pobierz z Google Play

30 października 2019

Środa

Środa XXX tydzień zwykły

Czytania: (Rz 8, 26-30); (Ps 13 (12), 4-5. 6); Aklamacja (2 Tes 2, 14); (Łk 13, 22-30);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Oremus , O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy

Książka na dziś: Dobrego dnia z Maryją

Czytania

(Rz 8, 26-30)
Bracia: Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak jak trzeba, sam Duch wstawia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że wstawia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru. Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też obdarzył chwałą.

(Ps 13 (12), 4-5. 6)
REFREN: Ja zaufałem Twemu miłosierdziu

Spojrzyj i wysłuchaj mnie, Panie, mój Boże.
Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci,
by wróg mój nie mówił: "Ja go zwyciężyłem",
by się nie cieszyli moi przeciwnicy, że się zachwiałem.

Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu,
niech się moje serce cieszy z Twej pomocy.
Będę śpiewał Panu,
który obdarzył mnie dobrem.

Aklamacja (2 Tes 2, 14)
Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa.

(Łk 13, 22-30)
Jezus, nauczając, szedł przez miasta i wsie i odbywał swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: "Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?" On rzekł do nich: "Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam”; lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy dopuszczający się niesprawiedliwości”. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi".

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Oremus

Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi, mówi Jezus. Myślimy może: znowu trud, cierpienie, wyrzeczenie. Z pewnością tak, ale niekoniecznie cierpiętnictwo. Ciasne drzwi to też nasze słabości, nasza niemoc. Chcielibyśmy być mocni, zdobyć królestwo Boże za jednym zamachem. A Jezus mówi: wchodźcie przez drzwi waszych słabości. Bo właśnie gdy jesteście słabi, pragniecie Mnie, a Ja mogę wam pokazywać, jak bardzo Mi na was zależy. Siłacze nie potrzebują nikogo, wchodzą sami. My potrzebujemy Jezusa, bo drzwi naszych serc są bardzo wąskie, a dzięki Niemu się poszerzają.

Małgorzata Konarska, "Oremus" październik 2007, s. 138


Do góry

Patroni dnia:

Błogosławiona Benwenuta Bojani
urodziła się 4 maja 1255 roku. Benwenuta została tercjarką dominikańską. Prowadziła bardzo surowe życie, cierpiała a swe cierpienia ofiarowywała za grzeszników. Nadmierne pokuty były przyczyną choroby. Wtedy Benwenuta ślubowała pielgrzymkę do grobu św. Dominika Guzmana. Kiedy tam odzyskała zdrowie, naśladowała św. Dominika jeszcze gorliwiej. Obdarowana szczególnymi łaskami Boga, zmarła 30 października 1292 roku, w wieku 37 lat.

Do góry

O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy

NA POŻYTEK DRUGICH

Panie, spraw, abym nie szukał własnej korzyści, lecz dobra braci

“... nie szukając własnej korzyści, lecz dobra wielu, aby byli zbawieni” (1 Kor 10, 33). Sobór Watykański II stawia całkowitą bezinteresowność św. Pawła w wykonywaniu apostolstwa przed oczy tych, którzy oddają się pracy duszpasterskiej: oni “pielęgnują ascezę właściwą pasterzowi dusz, zrzekając się własnych wygód, nie szukając tego, co dla nich jest użyteczne, lecz tego, co służy wszystkim, aby byli zbawieni” (DK 13). Zachowując odpowiednie proporcje, naukę tę powinien stosować każdy apostoł. Stanowcze wyrzeczenie się własnej korzyści, by oddawać się służbie Boga i braci, zachowanie całkowitej bezinteresowności a zatem wielka czystości intencji, to miernik dla prawdziwych apostołów. Oni wiedzą, ze są ustanowieni dla dobra drugich (Hbr 5, 1) a nie dla siebie samych, nie pracują więc dla korzyści lub wygód osobistych, lecz dla dobra tych wszystkich, którzy zostali powierzeni ich trosce. Kościół chce, aby klerycy — a razem z nimi wszyscy przygotowujący się do apostolstwa — “doskonale rozumieli, że nie są przeznaczeni do panowania i zaszczytów” (DFK 9); dlatego pragnie, aby ćwiczyli się “w sposobie ubogiego życia” (tamże) i postępowali jak Jezus, który przyszedł nie, aby Mu służono, lecz aby służyć (Mt 20, 28).

