Poniedziałek
Czytania: (Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab); (Ps: Jdt 13,18-20); (Kol 1,12-16); Aklamacja (J 19,27); (J 19,25-27);
Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego
Książka na dziś: Przymierze i komunia.
Czytania
(Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab)
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów - i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca.
(Ps: Jdt 13,18-20)
REFREN: Tyś wielką chlubą naszego narodu
Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi.
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg,
Stwórca nieba i ziemi.
Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi,
abyś była wywyższona na wieki.
(Kol 1,12-16)
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego - Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
Aklamacja (J 19,27)
Jezus powiedział do ucznia: Oto Matka twoja, i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
(J 19,25-27)
Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Rozważania do czytań
Ewangeliarz OP
Marek Ristau
Z radością w Duchu Świętym, dziękujemy Ojcu niebieskiemu, że wyrwał nas z mocy ciemności i przeniósł do cudownego królestwa swojego Syna, w którym dał nam odpuszczenie i przebaczenie wszystkich grzechów. Ten Syn, Jezus Chrystus, jest odblaskiem Jego chwały, odbiciem Jego istoty, widzialnym obrazem niewidzialnego Ojca, którego nikt nigdy nie widział i nie może zobaczyć. Chrystus panuje nad wszystkim, wszystko zostało stworzone przez Niego i dla Niego. Taki jest porządek Boży, porządek stworzenia, niezmienny na wieki.
Marek Ristau
Bractwo Słowa Bożego
Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego
Komentarz do pierwszego czytania
Historia interpretacji Apokalipsy świętego Jana Apostoła łączy postać opisywanej Niewiasty z Maryją. Tą, która była Matką Boga-Mesjasza. Jego historię opisuje dzisiejsze pierwsze czytanie, które pomijając fragment o rodzeniu w bólu, koncentruje naszą uwagę na tryumfie narodzonego Dziecka, które jest Synem Boga. Smok chce działać przeciw Niemu, jednak zawsze interwencja Boga i Jego aniołów sprawia, że zamiary złego są udaremniane. Podsumowanie fragmentu nie pozostawia już żadnych złudzeń: „Bóg króluje i włada wraz ze swoim Pomazańcem”. Jednak my na co dzień wokół nas tego tryumfu nie widzimy. Odczuwamy mocno działanie kusiciela w naszym życiu.
Całościowe przesłanie tego fragmentu Apokalipsy pokazuje, jak się w tej sytuacji zachować, jaką taktykę walki przeciw Smokowi przyjąć. Wzorem do naśladowania staje się Najświętsza Maryja Panna, która jest ukazana jako przeciwieństwo Smoka. On posiada siedem głów i dziesięć rogów będących symbolem ziemskiej siły i mocarstw, które uciskają ludzi. Diademy zaś są symbolem uzurpacji władzy. Kiedy spojrzymy na Niewiastę, widzimy Kogoś zupełnie innego. Ona całkowicie oddaje się Bogu, co jest zobrazowane przez Jej obleczenie w słońce, które jest symbolem Boga. W pełnej harmonii życia nie uciska ludzi, których przedstawieniem są gwiazdy, lecz przyozdabia się nimi jak wieńcem. W tym oddaniu jest stale pod opieką Boga, który nie da Smokowi skrzywdzić Jej samej ani Jej potomstwa. Oddanie się Bogu na wzór Maryi jest najlepszą walką z oskarżycielem.
Komentarz do psalmu
Dziś słowami zaczerpniętymi z Księgi Judyty możemy wychwalać Tę, którą przez Boże wybranie błogosławić będą wszystkie pokolenia. Tekst psalmu responsoryjnego zwraca uwagę na podobne aspekty co i pierwsze czytanie. Mianowicie na ufność Wybranej przez Boga. Ufność tak wielką, że będzie ona na wieki wspominana w sercach ludzkich oraz na to, że to Bóg jest tym, który działa w Jej życiu i to On sprawia, że jest Ona wywyższona i tak naprawdę to my Jego dzieła i Jego samego wychwalamy, chwaląc Ją.
Komentarz do drugiego czytania
W Liście do Kolosan święty Paweł nauczał, że Jezus nie jest tylko jednym z aniołów lecz jest Pierworodnym wobec stworzenia Synem Bożym. Widzialnym objawieniem się Boga niewidzialnego. I nie jest to pusta teologia, ponieważ ma to znaczące odniesienie do naszego życia. Skoro bowiem Bóg przez swojego Syna uwolnił nas od uzurpowanej władzy ciemności i tak jak wybraną sobie Niewiastę przeniósł do swego królestwa, to naprawdę możemy, tak jak mówi Apostoł, radować się! Nie zagraża nam już Smok, o którym słyszeliśmy w pierwszym czytaniu. Jezus jest większy od niego i wyrwał nas spod jego władzy. Oto jest dobra nowina okresu wielkanocnego, w którym nadal trwamy.
Komentarz do Ewangelii
Są w teologii takie pytania, na które najwybitniejsi teologowie nie znają odpowiedzi. Są w historii ziemskiego życia Jezusa momenty zakryte przed spojrzeniem najwnikliwszych biblistów. A Maryja wszystkie te chwile widziała na własne oczy, odpowiedzi na te pytania mogłaby uzyskać, po prostu pytając swego Syna. On także wiedział o tym, a jednak na krzyżu nie powiedział do ucznia, żeby pytał Ją o wszystko, czego nie wie, ale dał mu Ją jako Matkę. To synowskie przyjęcie Maryi jako matki jest w naszym życiu naśladowaniem Jezusa, który przecież sam też to zrobił. Przyjęcie Maryi jako matki jest stawaniem się synem – przyjmowaniem powołania do dziedzictwa Bożego.
Komentarze zostały przygotowane przez Rafała Mińkowskiego, kleryka III roku WMSD w Warszawie
Książka na dziś
Poznawanie biblijnej myśli Benedykta XVI pozwala zobaczyć w nowym świetle nie tylko samo Pismo Święte, lecz także liturgie, życie Kościoła i powołanie chrześcijanina we współczesnym świecie.
Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.