pobierz z Google Play

20 marca 2020

Piątek

Piątek III Tygodnia Wielkiego Postu

Czytania: (Oz 14, 2-10); (Ps 81 (80), 6c-8a. 8b-9. 10-11b. 14 i 17); Aklamacja (Mt 4, 17); (Mk 12, 28b-34);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Oremus , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Uczniowie Pana. Katechezy o apostołach

Czytania

(Oz 14, 2-10)
Tak mówi Pan: "Wróć, Izraelu, do Pana, Boga twojego, upadłeś bowiem przez własną swą winę. Zabierzcie z sobą słowa i nawróćcie się do Pana! Mówcie do Niego: „Usuń cały grzech, a przyjmij to, co dobre, zamiast cielców dajemy Ci nasze wargi. Asyria nie może nas zbawić; nie chcemy już wsiadać na konie ani też mówić: nasz boże do dzieła rąk naszych. U Ciebie bowiem znajdzie litość sierota”. Uleczę ich niewierność, szczodrze obdarzę ich miłością, bo gniew mój odwrócił się od nich. Stanę się jakby rosą dla Izraela, tak że rozkwitnie jak lilia i jak topola zapuści korzenie. Rozwiną się jego latorośle, będzie wspaniały jak drzewo oliwne, woń jego będzie jak woń Libanu. I wrócą znowu, by usiąść w mym cieniu, i zboża uprawiać będą, winnice sadzić, których sława będzie tak wielka, jak wina libańskiego. Co ma jeszcze Efraim wspólnego z bożkami? Ja go wysłuchuję i Ja na niego spoglądam, Ja jestem jak cyprys zielony i Mnie zawdzięcza swój owoc. Któż jest tak mądry, aby to pojął, i tak rozumny, aby to rozważył? Bo drogi Pańskie są proste; kroczą nimi sprawiedliwi, lecz potykają się na nich grzesznicy".

(Ps 81 (80), 6c-8a. 8b-9. 10-11b. 14 i 17)
REFREN: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu

Słyszę słowa nieznane:
"Uwolniłem od brzemienia jego barki,
jego ręce porzuciły kosze.
Wołałeś w ucisku, a Ja cię ocaliłem.

Odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury,
doświadczyłem cię przy wodach Meriba.
Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć,
obyś Mnie posłuchał, Izraelu!

Nie będziesz miał obcego boga,
cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał.
Ja jestem Panem, Bogiem twoim,
który cię wywiódł z ziemi egipskiej.

Gdyby mój lud Mnie posłuchał,
a Izrael kroczył moimi drogami,
jego bym karmił wyborną pszenicą
i sycił miodem z opoki".

Aklamacja (Mt 4, 17)
Pan mówi: Nawracajcie się, bliskie jest królestwo niebieskie.

(Mk 12, 28b-34)
Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: "Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?" Jezus odpowiedział: "Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych". Rzekł Mu uczony w Piśmie: "Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary". Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: "Niedaleko jesteś od królestwa Bożego". I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Oremus

Nie chcemy już! Nie chcemy już mówić nasz Boże do dzieła rąk naszych. Tak brzmią słowa skruchy i poczucia marnowanego życia. Już dłużej nie chcemy tak żyć. Potrzebujemy uleczenia, które płynie z głębin Bożego miłosierdzia. Ukryj nas, Panie, w cieniu swojej łaski, orzeźwiaj rosą łagodności. Pozwól znów całym sercem do Ciebie powrócić.

Wojciech Jędrzejewski OP, "Oremus" Wielki Post 2009, s. 96


Do góry

Patroni dnia:

Święta Aleksandra, męczennica
nieznany daty urodzin Aleksandry, która pochodziła z Ancyry w Galacji. Miała odmówić udziału w procesji z posążkami Artemidy i Ateny. Podczas wyznania wiary w Chrystusa została skazana na śmierć. Przez długo czas była torturowana ale nie wyparła się wiary. Utopiono ją w bagnach, w pobliżu rodzinnego miasta, ok. 300 lub 310 r. wraz z sześcioma innymi kobietami, które wcześniej ślubowały dziewictwo i żyły poszcząc i pełniąc dobre uczynki.

