Jezusa. Głosimy Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym, który jest jedynym światłem i zbawieniem świata. Im bardziej Mu służymy, tym więcej kosztujemy słodyczy Pana. Wszędzie głosimy Ewangelię, a Pan współdziała z nami i potwierdza przez cuda i znaki, że to, co mówimy, jest prawdą. Słowo Boże jest jak ziarno: głoszone, przynosi plon obfity, plon stokrotny.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Św. Maria Bernadetta Soubirous, dziewica
urodziła się 7 stycznia 1844 r. w Lourdes jako najstarsza z rodzeństwa. Była córką ubogiego młynarza. Kiedy miała 11 lat, przyjęła ją do siebie krewna, u której pasała owce. Po trzech latach wróciła do rodzinnego Lourdes, aby przygotować się do I Komunii Świętej. I wtedy - 11 lutego 1858 r. - po raz pierwszy Bernadecie objawiła się Matka Boża. Wezwała ją do modlitwy różańcowej oraz do czynów pokutnych w intencji nawrócenia grzeszników. W ciągu pół roku Matka Boża objawiła się Świętej 18 razy. Wizje te dały początek słynnemu sanktuarium w Lourdes. W roku 1862 biskup diecezji Tarbes, Laurence, do której należało Lourdes, ogłosił dekret o prawdziwości objawień. Dzięki pośrednictwu biskupa z Nevers, Forcade, wstąpiła tamże do sióstr "od miłości i nauczania chrześcijańskiego". Pożegnała się więc z rodziną i z ukochaną grotą massabielską. Schorowanej, powierzono funkcję infirmerki i zakrystianki. Dopiero 22 września 1878 roku złożyła śluby wieczyste. Zmarła 16 kwietnia 1879 r., mając 35 lat.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Gamaliel zastosował w stosunku do Apostołów mądrość badania ducha, jaki nimi kieruje, po owocach ich działania. Jeśli ta sprawa, o której mówią, rzeczywiście pochodzi od Boga, przetrwa i będą dobre skutki. Jeśli nie, sama się rozwiąże. Natomiast walka z dziełem Bożym pociąga za sobą Jego gniew. Połowicznie został wysłuchany, ponieważ Apostołowie zostali jednak ubiczowani. Ponieśli karę, chociaż nie popełnili żadnego przestępstwa. Ci, którzy zdejmują krzyże na uczelniach, pozbawiają stanowisk wierzących i wprowadzają podziały, wiemy, że pochodzą od złego i są spadkobiercami tych, którzy zabili Jezusa. Niepokojącym objawem jest powstawanie światowego rządu, który ma negatywny stosunek do dzieła zbawczego. Wprowadza on ateistyczne myślenie, które zamyka miliony ludzi na odkupienie dane w Chrystusie przez posługę Kościoła. Nie bójmy się ich! Jeśli spotykają nas trudności, to znaczy, że jesteśmy na dobrej drodze. Nie ma innej drogi jak droga krzyżowa w tym dziele zbawczym. Ważne jest, abyśmy obecnie nie dali się zastraszyć. Naśladujmy Apostołów w odwadze, jaką otrzymali od Boga. Nie bójmy się kar finansowych czy innych. Cieszmy się jak pierwsi wyznawcy Chrystusa, że możemy składać dowody miłości względem Niego.


Komentarz do psalmu

Warto spojrzeć na Kościół, jako dom Boga Ojca. Jezus ukazał swoją gorliwość o to, aby nie został on sprofanowany. Cechą charakterystyczną tego miejsca jest świętość. Profanum pozostaje na zewnątrz. Przekraczając próg kościoła – Domu Ojca, wkraczamy w sacrum - nadprzyrodzony świat Bożej miłości. Jej wrogiem jest tandeta i kult człowieka określany jako antropocentryzm. W tym miejscu nie na człowieku, lecz na Bogu powinniśmy się koncentrować i Jemu oddawać cześć. Niestety, wiele kościołów z domów Bożych przekształcono w miejsca, gdzie to ludzie odbierają swoją chwałę i zamiast kłaniać się Bogu, kłaniają się sobie. Kto tak postępuje, jest niszczycielem i nie zakosztuje słodyczy Pana, lecz Jego goryczy.


