Czwartek

Czytania

(Dz 18,1-8)
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: „Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan”. Odszedł stamtąd i poszedł do domu pewnego „czciciela Boga”, imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.

(Ps 98,1-4)
REFREN: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Aklamacja (J 14, 18)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

(J 16, 16-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: „Co to znaczy, co nam mówi: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie"; oraz: "Idę do Ojca?” Powiedzieli więc: „Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi”. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: „Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?" Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość”

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Oremus

Księga Dziejów Apostolskich w bardzo realistyczny sposób przedstawia działanie Ducha Świętego u początków Kościoła. Ukazuje moc działania Słowa Bożego i zarazem ogromną przestrzeń dla ludzkiej wolności, która może powiedzieć Bogu swoje "tak" lub "nie". Człowiek może ulec przewrotnej zatwardziałości serca, która nie chce przyjąć działania Bożego. Dotyczy to tego, kto zabrnął bardzo daleko w grzech i nie chcąc już zmienić swojej sytuacji chroni się w pancerz cynizmu, ale też może dotyczyć to osoby bardzo religijnej, która nie chce zobaczyć, że jej religijność ma niewiele wspólnego z prawdziwą wiarą.

Ks. Maciej Zachara MIC, "Oremus" Okres Wielkanocny 2004, s. 156

Patroni dnia:

Święci Krzysztof Magallanes i Towarzysze

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Paweł Apostoł fascynuje i inspiruje nas swoim życiem. Słyszymy piękną prawdę, o tym, że nie bał się zwykłej pracy. Gdy była taka potrzeba, ciężko pracował, aby móc się utrzymać. Gdy przychodził moment nauczania, oddawał się temu całkowicie, aby głosić całym sobą. I to jest piękna wskazówka dla każdego z nas - jest czas pracy i czas głoszenia. Są tacy we wspólnocie Kościoła, których wybiera Pan. Powinni oni przyjąć właśnie taki styl życia, jak Paweł Apostoł - zachować pewną równowagę między tym, co ziemskie a tym, co Niebiańskie. Nie można unikać pracy, ale nie można też jej przedkładać nad głoszenie, gdy jest się do tego wybranym, powołanym.
Kolejny ważny przekaz z tego konkretnego momentu życia Apostoła Narodów, to ten, w którym ukazuje nam, jak winniśmy się zachować, kiedy napotykamy na upór i sprzeciw: „A kiedy sprzeciwiali się i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział”…
Ten, kto głosi prawdy Boże, nie wchodzi w żadne spory, kłótnie, waśnie. On głosi naukę Boga i Kościoła i pozostawia to, pozwalając na działanie Pana Boga. Nie dopuszcza do sytuacji, aby opór tych, którzy słuchają, zburzył pokój serca, który otrzymał od Pana. Trzeba pamiętać, że to nie my zbawiamy, lecz Pan, który nami się posługuje. To On daje wzrost, gdy przyjdzie na to właściwy czas.

Komentarz do psalmu

„Wobec narodów objawił zbawienie”.
Każdy naród jest zaproszony, by wielbić imię Pana. Jesteśmy zaproszeni, by budować jedność w modlitwie i pieśniach pełnych Ducha.
„Ujrzały wszystkie krańce ziemi, zbawienie Boga naszego”.
To się nieustannie dokonuje, a naszym zadaniem jest odnaleźć swoje miejsce w tym planie zbawienia świata. Wołać z radości, gdy trudno i wtedy, gdy łatwo. Wołać z radości każdego dnia.

Komentarz do Ewangelii

„Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat będzie się weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość”.
Jezus nigdy nie ukrywał przed uczniami faktu, że w tej postaci świata istnieje zaledwie początek tego, co dla nas przygotował. Dlatego trzeba zaakceptować, a nawet pokochać to, że często z powodu wiary w Jego słowo, w Jego obecność, możemy spotykać się z brakiem zrozumienia przez tych, którzy odrzucają JEGO Osobę i naukę. I choć będą wylane łzy, może nawet niejeden raz, i choć będzie smutek i żal, to będzie to tylko chwila, ponieważ radość, która nastąpi potem, trwać będzie wiecznie i to jest właśnie dobra nowina dla nas.

Komentarze zostały przygotowane przez o. Izaaka Kusiona OFM

Książka na dziś

Księża na Księżyc! Tylko co dalej?

ks. Piotr Pawlukiewicz

Jeden z najpopularniejszych polskich rekolekcjonistów, wspominając swoje kapłaństwo, opowiada o trudnych ostatnio relacjach między księżmi a świeckimi. Nie stroniąc od ciętych i błyskotliwych uwag, uczy nas, jak w każdej sytuacji samemu odkrywać, gdzie leży prawda. Dostrzegać dobro – nie tylko tam, gdzie jest ono oczywiste.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.