Środa

Czytania

(Prz 8, 22-35)
To mówi Mądrość Boża: "Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, przed swymi czynami, od dawna, od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała. Jestem zrodzona, gdy jeszcze bezmiar wód nie istniał ani źródła, co wodą tryskają, i zanim góry stanęły. Poczęta jestem przed pagórkami, nim ziemię i pola uczynił, początek pyłu na ziemi.Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód, gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał, gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię. Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim, igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich. Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą. Przyjmijcie naukę i stańcie się mądrzy, pouczeń mych nie odrzucajcie. Błogosławiony ten, kto mnie słucha, kto co dzień u drzwi moich czeka, by czuwać u progu mej bramy, bo kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana".

(Ps 48, 2-3ab. 9. 10-11. 13-15)
REFREN: Tyś wielką chlubą naszego narodu

Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały
w mieście naszego Boga.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie,
radością jest całej ziemi.

Cośmy słyszeli, to zobaczyliśmy
w mieście Pana Zastępów,
w mieście naszego Boga;
Bóg je umacnia na wieki.

Rozważamy, Boże, Twoją łaskawość
we wnętrzu Twojej świątyni.
Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja
sięga po krańce ziemi.
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.

Obejdźcie dokoła Syjon,
policzcie jego wieże.
By powiedzieć przyszłym pokoleniom,
że Bóg jest naszym Bogiem na wieki.

(Ga 4, 4-7)
Bracia: Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: „Abba, Ojcze”. A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.

Aklamacja (Łk 1, 28)
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami.

(J 2, 1-11)
W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”.Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Marek Ristau

Chrystus jest pełnią Bożego Objawienia. W Nim zawarta jest cała mądrość Boża. Chrystus zamienił wodę prawa w wino łaski. Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał Syna swego, zrodzonego z Niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby niewolników grzechu i prawa, uczynić przybranymi synami. Nie jesteśmy już niewolnikami - jesteśmy synami Bożymi, dziedzicami Boga i współdziedzicami Chrystusa. I nic i nikt nie odłączy nas od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Kim jest Mądrość?
Kościół sugeruje nam maryjny odczyt fragmentu Księgi Przysłów o Bożej Mądrości. Czy rzeczywiście młodziutką Mamę z Nazaretu można uznać za wcielenie Mądrości? Nie tyle wcielenie (wszak Mądrość jest przedwieczna; Prz 8,27nn), ale jako doskonałą Jej służebnicę - z pewnością świadome i gotowe na wszelkie konsekwencje „niech się stanie” Maryi było konsekwencją działania Mądrości przez Nią. Maryja jest zatem jedną i wyjątkową z owych szczęśliwych, błogosławionych, co strzegą dróg Mądrości i słuchają Jej podszeptów (Prz 8,32-34). Czym lub kim zatem jest owa Mądrość z Księgi Przysłów? Propozycji jest wiele, choć sama idea jest w Nowym Testamencie stosowana do Pana Jezusa. Można Ją bowiem utożsamić z Boskim Logosem – Wcielonym Słowem (J 1,3), które stało u początków stworzenia (1 Kor 8,6), a także z Duchem Św. jako Tym, który jest Pneumą – Tchnieniem (Syr 7,25). Jakkolwiek Mądrości w Księdze Przysłów nie postrzegać, warto mieć w pamięci, że w tradycji Kościoła tytuł „Stolica Mądrości” słusznie przypisany został najbardziej wyjątkowej spośród istot ludzkich – Maryi, jedynej kobiecie, która powiła Bożego Syna.