Komentarz do Ewangelii

Jezus czyni cud, posługując się tym, co miał przy sobie pewien chłopiec. Miał on odłożonych pięć chlebów i dwie ryby. To wydarzenie pokazuje nam, że powinniśmy być zawsze przygotowani. Bóg pomnoży to, co posiadamy, lecz należy pomyśleć o tym wcześniej. Chleb jest owocem pracy ludzkiej, który Bóg przez swoje działanie pomnaża i przemienia w miłość - Eucharystię. Podczas Mszy świętej następuje połączenie Ofiary Boskiej z ludzką, szczególnie podczas składania darów. Nie przegapmy tej chwili, kiedy Jezusowi możemy oddać cały tydzień swojej pracy! Prośmy Go również o błogosławieństwo na kolejne zmagania, byśmy z Jego pomocą podołali wszystkiemu, co nas przerasta i pamiętali, że to, co posiadamy, również od Niego otrzymaliśmy. Warto też codziennie rano odmówić przynajmniej jedną dziesiątkę Różańca w intencji pracy, jaką dziś podejmiemy. Jezus wtedy pomnoży nasze działanie i pozwoli cieszyć się nam i innym osobom owocami naszej pracy.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Michała Dłutowskiego


Do góry

Książka na dziś

Dusze ofiarne

Saverio Gaeta

Kim są dusze ofiarne? Jaką odgrywają rolę w dziejach ludzkości? Czy wypowiedziane przez nie proroctwa wypełniają się na naszych oczach? Saverio Gaeta uważnie przygląda się takim postaciom jak: Luiza Picca­rreta, Aleksandrina Maria da Costa, Natuzza Evolo, Marta Robin czy Teresa Neumann, aby wysnuć wniosek, że ich wizje oraz proroctwa są ze sobą powiązane. Tworzą konkretny obraz i ostrzeżenie dla ludzkości.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


17 kwietnia 2021

Sobota

Sobota drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 6,1-7)
Wówczas, gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy. Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali słowo Boże, a obsługiwali stoły - powiedziało Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów. Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa. Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce. A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.

(Ps 33,1-2.4-5.18-19)
REFREN: Okaż swą łaskę ufającym Tobie

Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana,
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze,
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.

Bo słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie głodu.

Aklamacja
Zmartwychwstał Chrystus, który wszystko stworzył i zlitował się nad ludźmi.

(J 6,16-21)
Po rozmnożeniu chlebów, o zmierzchu uczniowie Jezusa zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi przeprawili się przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł; jezioro burzyło się od silnego wiatru. Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się. On zaś rzekł do nich: To Ja jestem, nie bójcie się! Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Życie według Słowa Bożego, życie z wiary to chodzenie po wodzie. Jezus mówi: Nie bój się, tylko wierz! Dla wierzącego wszystko jest możliwe. Każdy, kto narodził się z Ducha i jest prowadzony przez Ducha - przekracza ziemskie ograniczenia, żyje w mocy Ducha i doświadcza Królestwa Bożego, które nie polega na słowie, ale na mocy. Życie w Chrystusie to życie w Królestwie Ducha Świętego, Królestwie mocy Bożej, pośród znaków i cudów, przejawów Ducha i manifestacji Bożej wszechmocy.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Błogosławiony Baptysta Spagnoli, prezbiter
urodził się 17 kwietnia 1447 r. w rodzinie urzędników państwowych księcia Mantui. Studiował w Padwie. Jeszcze jako młodzieniec wstąpił do karmelitów w Ferrarze. Przyjaźnił się z wieloma wybitnymi przedstawicielami piętnastowiecznego renesansu; z wieloma z nich korespondował. W 1464 r. złożył profesję zakonną. Pełnił wiele posług w zakonie, nie zaniedbując przy tym pracy literackiej. Napisał ponad 50 tysięcy wersów łacińskich. Wypełniał także wiele powierzonych mu przez papieży misji dyplomatycznych. Sześciokrotnie był wikariuszem generalnym swojej kongregacji, a w 1513 r. został wybrany przełożonym generalnym całego Zakonu. Wykorzystywał swoją znajomość z uczonymi do tego, by przyprowadzić ich do Chrystusa. Zmarł 20 marca 1516 r. w Mantui.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Jak małżonkowie zajmują się dziećmi, księża zajmują się duszpasterstwem, tak zakonnicy winni zajmować się życiem w obecności Bożej. Każdy ma swoje zadania i wtedy panuje porządek, kiedy je wypełniamy. Apostołowie po namyśle stwierdzili, że ich duszpasterstwo powinno być poprzedzone modlitwą. Jeśli księża będą zbyt blisko ludzi, to pochłonięci zostaną przez ich problemy, a czasem nawet intrygi. Nie wolno im zapomnieć o modlitwie, która jest złączeniem z Bogiem. Nie będą bowiem mieli czego głosić, jeśli wcześniej Go nie usłyszą i nie uczynią miejsca w swojej duszy dla Niego. Bardzo ważna jest też modlitwa wiernych za ich kapłanów, modlitwa nieustająca. Można zainicjować we własnej parafii nieustającą nowennę za kapłanów, połączoną z peregrynacją obrazu Jezusa Miłosiernego. Przykładowo, rodzina, która gości obraz u siebie, przez dziewięć kolejnych dni odprawia Nowennę do Bożego Miłosierdzia, a następnie przekazuje go kolejnej rodzinie. Pamiętajmy o naszych kapłanach i o ich posłudze w tych trudnych czasach. To oni każdego dnia ciężką pracą prowadzą nas do Pana Boga.


