Sobota

Czytania

(Ef 1, 15-23)
Bracia: Usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przeogromna Jego moc względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły. Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem, wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym. I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.

(Ps 8, 2 i 3b. 4-5. 6-7)
REFREN: Dałeś Synowi władzę nad swym dziełem

O Panie, nasz Panie,
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.
Ty swój majestat wyniosłeś nad niebiosa.
Usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę.

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich,
na księżyc i gwiazdy, które Ty utwierdziłeś:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich,
wszystko złożyłeś pod jego stopy.

(J 15, 26b. 27a)
Świadectwo o Mnie da Duch Prawdy i wy także świadczyć będziecie.

(Łk 12, 8-12)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych. Każdemu, kto powie jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone. Kiedy was ciągać będą po synagogach, urzędach i władzach, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty pouczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Chrystus przestrzega, że kto nie przyzna się do Niego przed ludźmi, nie wyzna Go otwarcie, ale wstydzi się Go i Jego słów, zapiera się Go przed ludźmi - tego i On wstydzić się będzie i zaprze się go wobec Ojca i aniołów, gdy przyjdzie w chwale swojej... Mamy być wierni aż do śmierci, posłuszni prawdzie Bożej i zwyciężać przez moc Krwi Baranka i przez słowo swojego świadectwa, nie trzymając się kurczowo życia, lecz godząc się nawet na śmierć, byle nie zaprzeć się Chrystusa.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Końcowy fragment pierwszego, wstępnego rozdziału Listu do Efezjan, a prawdopodobnie listu okólnego do Kościołów powstałych na terenie Azji Mniejszej, zawiera dziękczynienie za adresatów, którym Paweł zwyczajowo rozpoczynał każdy swój list, i modlitwę za nich. Z początkowego fragmentu Listu, który również jest formułą modlitewną - rozbudowanym błogosławieństwem Boga, posługującym się podniosłym, bardzo uroczystym językiem, możemy wnosić, że kierowany jest do judeochrześcijan znających zapowiedzi, proroctwa, historię zbawienia, terminologię wypracowaną przez wieki, które pomagają ująć w całość drogę Chrystusa-Mesjasza i Jego dzieło zbawcze. Forma tej kolejnej modlitwy jest prostsza, zawiera np. zwięzłą starożytną wypowiedź wiary: [Bóg] wskrzesił Go z martwych, a Autor, ciesząc się wiarą swoich adresatów – nie Żydów, prosi dla nich o ducha mądrości i objawienia, by mogli głębiej poznać Boga i Jezusa Chrystusa, którego On wywyższył, posadził po swojej prawicy i ustanowił Głową Kościoła, którego oni są pełnoprawnymi członkami przez chrzest. Jezus jednoczy w sobie te dwie „drogi” Kościoła, prowadząc do tego samego celu: do wspólnoty z Bogiem, który stworzył nas dla siebie i dla chwały swojego imienia!
A ponieważ nie da się żyć bez nadziei, bez patrzenia w górę, życzmy więc sobie takich światłych oczu serca w poznawaniu Boga i naszego powołania do świętości!

Komentarz do psalmu

Jako odpowiedź na usłyszane Słowo Kościół proponuje nam dzisiaj psalm opiewający wspaniałość stworzenia i zachwyt nad godnością, jaką Stwórca obdarzył człowieka – koronę swego dzieła. Refren jednak podpowiada interpretację, która jeszcze pogłębia tę godność, odnosząc śpiewany hymn do Jezusa, Syna, najdoskonalszego Człowieka, którego Bóg wywyższył ponad wszystko!

Komentarz do Ewangelii

Bardzo zależy Jezusowi na formacji swoich uczniów, tych, którzy mają stać się wkrótce wiarygodnymi świadkami Jego męki i zmartwychwstania. To wniosek z kontekstu dzisiejszej Ewangelii: choć gromadziły się tłumy wokół Niego, zawsze znajdował czas i sposobność, by zwracać się, tłumaczyć czy uprzedzać osobno swoich uczniów. Jest zatroskany, ale pewny, że nawet jeśli nie są w stanie teraz zrozumieć wymogów, jakie im stawia, mimo ich ludzkiej słabości, Duch Święty ze swoim światłem i mocą będzie nie tyle usuwał trudności z ich drogi wiary, co umacniał w dawaniu świadectwa.
Jesteśmy opieczętowani tym samym Duchem, bądźmy ulegli Jego natchnieniom – a sposobności w dzisiejszych czasach mamy całe mnóstwo.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Joannę Ewę Koszałkę FMA

Książka na dziś

Dogmat i tiara. Esej o upadku rzymskiego katolicyzmu

Paweł Lisicki

Autorytet Kościoła przejawiał się w tym, że pilnował, zachowywał, przekazywał i chronił Bożą prawdę, i w tym, że potępiał, zwalczał, i skutecznie gromił przeciwne Bożej prawdzie błędy.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.