Wtorek

Czytania

(Iz 1, 10. 16-20)
Słuchajcie słowa Pańskiego, wodzowie sodomscy, daj posłuch prawu naszego Boga, ludu Gomory! "Obmyjcie się i oczyśćcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobru! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! – mówi Pan. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna. Jeżeli będziecie ulegli i posłuszni, dóbr ziemskich będziecie zażywać. Ale jeśli się zatniecie w oporze, miecz was wytępi". Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.

(Ps 50 (49), 8-9. 16b-17. 21 i 23)
REFREN: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie

"Nie oskarżam cię za twoje ofiary,
bo twe całopalenia zawsze są przede Mną.
Nie przyjmę cielca z twego domu
ani kozłów ze stad twoich".

"Czemu wymieniasz moje przykazania
i na ustach masz moje przymierze?
Ty, co nienawidzisz karności,
a słowa moje odrzuciłeś za siebie?"

"Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć?
Czy myślisz, że jestem podobny do ciebie?
Skarcę ciebie i postawię ci to przed oczy.
Kto składa dziękczynną ofiarę, ten cześć Mi oddaje,
a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie".

Aklamacja (Ez 18, 31ac)
Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy i uczyńcie sobie nowe serce i nowego ducha.

(Mt 23, 1-12)
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: "Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

Oremus

Bóg jest realistą. Wie, że powtarzane grzechy wikłają nas w niewolę. Zwłaszcza gdy towarzyszy im niefrasobliwość. Z drugiej strony, determinacja w trosce o dobro staje się zaprawianiem w sprawiedliwości. Nie jest to jednak sprawiedliwość w ludzkich oczach, otoczona pochwałami i religijnym prestiżem. A tym bardziej nie służy ona wywyższaniu się i nie rości sobie prawa do ustawiania innych ludzi. Jeden tylko jest sprawiedliwy i usprawiedliwiający - sam Bóg.

Wojciech Jędrzejewski OP, "Oremus" Wielki Post 2009, s. 56

Patroni dnia:

Święty Symplicjusz I, papież
urodził się w Tivoli, był synem Kastinusa. Za jego pontyfikatu, obejmującego lata 468-483, monofizyci obsadzili ważniejsze biskupstwa, odrzucając postanowienia IV Soboru Powszechnego w Chalcedonie. Utrzymywał kontakty z cesarstwem wschodnim, jednak naprawdę wolał utrzymanie władzy w Rzymie. Mianował pierwszy wikariat papieski w Hiszpanii. Symplicjusz był budowniczym kościoła San Andrea in Catabarbara i San Stefano in Rotondo na Monte Caelio. Zmarł 10 marca 483 w Rzymie.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Prorok Izajasz wyraźnie ubliża swoim słuchaczom, porównując ich do mieszkańców Sodomy i Gomory – miast, które Bóg zmiótł z powierzchni ziemi, zsyłając deszcz siarki i ognia za ich bezecne występki i brak gościnności (Rdz 19, 1-29). Pomimo tak ciężkich oskarżeń prorok wskazuje drogę naprawy: przestańcie czynić zło, zaprawiajcie się w dobru! – woła. Nie jest bezlitosnym sędzią, który wydaje surowy wyrok, lecz daje możliwość obrony: Spór ze Mną wiedźcie – mówi, to znaczy przedstawcie swoje racje, uczciwie, jak w sądzie. Bóg pokazuje, że nie chce potępiać swojego ludu, ale dać mu możliwość obrony, wejść z nim w relację. W zamian pragnie oczyścić z wszystkich, nawet tych najgorszych grzechów: choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna – obiecuje. Ukazuje w ten sposób swoje nieskończone miłosierdzie, które nie powstało dopiero w Nowym Testamencie, ale było obecne także na wcześniejszym etapie historii zbawienia. Bóg jest niezmienny, dlatego od samego początku ukazuje ludziom zarówno swoją sprawiedliwość – przez napiętnowanie grzechu – jak również swoje miłosierdzie przez wybaczenie. Dzięki posłuszeństwu Bogu otrzymuje się łaskę, lecz oporni względem Niego – zginą od miecza.

Komentarz do psalmu

W psalmie 50 Bóg zwraca uwagę człowiekowi na związek między moralnością a religijnością. Można być osobą bardzo religijną, składać Bogu znaczne ofiary, długo się modlić, jednak nie ma to większego sensu, jeśli nie wypełnia się Bożych przykazań, nie jest się wiernym Przymierzu, które Bóg zawarł z człowiekiem, w którym wymaga od niego właściwego postępowania. Jeśli człowiek postępuje niegodziwie, to nawet ofiara nie złagodzi gniewu Bożego, raczej stanie się przyczyną kary, jaką Bóg ześle. Uczciwe postępowanie i ofiara dziękczynna podobają się Najwyższemu.

Komentarz do Ewangelii

Jezus piętnuje styl życia uczonych w Piśmie i faryzeuszy. Uważali się za wiernych Bogu, ponieważ znali całe Prawo Starego Przymierza i potrafili je interpretować. Różnych przykazań i przepisów było ponad sześćset, zwykli ludzie najczęściej nie znali ich wszystkich, nie mogli więc ich wypełniać, dlatego przez ludzi wykształconych byli często traktowani jako niewierni. Uczeni w Piśmie byli szanowani i często uważali się za lepszych ludzi, ponieważ znali wszystkie Boże przykazania. Wierność Bogu w religii żydowskiej polega przede wszystkim na zachowaniu prawa danego przez Jahwe Mojżeszowi. Jezus potwierdza wiedzę uczonych, jako następców Mojżesza i nakazuje posłuszeństwo względem nich. Piętnuje jednak ich hipokryzję pokazując, że sami wcale tych przykazań nie wypełniają. Zabrania ludziom naśladować ich pychę i wyniosłość. Tymczasem Jezus ukazuje, że jedynym naszym nauczycielem, mistrzem i ojcem jest Bóg. To Jego mamy naśladować, zwłaszcza w służbie bliźniemu i przez wybór ostatniego miejsca.

Komentarze zostały przygotowane przez Ks. Tadeusza Siewko

Książka na dziś

Maryja. Droga do uwolnienia

o. Gabriele Amorth

Jest mniej więcej 20 rok przed Chrystusem. W niewielkiej miejscowości położonej w samym sercu dolnej Galilei przychodzi na świat dziewczynka. Otrzymuje dość powszechne wówczas imię – Maryja. Kim była ta, przed którą dziś klękają narody?

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.