pobierz z Google Play

24 lutego 2021

Środa

Środa I Tygodnia Wielkiego Postu

Czytania: (Jon 3, 1-10); (Ps 51 (50), 3-4. 12-13. 18-19); Aklamacja (Jl 2, 13bc); (Łk 11, 29-32);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Dzieje Apostolskie. Katolicki Komentarz do Pisma Świętego

Czytania

(Jon 3, 1-10)
Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: "Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam". Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan. Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: "Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona". I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje: "Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy? " Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

(Ps 51 (50), 3-4. 12-13. 18-19)
REFREN: Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.

Stwórz, Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.

Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz,
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.

Aklamacja (Jl 2, 13bc)
Nawróćcie się do Boga waszego, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

(Łk 11, 29-32)
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: "To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz".

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Kto słucha i wykonuje naukę Chrystusa, pełni wolę Ojca. Bez wiary w Jezusa, która działa przez miłość, nie można podobać się Bogu. Wierzący w Chrystusa postępuje tak, jak On postępował, czyni to, co On czynił. Pan rzekł: Nie każdy, kto do Mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Bożego, lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca. Kto słucha słów Jezusa i wykonuje je, buduje na skale. Kto zaś słucha tych słów, lecz nie wykonuje ich, buduje na piasku i straci wszystko.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Marek Marconi, zakonnik
urodził się w Mantui w 1480 roku. Wcześnie zetknął się z życiem pustelniczym, które w pobliżu jego rodzinnych stron wiedli dwaj hieronimici. Pociągnięty ich przykładem, w wieku zaledwie 16 lat, wstąpił do klasztoru pod wezwaniem św. Mateusza w Migliarino. Prawdopodobnie z czasem przyjął święcenia kapłańskie. Zasłynął z życia pobożnego i daru prorokowania. Zmarł mając zaledwie 30 lat, 24 lutego 1510 r. w Mantui.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Dzisiejsze pierwsze czytanie przedstawia Jonasza, którego Bóg wzywa do pójścia do Niniwy w celu nawrócenia jej mieszkańców. Choć za pierwszym razem Jonasz nie posłuchał Boga i próbował przed Nim uciekać do Tarszisz, to jednak tym razem decyduje się wypełnić Boże polecenie. Rozgłaszał po mieście, iż za czterdzieści dni zostanie ono zburzone. Jest rzeczą dość zaskakującą, że mieszkańcy Niniwy od razu uwierzyli słowom proroka, zmienili swą odzież na pokutną, do postu włączyli nie tylko siebie, ale i zwierzęta, które także nie miały jeść, paść się ani pić. Gdy usłyszał to król Niniwy, również i on bez wahania założył włosiennicę i usiadł w popiele. Ludzie ci byli pełni nadziei, że jeśli Bóg teraz zobaczy ich dobre czyny pokutne, to nie zgładzi ich z powierzchni ziemi. I rzeczywiście, gdy Bóg zobaczył to wszystko, ulitował się nad nimi i nie zesłał zamierzonej kary. Pokuta przejednywa Boga, jeśli ktoś podchodzi do niej uczciwie i z nadzieją. Wielki Post jest takim szczególnym czasem, zwłaszcza u progu jego trwania, kiedy powinniśmy podejmować z jednej strony postanowienia, a z drugiej - pokutę. Wydaje nam się często, że nie mamy grzechu, więc po co sakrament pokuty i pojednania, a tym bardziej nawrócenie, skoro jesteśmy wierzącymi. Jesteśmy ciągle wzywani do nawrócenia, gdyż nie jesteśmy doskonali i w naszym życiu zawsze coś będzie wymagało „naprawy”.


Komentarz do psalmu

Dzisiejszy psalm jest jednym z najpiękniejszych. Jest to psalm pokutny przypisywany królowi Dawidowi pokutującemu za grzech z Batszebą i zlecenie zabójstwa jej męża, Uriasza. Psalmista przyznaje się do swoich grzechów, uznaje swą grzeszność od poczęcia i błaga Boga o zmiłowanie i oczyszczenie ze wszystkich grzechów. Zdaniem psalmisty o Bożej sprawiedliwości będzie świadczył fakt ukarania za grzechy. Ma jednak nadzieję, że nawet w tej sytuacji Bóg nie pogardzi jego sercem szczerze skruszonym i z pewnością nie zawiedzie się w tej kwestii.


Komentarz do Ewangelii

W dzisiejszym fragmencie Ewangelii Łukasz tematycznie nawiązuje do pierwszego czytania. Jezus bowiem nauczając, robi wyrzuty przewrotnemu pokoleniu, które żąda znaku, choć widzi, co Jezus czyni. Ludzie ci oczekują zapewne czegoś bardziej spektakularnego. Jezus zapowiada więc, że nie otrzymają innego znaku poza znakiem Jonasza – jak on stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak Jezus będzie znakiem dla tego pokolenia. Jonasz wzywał do nawrócenia miasto, które przez swe liczne grzechy zostałoby doszczętnie zburzone. Jezus także wzywa do nawrócenia, zwłaszcza tych, którzy nie przyjmują Go jako Mesjasza, a skądinąd uważają się za najwierniejszych czcicieli Boga. Na sądzie natomiast nawet królowa z południa (zapewne królowa Saby) wystąpi przeciw temu plemieniu, gdyż ona przebyła daleką drogę, by móc słuchać mądrości Salomona, jednak w tej chwili ma do czynienia z większą jeszcze Mądrością i Mocą. Podobnie powstaną na sądzie mieszkańcy Niniwy, którzy uwierzyli napomnieniom Jonasza, podczas gdy, w tej chwili, w osobie Jezusa, jawi się Ktoś znacznie potężniejszy. Ci, którym nie dane było spotkać samego Jezusa, a mieli do czynienia tylko z wybrańcami Boga, którym uwierzyli, mogą stawiać zarzuty tym, którzy spotkali Syna Bożego i nie uwierzyli Mu, a nawet odrzucili i zamordowali.

Komentarze zostały przygotowane przez dr Joannę Jaromin


Do góry

Książka na dziś

Dzieje Apostolskie. Katolicki Komentarz do Pisma Świętego

William Kurz

Dzieje Apostolskie spełniają w Nowym Testamencie niepowtarzalną rolę. Dlaczego? Ponieważ zostały napisane przez autora Ewangelii według św. Łukasza, jako jej dalszy ciąg, stanowią więc jej kontynuację. Dają obraz tego, jak uczniowie Jezusa Chrystusa kontynuowali Jego misję.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.