“Nigdy nie posługiwaliśmy się pochlebstwem w mowie — zapewnia św. Paweł — ani też nie kierowaliśmy się ukrytą chciwością, czego Bóg jest świadkiem!” (1 Tes 2, 5). A jednak — może więcej niż kto inny — uznając prawo apostołów do życia z ich posługi, ze swej strony zrzekł się wszelkiej zapłaty i jak prawdziwy ubogi wśród ubogich, starał się o swoje utrzymanie przez pokorną ręczną prace. “Głosiliśmy wśród was Ewangelię Bożą — pisze do Tesaloniczan — pracując dniem i nocą, aby nikomu z was nie być ciężarem” (tamże 9; zob. 2 Tes 3, 8). Bezinteresowność apostoła ma szczególną moc, by przekonać świat o szczerości jego wiary w wartości wieczne i udowodnić, że prawdziwej szczęśliwości nie należy szukać w dobrach doczesnych, lecz tylko w Bogu.

  • O Panie, ci, którzy w tym duchu pasą Twoje owce, iż chcą, aby one do nich, a nie do Ciebie należały, wykazują, iż siebie kochają, nie zaś Ciebie. Dążą czy to do otrzymania chwały, czy do rządzenia, czy do zysku. Nie chcą z miłości okazywać posłuszeństwa i pomagać, i Tobie się podobać... Przeciw tym przestrzega z naciskiem Twój glos. Panie. Czyż co innego znaczy powiedzieć: miłujesz Mnie? Paś owce moje — jeśli nie oświadczyć: jeśli Mnie miłujesz, pamiętaj, abyś nie siebie pasł! Paś owce moje jako moje owce, a nie jako twoje. Mojej chwały w nich szukaj, a nie swojej. Moich rządów, nie twoich. Mojego a nie twego zysku... Spraw, o Panie, abyśmy nie kochali siebie samych, lecz Ciebie, i abyśmy pasąc Twoje owce, szukali nie tego, co jest nasze, lecz tego, co Twoje (św. Augustyn).
  • O ubóstwo, jak jesteś piękne! Jezus Chrystus, mój Mistrz, widział cię tak pięknym, że zstępując z nieba raczył cię poślubić, uczynił z ciebie towarzysza swojego życia i z tobą raczył umrzeć na krzyżu.
       Udziel mi, o mój Mistrzu, tego pięknego ubóstwa: spraw, abym go szukał pilnie, przyjął z miłością i uczynił z niego towarzysza całego mojego życia, abym mógł, jak Ty, umrzeć z nim na twardym drzewie (A. Chevrier).
  • Najdroższy Panie, czuję, jak pociąga mnie Twoje ubóstwo!... Chciałbym być misjonarzem biednym jak Ty. Uczyń mnie ubogim, dozwól żyć w ubóstwie, tak bardzo kochani ubogich, tak bardzo miłuję Ciebie... O mój Jezu, czy mógłbym być może szczęśliwy, zadowolony prowadząc życie wygodne, łatwe i spokojne? Czy mógłbym ze spokojnym sercem zasiąść do stołu obficie zastawionego, gdy widzę na ścianie dostatnio urządzonego pokoju mój Wzór Ukrzyżowany, ukoronowany cierniem i opuszczony przez wszystkich? Dlaczego Ty ciągle się skarżysz: “Pragnę”? Mistrzu, ja także pragnę ugasić Twoje pragnienie moją miłością, przez moje wyrzeczenia i cierpienia, i dając Ci dusze!... Wsparty na Tobie, niesiony Twoją mocą i Twoją miłością, pójdę z ufnością moją drogą krzyżową. Co za życie! Co za pociecha dla Ciebie i dla mnie! Podobne do Ciebie, o mój najdroższy Jezu! (E. Poppe).

O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy
Żyć Bogiem, t. III, str.
380


Do góry

Książka na dziś

Dobrego dnia z Maryją

Wyjątkowy codziennik, z którym każdy nowy dzień rozpoczniemy w najlepszym towarzystwie – z Matką Bożą. Bo – jak czytamy w myśli św. Urszuli Ledóchowskiej, dedykowanej 10 stycznia – „trzymając się ręki Maryi, zabłądzić nie mogę”. Specjalne wybrane najpiękniejsze cytaty o Maryi, po jednym na każdy dzień roku, autorstwa m.in. świętych, papieży i samej Matki Bożej z objawień

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.