Wtorek

Czytania

(1 J 2,12-17)
Piszę do was, dzieci, że dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię. Piszę do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku. Piszę do was, młodzi, że zwyciężyliście Złego. Napisałem do was, dzieci, że znacie Ojca, napisałem do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku, napisałem do was, młodzi, że jesteście mocni i że nauka Boża trwa w was, i zwyciężyliście Złego. Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie! Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Wszystko bowiem, co jest na świecie, a więc: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia nie pochodzi od Ojca, lecz od świata. Świat zaś przemija, a z nim jego pożądliwość; kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki.

(Ps 96,7-10)
REFREN: Niebo i ziemia niechaj się radują

Oddajcie Panu, rodziny narodów,
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę,
oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu.

Przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce,
uwielbiajcie Pana w świętym przybytku,
zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.

Głoście wśród ludów, że Pan jest królem,
On utwierdził świat tak, że się nie zachwieje,
będzie sprawiedliwie sądził wszystkie ludy.

Aklamacja
Zajaśniał nam dzień święty, pójdźcie narody, oddajcie pokłon Panu, bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię

(Łk 2,36-40)
Gdy Rodzice przynieśli Dzieciątko Jezus do świątyni, była tam prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

Rozważania do czytań

Oremus

Najpierw były kolorowe klocki, lalka co zamykała oczy, samochód na baterie. Potem dziewczyna z równoległej klasy z delikatnymi piegami na nosie, studia na architekturze, wakacje w Hiszpanii. Naprawdę myśleliśmy, że umrzemy, kiedy to wszystko omijało nas z zadziwiającą lekkością. Bo nic z tego nie zostało. Przeminęło, a my żyliśmy dalej. I wciąż żyjemy, i wciąż niepewni jesteśmy naszej umiejętności odróżniania tego, co przemija, od tego, co trwa na wieki.

o. Wojciech Czwichocki, Oremus grudzień 2008, s. 136

Patroni dnia:

Święty Egwin, biskup
urodził się w VII w. Kształcił się u benedyktynów w Worcester. Tam został mnichem, a potem kapłanem. W 693 r. powołano go na biskupstwo w rodzinnym mieście. Stał się reformatorem życia kościelnego. Podczas pobytu w Rzymie otrzymał od papieża zgodę na rezygnację z biskupstwa. W ostatnich latach życia pełnił obowiązki opata w założonym przez siebie opactwie w Evesham. Zmarł 30 grudnia 717 r.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

W pierwszych trzech wersach Jan chce umocnić wiarę, podkreślić wagę wysiłków w zmierzaniu ku dobremu. Przypomina każdemu chrześcijaninowi, że odpuszczone są ich grzechy i dzięki temu mogą poznać Ojca. Adresatem Listu jest cała wspólnota Kościoła określana przez Jana „dziećmi”, zarówno kobiety jak i mężczyźni. Wyróżnia w niej „ojców”, „młodych” i „dzieci”, a kryterium podziału tego stanowią aspekty wiary. Dziećmi są z tej racji, że przyjęli chrzest. Ojcami, ponieważ poznali Boga i nie tylko o Nim coś wiedzą, ale mają z nim żywą relację, słuchają i rozważają Jego słowa. Młodość jest tym, co pozwala im być mocnymi, walczyć i zwyciężać grzech i pokusy.
Słowo „świat” w Biblii ma różne znaczenia. Może oznaczać świat stworzony przez Boga według Jego planu i ten jest dobry. Drugie znaczenie tego słowa to świat jako wytwór ludzkiej działalności skierowany przeciwko Bogu. Jest tym wszystkim, co powstrzymuje człowieka przed miłością i posłuszeństwem wobec Stwórcy. Tym, co Jan określa jako pożądliwość ciała i oczu oraz pychę tego życia. Jan poucza, że dla dojrzewania życia duchowego niezbędna jest umiejętność rozeznawania między tak rozumianymi światami i odrzucania kompromisów.

Komentarz do psalmu

Autor Psalmu jest świadomy, że władza Boga nad narodami jest uniwersalna i każdy powinien uznać swoją zależność od Stwórcy. Jego władza opiera się na tym, że nie tylko stworzył świat, ale zapewnia mu stabilność. Wyznawanie wiary wiąże się z gestami rytualnymi i udziałem we wspólnotowej liturgii.
Z perspektywy Nowego Testamentu obraz Pana jako króla zapowiada powszechne królowanie Syna Bożego, które zaczęło się Jego wcieleniem, a dopełni powtórnym przyjściem u końca czasów.

Komentarz do Ewangelii

Oprócz Symeona w świątyni Jerozolimskiej podczas wypełniania przez Maryję i Józefa przepisów Prawa, była obecna prorokini Anna. Łukasz przedstawia ją nie tylko z imienia, ale także wspomina pochodzenia od Asera. Aser był synem Jakuba i Lei i od niego wywodzi się jedno z dwunastu pokoleń Izraela. Wiara Anny jest więc głęboko zakorzeniona w tradycji Izraela, a ona sama kontynuatorką profetyzmu Izraelskiego. Prorocy byli powoływani przez Boga, aby swoimi słowami i życiem mówili w Jego imieniu. Ostro wytykali grzechy osób i całego narodu, przepowiadali nieuniknioną karę, która jest konsekwencją ich postępowania. Z determinacją pokazywali rzeczywisty stan ludzkiej kondycji. Ale głosili również nadzieję na Boże miłosierdzie. Zapowiadali Mesjasza, który nadejdzie, aby odkupić winy ludzi. W momencie spotkania Jezusa w świątyni zmienia się charakter przepowiadania prorockiego. Ogłaszają, że oczekiwany Mesjasz właśnie się zjawił. Życie proroka nadal ma być świadectwem, ale nie wyraża się już w czynnościach rytualnych lub symbolicznych, ale w ciągłej modlitwie. Prorokini Anna przez większą część życia mieszkała w świątyni jerozolimskiej. Łukasz kieruje naszą uwagę na tę świątynię, która powoli będzie traciła swoje znaczenie jako cel pielgrzymek i miejsce składania ofiar.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez Klementynę Kot

Książka na dziś

Wiara. Największy dar

Benedykt XVI - kard. Joseph Ratzinger

Wiara nie jest jakąś abstrakcyjną formułą ani jakąś teorią do przyswojenia, ale spotkaniem z żywym Panem Jezusem w Jego zawsze żywym Kościele. Wierzący musi również znać treść swojej wiary, ponieważ dziś bardziej niż kiedykolwiek wzywa się go do jej uzasadnienia. Zmieniony kontekst kulturowy, w którym żyjemy, przeniknięty między innymi silnym akcentem wiedzy naukowej, zobowiązuje nas do poważnego traktowania naszej wiary, aby uzasadnić akt wolności, którym potwierdzamy naszą wiarę w Jezusa Chrystusa.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.