Wtorek

Czytania

(Dz 20,17-27)
Paweł z Miletu posłał do Efezu i wezwał starszych Kościoła. A gdy do niego przybyli, przemówił do nich: „Wiecie, jakim byłem wśród was od pierwszej chwili, w której stanąłem w Azji. Jak służyłem Panu z całą pokorą wśród łez i doświadczeń, które mnie spotkały z powodu zasadzek żydowskich. Jak nie uchylałem się tchórzliwie od niczego, co pożyteczne, tak że przemawiałem i nauczałem was publicznie i po domach, nawołując zarówno Żydów, jak i Greków do nawrócenia się do Boga i do wiary w Pana naszego Jezusa. A teraz, naglony Duchem, udaję się do Jerozolimy; nie wiem, co mnie tam spotka oprócz tego, że czekają mnie więzy i utrapienia, o czym zapewnia mnie Duch Święty w każdym mieście. Lecz ja zgoła nie cenię sobie życia, bylebym tylko dokończył biegu i posługiwania, które otrzymałem od Pana Jezusa: bylebym dał świadectwo o Ewangelii łaski Bożej. Wiem teraz, że wy wszyscy, wśród których przeszedłem głosząc królestwo, już mnie nie ujrzycie. Dlatego oświadczam wam dzisiaj: Nie jestem winien niczyjej krwi, bo nie uchylałem się tchórzliwie od głoszenia wam całej woli Bożej”

(Ps 68,10-11.20-21)
REFREN: Śpiewajcie Bogu wszystkie ludy ziemi

Deszcz obfity zesłałeś, Boże,
Tyś orzeźwił swoje znużone dziedzictwo.
Twoja rodzina, Boże, znalazła to mieszkanie,
które w swej dobroci dałeś ubogiemu.

Pan niech będzie przez wszystkie dni błogosławiony:
Bóg, który nas dźwiga co dzień, Zbawienie nasze
Bóg nasz jest Bogiem, który wyzwala,
Pan nas ratuje od śmierci.

Aklamacja (J 14,16)
Ja będę prosił Ojca, a da wam innego Pocieszyciela, aby z wami pozostał na zawsze.

(J 17,1-11a)
W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: „Ojcze, nadeszła godzina! Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał. Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie”.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Oremus

Wraz z całym Kościołem coraz intensywniej przyzywamy Ducha Świętego. On jest dawcą wiecznego życia, a życiem wiecznym jest to, abyśmy znali jedynego prawdziwego Boga oraz Tego, którego On posłał, Jezusa Chrystusa. Drogą do poznania Boga jest "wiara, która działa przez miłość". Duch Boży jest Miłością, Jego zatem prosimy, aby wypełniał w nas dzieło zamierzone przez Boga.

Marek Rojszyk OP, "Oremus" Okres Wielkanocny 2006, s. 178

Patroni dnia:

Święty Filip Nereusz, prezbiter

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Czytany dziś fragment, w ramach liturgicznej lektury Dziejów Apostolskich w okresie wielkanocnym, możemy poddać refleksji w aspekcie relacji panujących w pierwszych wspólnotach uczniów Chrystusa. Wersety te stanowią kontynuację i właściwie zakończenie relacji na temat pobytu św. Pawła w Efezie. Po trzyletniej pracy ewangelizacyjnej w tym dużym, ówcześnie czwartym co do wielkości mieście, apostoł żegna się z tamtejszymi chrześcijanami. Opisana scena pokazuje zażyłe relacje, panujące między ewangelizatorem i jego uczniami. Chodzi nie tylko o powstałe więzi emocjonalne, które ujawniają się w dalszym opisie, ale także o płaszczyznę dojrzałych relacji w sferze wiary. Świadczy o tym treść słów, skierowanych przez Pawła do Efezjan. Głębia wywodów świadczy o tym, iż widział w swoich słuchaczach zaawansowanych duchowo uczniów Chrystusa i współbraci w wyznawanej wierze. Krótki okres kilku lat wspólnego życia wystarczył, aby wspiąć się na taki poziom wzajemnego rozumienia się i przeżywania życia w Chrystusie. Taka otwartość cechuje ludzi całkowicie zżytych ze sobą. Pokazuje to, jak wyraziście Duch Święty działał wśród nawróconych pogan i jak wielka była otwartość tych ostatnich na działanie Parakleta. Ciągle chodzi o ten sam Kościół, w którym działa ten sam Duch Święty…

Komentarz do psalmu

Responsorium dzisiejszej liturgii słowa posługuje się tym samym psalmem co wczoraj. Psalmista, a z nim lud Boży zasłuchany w słowo Boże, wielbią dobrego Boga. Jest On Bogiem, który wyzwala od i wyzwala do. Wyzwala od grzechu, od życiowego zagubienia, od wrogów duszy i ciała, od nas samych, zniewolonych egoizmem, ale wyzwala również do nowego życia, do odnowionych relacji z Nim. Niech będzie przez wszystkie dni błogosławiony!

Komentarz do Ewangelii

Mamy przed sobą modlitwę Jezusa do Ojca, jeden z wielu takich momentów w Jego ziemskim życiu, zanotowany przez św. Jana. Wielu wierzących zatrzymuje się jedynie na modlitwie Ojcze nasz, której nauczył nas Jezus i wyraźnie przekazał jako naszą modlitwę do Ojca w niebie. Modlitwa ta stanowi prawdziwy klejnot w depozycie wiary chrześcijańskiej, ale choć jest tak niezwykła, należy jednak pójść nieco dalej w naszych relacjach modlitewnych z Bogiem. Wsparciem może być Czwarta Ewangelia, która najbardziej ze wszystkich obfituje w rozmowę Boskich Osób – Syna i Ojca. I choć jest to indywidualna modlitwa Jezusa, nie do odtworzenia, to jednak jej treść, sposób przeżywania i otaczający ją klimat, mogą wiele cennego wnieść w nasze relacje z Ojcem Niebieskim. Modlitwy Jezusa, przekazane przez św. Jana, zapraszają do medytowania ich treści, do kontemplowania Jezusa i Jego więzi z Przedwiecznym. Lektura tych fragmentów jest obowiązkowa dla wszystkich, którzy cenią wartość modlitwy w życiu i rzeczywiście chcą się modlić.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Adama Dynaka

Książka na dziś

Teologia internetu. Teologia technologii

s. Bruna od Maryi

Pierwsza w Polsce praca naukowa dotycząca teologii internetu i technologii. Unikalne opracowanie ukazujące chrześcijańskie spojrzenie na nowoczesną technologię oraz jej oddziaływanie na człowieka. W publikacji nie zabrakło starannego przedstawienia nauczania Kościoła zarówno na temat mediów jak i

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.