Komentarz do psalmu

Dawniej mówiło się o kimś świętym, że był bogobojny. Oznaczało to również osobę bogomyślną. Te określenia wyrażają ciągłą pamięć o Bogu czy to w odniesieniu do bojaźni Bożej, czy poprzez rozważanie Słowa Bożego. Obecnie, kiedy ludzie pokładają nadzieję w wynalazkach współczesnych technologii, mało jest ludzi bogobojnych. Lecz w czasie trudnych doświadczeń, takich jak na przykład głód, w przedziwny sposób zostaną ocaleni. Oczy świata zobaczą różnicę między bogobojnymi, a zadufanymi w sobie.


Komentarz do Ewangelii

W naszym życiu nieustannie potrzebujemy cudów, które umacniałyby nas. Mamy słabą pamięć podobnie jak Apostołowie. Czego się bali, skoro wiedzieli, że Jezus ich wybrał, że są pod Jego opieką? Było w nich tak wiele lęku, że przestraszyli się nawet samego Chrystusa. Wiemy, że diabeł posługuje się lękiem. Jeśli mu ulegamy, nie ma w nas pokoju, potrzebnej harmonii, lecz w miejsce tego wkrada się zamęt. W takim stanie źle oceniamy rzeczywistość i sytuacje, i podejmujemy niewłaściwe decyzje. Jest to doskonała okazja, aby na nowo zaufać Bogu, wywyższyć Go w sercu, powierzyć Mu życie własne i naszych bliskich. Są takie chwile, kiedy wydaje się nam, że Bóg jest daleko, że jesteśmy osamotnieni, a On tymczasem właśnie do nas idzie i jest bliżej, niż bylibyśmy w stanie to sobie wyobrazić. Można powiedzieć, że w chwilach naszych duchowych walk Bóg jest najbliżej, ponieważ nas kocha i nie chce naszej krzywdy. Poddaje nas pewnym próbom, lecz zawsze udziela łaski, abyśmy zwyciężali. Z Bogiem nic nie wyda się nam strasznym!

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Michała Dłutowskiego


Do góry

Książka na dziś

Rozważania Różańcowe na każdy dzień. Tom 5

Konstytucja o Liturgii Soboru Watykańskiego II uczy, że „Kościół rozmieścił także w ciągu roku wspomnienia męczenników oraz innych świętych, którzy dzięki wielorakiej łasce Bożej doszli do doskonałości, a osiągnąwszy już wieczne zbawienie wyśpiewują Bogu w niebie doskonałą chwalę i wstawiają się za nami

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.