pobierz z Google Play

10 kwietnia 2021

Sobota

Sobota w oktawie Wielkanocy

Czytania: (Dz 4,13-21); (Ps 118,1 i 14.15-16.18 i 21); Aklamacja (Ps 118,24); (Mk 16,9-15);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Papieskie dokumenty o św. Józefie

Czytania

(Dz 4,13-21)
Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi. Kazali więc im wyjść z sali Rady i naradzali się. Mówili jeden do drugiego: „Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jerozolimy. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie rozpowszechniało się to wśród ludu, zabrońmy im surowo przemawiać do kogokolwiek w to imię”. Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: „Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i co słyszeliśmy”. Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.

(Ps 118,1 i 14.15-16.18 i 21)
REFREN: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Pan moją mocą i pieśnią,
On stał się moim Zbawcą.

Głosy radości z ocalenia
w namiotach sprawiedliwych:
„Prawica Pana wzniesiona wysoko,
prawica Pańska moc okazała”.

Ciężko mnie Pan ukarał,
ale na śmierć nie wydał.
Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał
i stałeś się moim Zbawcą.

Aklamacja (Ps 118,24)
Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy.

(Mk 16,9-15)
Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy byli z Nim, pogrążonym w smutku i płaczącym. Oni jednak słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie chcieli wierzyć. Potem ukazał się w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli na wieś. Oni powrócili i oznajmili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli. W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego. I rzekł do nich: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu”.

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Chrystus wstał z martwych i żyje na wieki jako Pan Panów i Król królów. Wierzymy, że On żyje i głosimy Ewangelię wszystkim ludziom. Jest to Dobra Nowina, którą usłyszeliśmy, którą przyjęliśmy, w której trwamy i przez którą zbawieni jesteśmy - zachowując ją tak, jak doszła do nas w nauce apostolskiej. Chrystus rzeczywiście umarł za grzechy nasze, został pogrzebany i rzeczywiście zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Fulbert z Chartres, biskup

Święty Fulbert z Chartres, biskup
urodził się w 960 r. w ubogiej rodzinie we Francji. Jego mistrzem był Gerbert, późniejszy papież Sylwester II. Około 990 r. Fulbert przybył do Chartres, by podjąć pracę nauczyciela w szkole katedralnej. Po śmierci biskupa Raula wybrano Fulberta jego następcą w 1006 roku. Swoją wiedzą, gorliwością, a przede wszystkim umiejętnością obcowania z ludźmi rychło pozyskał sobie serca wiernych i duchowieństwa. Był wnikliwym teologiem, łączył mądrość ze świętością. Wyróżniał się szczególnym darem jednania zwaśnionych. Fulbert zostawił po sobie także szereg cennych pism. Fulbert zmarł 10 kwietnia 1028 r. w wieku ok. 68 lat.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Apostołowie świadczą o Jezusie zmartwychwstałym przed Sanhedrynem. Prześladowanie staje się szczególną okazją do dawania świadectwa. W obliczu zagrożenia poznaje się prawdziwe intencje i sens służenia sprawie najwyższej wagi, za którą jesteśmy gotowi narażać swoją reputację a nawet życie. Apostołowie przemawiają z wielką odwagą i siłą przekonywania. Dziwią się temu wielcy sędziowie żydowscy. Rozpoznawali ich jako ludzi prostych i niewykształconych. Skąd u nich taka mądrość? Święty Łukasz nie tylko wskazuje na siłę argumentacji i retoryki Apostołów, pragnie nadto podkreślić ich odwagę i pewność, z jaką przemawiają. Są to szczególne dary Ducha Świętego, takie jak: odwaga i wyrazistość świadectwa, by z mocą służyć prawdzie objawionej. Potrzeba uważniej wsłuchiwać się w Boże natchnienia niż we własne lęki i strach. Bądźmy odważni i pełni zaufania Bogu w głoszeniu Ewangelii.


Komentarz do psalmu

Po raz kolejny powracamy do lektury Psalmu 118. Widzimy, jaką wielką ma wymowę i znaczenie w tym Tygodniu Oktawy Wielkanocnej. Akcent teraz jest położony na wypełnienie Bożych obietnic. Sługa, który wołał do Pana, został wysłuchany. Bóg stał się jego zbawieniem na wieki. Prawica Pańska zawsze jest pełna potęgi i ocala tych, którzy pokładają w Nim nadzieję. Psalmista nie wypomina Bogu ciężkich doświadczeń, jakie na niego spadły. Skupia się na ocaleniu i zbawieniu, jakie daje Bóg. Cierpienie jest chwilowe, a zbawienie Boże trwa na wieki.


Komentarz do Ewangelii

Niezwykła jest miłość Boga wobec tych, których wybrał i powołał. A jest nim każdy z nas. Apostołowie po śmierci Jezusa są pogrążeni w smutku i płaczu. Nie dają wiary kobietom i innym, którzy spotkali Zmartwychwstałego. Jezus, kiedy im się objawia, wyrzuca im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego. Nie karze ich według ich postępowania, ale jeszcze bardziej umacnia i uzdalnia do wypełnienia zadania, do jakiego ich powołał: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Taki jest Bóg, który umiłował nas do końca. Nie postępuje z nami według naszych niewierności, ale jeszcze obficiej wlewa w nasze serce nadzieję i ufa, że z Jego łaską sprostamy naszej misji.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszeka Rasztawickiego


Do góry

Książka na dziś

Papieskie dokumenty o św. Józefie

św. Jan Paweł II, Leon XIII

Do Ciebie, św. Józefie, uciekamy się w naszej niedoli. Wezwawszy pomocy Twej Najświętszej Oblubienicy, z ufnością również błagamy o Twoją opiekę. Przez miłość, która Cię łączyła z Niepokalaną Dziewicą Bogarodzicą, i przez ojcowską Twą troskliwość, którą otaczałeś Dziecię Jezus, pokornie błagamy: wejrzyj łaskawie na dziedzictwo, które Jezus Chrystus nabył Krwią swoją i swoim potężnym wstawiennictwem i dopomóż nam w potrzebach naszych

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.