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Wspaniały tekst Ozeasza na kolejny tydzień Wielkiego Postu zmusza nas do refleksji nad własnym życiem. Ten prorok, działający na terenie królestwa północnego, czyli Izraela, wzywał do pokuty i nawrócenia, do wynagrodzenia win, popełnianych przeciwko prawu Bożemu. Był głosem sumienia za wszelkie występki, nieobyczajne życie, bałwochwalstwo i wykroczenia przeciwko dobru drugiego człowieka. Jest kolejnym przykładem na to, że Bóg Jahwe nie pozostawił Narodu Wybranego samemu sobie, lecz nieustannie walczył o niego, o jego nawrócenie, dając mu proroków wzywających do przestrzegania Bożych przykazań. I choć zapowiadał nadejście prawdziwego kataklizmu, jakim była niewola asyryjska, to ogłaszał również Bożą interwencję, Boże miłosierdzie, które sprawi, że wierność i wytrwałość w wierze zostaną nagrodzone. „Nawróć się, Izraelu, do PANA, twojego Boga, bo upadłeś przez twoją własną winę” (Oz 14,2). Cała historia Izraela to historia jego upadków i powrotów do Boga. To nieustająca lekcja, w której Pan naucza, że tylko wierność i prawość są drogą do zbawienia. „Bo drogi PANA są proste, chodzą po nich sprawiedliwi, a upadają na nich grzesznicy” (Oz 14, 10).


Komentarz do psalmu

Autor psalmu przypomina i poucza o stałej obecności Jahwe w życiu Narodu Wybranego. Przywołuje wydarzenia z jego historii, w których Bóg objawił swoją sprawiedliwość. Wzywa do pielęgnowania pamięci o tych wydarzeniach, ponieważ są wyraźnym potwierdzeniem Bożej interwencji i opieki. Wzywa do odrzucenia kultu wszelkich obcych bóstw i poświęcenia całej uwagi Bogu Najwyższemu, któremu naród izraelski zawdzięcza swoje istnienie. Nawołuje do wierności, do oddawania czci Bogu Jahwe, bo tylko to zapewni Izraelitom pokój, bezpieczeństwo i dobrobyt.


Komentarz do Ewangelii

שְׁמַע יִשְׂרָאֵל יְהוָה אֱלֹהֵינוּ יְהוָה אֶחָד - Sz’ma Isra’el, Adonai Eloheinu, Adonai Echad (Słuchaj Izraelu, PAN nasz Bóg, PAN jest jeden) - te słowa z Księgi Powtórzonego Prawa (Pwt 6,4nn) to pierwsze słowa, których uczą się dzieci żydowskie w religijnych rodzinach i którymi każdy pobożny Żyd rozpoczyna i kończy swój dzień. Tak jest od czasów Mojżesza. Wierność Prawu trwa w Narodzie Wybranym niezmiennie od 33 wieków. To chyba jeden z nielicznych przypadków, kiedy uczony w Piśmie, zadający Jezusowi pytanie, nie zachowuje się prowokująco wobec Pana i nie atakuje Go. Dziwić może, że takie pytanie zadaje właśnie ktoś, kto zna Prawo Mojżeszowe, ale z drugiej strony może to być dowodem na to, jak trudno było nawet jemu wskazać najważniejsze prawo w gąszczu przepisów nagromadzonych wokół Dekalogu i Tory na przestrzeni wieków. Skoro bowiem uznano, że każdy z 613 przepisów micwa, gdzie 248 to nakazy a 365 - zakazy, łącznie tworzących żydowskie prawo religijne halacha i wynikających bezpośrednio z Tory, pochodzi od Boga, to każdy Żyd musi ich przestrzegać i ustalenie, który z nich jest najważniejszy, musiało nastręczać nie lada problem. Żydowski uczony w pełni pojął znaczenie słów Pana Jezusa, który wyraźnie podkreślił, że Bóg Izraela jest Bogiem jedynym. Ale do przykazania o miłości Boga dodał jeszcze przykazanie miłości bliźniego, czego uczony nie zakwestionował.


Komentarze zostały przygotowane przez Teresę Pieczyńską


Do góry

Książka na dziś

Uczniowie Pana. Katechezy o apostołach

Benedykt XVI

Przyjęcie królestwa Bożego jest coraz częściej postrzegane z perspektywy indywidualistycznej. Benedykt XVI, przyglądając się początkom działalności Chrystusa, podkreślił, że Jego wolą było ustanowienie wspólnoty przymierza – zgromadzenie Ludu Bożego

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.