Komentarz do psalmu

Kim jest Jeruzalem?
Jerozolima, jako święte miasto, napawała i wciąż napawa Żydów wielką dumą. Niegdyś stolica Królestwa Południowego, dziś najczcigodniejsze miasto świata, którego świętość przemienia pielgrzymie serca.
W tekstach poetyckich i prorockich często personifikowano Jerozolimę. Zwykle stawała się ona w wizjach młodą dziewczyną, dziewiczą oblubienicą Boga, do której Stwórca pałał niepohamowaną miłością. I choć zdarzały się Jerozolimie zdrady, choć łamała serce Jahwe, na zawsze pozostała miastem wybranym, ponieważ to w niej i w jej dostojnej świątyni zamieszkała Boża obecność. Piękno Jerozolimy jest poniekąd blaskiem odbitym, ponieważ to Bóg jest tym, kto w jej wnętrzu jest prawdziwie godny chwały. Niedaleka stąd droga do Maryi, której życie już od momentu poczęcia zapowiadało cud Wcielenia, który dokonał się za Jej zgodą, wskazywało na Syna. W przeciwieństwie jednak do upadającej Jerozolimy, Maryja pozostała wierną w sposób doskonały i do końca, dlatego, parafrazując, „Bóg ją umocnił na wieki” (w. 9).

Komentarz do drugiego czytania

Tajemnica i skutki Wcielenia
Czy można wyobrazić sobie lepsze streszczenie prawd wiary oraz słowa bardziej napełniające nadzieją? Pierwsza część czytania mówi o Wcieleniu Słowa, które przyszło na świat z niewiasty, której opiece Bóg poddał własnego Syna, i jako poddane Prawu. Co to znaczy? Znaczy to tyle, że Jezus przyszedł na świat jako Żyd – członek narodu wybranego. Stąd też zobowiązany był do przestrzegania Prawa, które stanowiło nie tylko o życiu religijnym, ale i społecznym in genere. Wiemy jednak, że Jezus jest Kluczem do całego Prawa, którego nie przyszedł „znieść, ale wypełnić” (Mt 5,17). Dzięki owemu wypełnieniu Prawa Jezus zmienił również nasz status, przerzucił trwały pomost pomiędzy niebem i ziemią, naprawiając zdruzgotaną grzechem relację między Bogiem a koroną Jego stworzenia – człowiekiem. Co więcej, nie tylko ją uleczył, ale i człowieka wyniósł w godności – od zarządcy Bożego świata do dziecka Bożego. Oznacza to, że relacja człowieka do Boga i Boga do człowieka stała się do tego stopnia zażyła, że Boże stworzenie może się zwracać do swego Stwórcy per „Tatusiu”! W ten też sposób Boży Syn uczynił człowieka współuczestnikiem należnego Mu dziedzictwa. Ponieważ w Bożej rachubie miłość pomnaża, dzieli, poświęca. A skoro Bóg jest Miłością, jest również nieskończonym Ofiarowywaniem.

Komentarz do Ewangelii

Kim jest Maryja?
Wesele w Kanie jest niczym innym, jak pierwszą Janową zapowiedzią Eucharystii oraz – jednocześnie – kunsztowną polemiką z kultami pogańskimi. To właśnie w kulcie Dionizosa praktykowano zwyczaj pozostawiania dzbanów w świątyni bóstwa, by te w cudowny sposób napełniły się nazajutrz winem. Tymczasem cud Jezusa nie dokonuje się za zamkniętymi drzwiami, ale wobec świadków. Niezwykłą rolę w tej scenie odgrywa Maryja – nie tylko aktywna uczestniczka wydarzeń, ale i motywatorka działań Syna. Warto zauważyć, że dwa pierwsze rozdziały Ewangelii Janowej nawiązują wedle egzegetów do Księgi Rodzaju. I o ile J 1 opisuje dzieło stworzenia, o tyle J 2 stanowi kontestację upadku człowieka, w którym uczestniczy pramatka Ewa. Działania Ewy wynikają z podszeptów Złego, natomiast Maryja, nowa Ewa, kieruje całą uwagę na swego Syna, nakazując: „zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5).

Komentarze zostały przygotowane przez dr Annę Rambiert-Kwaśniewską

Książka na dziś

Wsłuchaj się w życie. Zeszyt Formacji Duchowej nr 88

Stanisław Morgalla SJ

Refleksja nad bardzo prostym, ale przez to właśnie niezwykłym zjawiskiem, jakim jest życie wyrażone w słowach. Czym jest nasze życie, jeśli nie opowiadaniem? Chcąc nie chcąc, opowiadamy nasze życie, najpierw sobie, a następnie innym, bliskim lub nieznanym, przyjaciołom lub przypadkowym towarzyszom podróży

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.