Archiwum

Co nowego
w 1998 roku

Mimo, że temat jest ten sam, Festiwal zmienia się. Jak co roku przyjadą najlepsze europejskie zespoły (tym razem Mala Punica, Schola Gregoriana Pragensis, Accentus, Una Voce, Chór Starowierów, Micrologus). Doświadczenie uczy, że koncerty, choć bardzo dobre, może nawet dzięki specyficznej atmosferze jeszcze lepsze, niż by to wynikało z samego wysokiego poziomu zespołów, w rzeczywistości nigdy nie były najważniejszą częścią Festiwalu. To raczej pretekst do spotkania, poznawania się i wspólnej pracy. Przypomnę, że w Jarosławiu muzycy przebywają ze sobą i publicznością przez niemal cały tydzień trwania Festiwalu, a program dnia jest bardzo wypełniony różnymi działaniami i posiada swój specyficzny rytm. W tym roku koncerty skrócimy i przeniesiemy na 21-szą. Natomiast o godz.20 przed kościołem swoją pieśń zaśpiewa lirnik, a kaznodzieja wygłosi kazanie, ściśle odnoszące się do treści pieśni. Codziennie będzie to inny lirnik, inny temat i inne miejsce. Lirnictwo, rozumiane bardzo szeroko, jest specyficznym sposobem głoszenia pieśni. Ta tradycja odradza się z wolna na Ukrainie, w Rosji i w Polsce. Będą więc lirnicy zawodowi, ale również niektórzy wybitni muzycy, którzy ze względu na wewnętrzną potrzebę i potrzebę czasów, z wolna stają się lirnikami. Dlatego zobaczymy wśród nich również szefów bardzo znanych zespołów: Andrieja Kotova (Sirin) z Moskwy, Janusza Prusinowskiego z Mławy, Mychaiła Chaja z Kijowa (z odradzającego się tam cechu lirników), Annę i Witolda Brodów z Węgajt, Adama Struga z Łomży, Taivo Niitvaegi (Linnamuusikud) z Tallina, a nawet Marcela Peresa (z paryskiego Organum).

Drugim, nie mniej ważnym elementem Festiwalu 1998 będzie projekt zwany Septuaginta. W czasie poprzedniego Festiwalu w Jarosławiu, Marcel Peres i prowadzony przez niego zespół Organum, po 10-letnim okresie przygotowań, zdecydowali się zaprezentować specyficzną tradycję dominikańską XIII stulecia wg teorii Hieronima z Moraw z 1270 roku. Koncert wzbudził wiele emocji, ale co najważniejsze zachęcił wielu muzyków do dalszej pracy nad tym zagadnieniem. W 1998 roku postanowiliśmy kontynuować praktyczne prace nad specyficzną tradycją dominikańską z XIII stulecia. Zaprosiliśmy zatem do Jarosławia 70 dominikanów z całego świata (na tylu bowiem uczestników projektował liturgię w 1254 roku jeden z jej autorów, bł. Humbertus de Romanis). Pracować będą pod kierunkiem Marcela Peresa i ostatniego dnia tj. w sobotę 29 sierpnia zaśpiewają kompletną liturgię całego dnia od Jutrzni do wieczornej Komplety.

Następnego dnia już po zakończeniu Festiwalu w Jarosławiu, tj. w niedzielę 30 sierpnia dominikanie będą kontynuować swój śpiew od południa w bazylice kościele Św. Trójcy w Krakowie. Natomiast przed kościołem, na placu (wymarzone po temu miejsce), od południa aż do wieczora, lirnicy będą śpiewać swoje pieśni. Towarzyszyć im będą, tak jak w Jarosławiu, kaznodzieje komentujący pieśni.

Ponieważ tematyka Festiwalu Pieśń Naszych Korzeni w Jarosławiu odpowiada ściśle tematyce Festiwalu Kraków 2000 - Myśl - Duchowość - Twórczość, wiec prawdopodobnie Festiwal jarosławski zostanie włączony w struktury Festiwalu Kraków 2000. Miasto Kraków zostało z kolei mianowane jedną z 9 Stolic Europejskiej Kultury w 2000 roku i zobowiązane do rozwinięcia tematu Duchowość wspólnie z 3 innymi stolicami (Santiago di Compostella, Avignon i Bruksela). Pracujemy więc nad wspólnym projektem działań badawczych, pedagogicznych i artystycznych w roku 2000.