Czwartek

Czytania

(Jr 23, 5-8)
"Oto nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: „Pan naszą sprawiedliwością”. Dlatego właśnie nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy nie będą już mówić: Na życie Pana, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej, lecz raczej: Na życie Pana, który wyprowadził i przywrócił pokolenie domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, po których ich rozproszył; tak że będą mogli mieszkać na swej ziemi".

(Ps 72 (71), 1b-2. 12-13. 18-19ab)
REFREN: Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

Boże, przekaż Twój sąd królowi,
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie
i ubogimi według prawa.

Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa,
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim,
nędzarza ocali od śmierci.

Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela,
który sam czyni cuda.
Na wieki niech będzie błogosławione Jego imię,
a Jego chwała niech wypełni ziemię.

Aklamacja
Wodzu domu Izraela, który na Synaju dałeś Prawo Mojżeszowi, przyjdź nas odkupić mocą Twojego ramienia.

(Mt 1, 18-24)
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: "Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów". A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: "Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel", to znaczy Bóg z nami. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił Anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.

Rozważania do czytań

Oremus

Nie będzie już lęku na świecie, bo On jest naszym Zbawicielem mówi antyfona na rozpoczęcie dzisiejszej Mszy świętej. Lęk paraliżuje, odbiera mowę, zamyka na życie. Gdy jednak przychodzi Bóg Wybawca, dzieją się rzeczy niezwykłe, bezpłodne dotąd kobiety rodzą synów, których napełnia Duch Święty; hańba i smutek ustępują miejsca radości; aniołowie mówią: Nie bój się Wołając z całym Kościołem o przyjście Zbawiciela, prośmy, aby Jego narodzenie także nas wyzwoliło z niszczącego lęku i przyniosło nam pokój serca.

Mira Majdan, "Oremus" grudzień 2007, s. 70-71

Patroni dnia:

Św. Auksencjusz
pochodził z Mopsuestii, był na dworze cesarza Licyniusza (306-323) dowódcą jego przybocznej straży. Kiedy wybuchło prześladowanie za cesarza Dioklecjana, a Licyniusz należał do największych wrogów chrześcijaństwa, Auksencjusz zrezygnował z tak zaszczytnej służby, nie ujawniając jednak, że jest chrześcijaninem. Przetrwał szczęśliwie obu prześladowców i poświęcił się służbie Bożej. Około roku 359 został nawet biskupem Mopsuestii. Zmarł w rok po objęciu biskupstwa, dnia 18 grudnia ok. 360 roku.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

W naszej kulturze sprawiedliwość kojarzy się z sądownictwem, nazwą partii, nagrodą i karą („karząca sprawiedliwość”). Słowo to w Biblii ma inną konotację. Różne konteksty biblijne dają jasne wyjaśnienie czym ona jest. A jest usprawiedliwianiem nas, patrzeniem od strony prawdy o nas, że jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga oraz wydobywaniem tej prawdy spod różnych zafałszowań, które nabywamy przez grzechy. Co ciekawe, autor dzisiejszego czytania ma na imię Jeremiasz tzn. „Jahwe jest sprawiedliwy”. Oczekujmy z nadzieją („zbliżają się dni”), że Pan Bóg zadziała niezawodnie („Juda dostąpi wyzwolenia”), w konkretnych sytuacjach, nie według naszego, ale Jego planu. Nadzieja to pewność Bożej interwencji.
Pan Bóg nie jest autorytarnym prawodawcą przywracającym porządek, ale daje nam wgląd jaki jest porządek na świecie, prowadzi ku widzeniu prawdy stworzenia dobrego od początku (czyni prawo i sprawiedliwość na ziemi). W Adwencie możemy znaleźć czas na odkrywanie, że oryginalnie jesteśmy dobrzy, że Bóg stworzył nas z upodobaniem i patrzy na nas od dobrej strony. Taka świadomość daje nam wolność i radość. Nie musimy siebie zadręczać! Już są te dni kiedy mogę cieszyć się Jego obecnością, kiedy cała moja uwaga wreszcie odwróci się ode mnie – od mojego bólu, trudności, niewystarczalności i skieruje na Niego.

Komentarz do psalmu

Druga część Psalmu 72, poetycka i duchowa, poświęcona jest chwalebnej postaci króla – Mesjasza. Dwa końcowe wiersze (w.18 i 19) to późniejszy dodatek liturgiczny. Utwór ten zamyka drugą z pięciu ksiąg na jakie tradycja judaistyczna podzieliła zbiór 150 Psalmów. Tę serię Psalmów wieńczy pieśń nadziei na nadejście pokoju i sprawiedliwości. Końcowe błogosławieństwo wysławia obecność Pana, działającego w dziejach ludzkości, w których „czyni cuda”, jak i w całym stworzonym wszechświecie, wypełnionym Jego chwałą. Istotną cechą mesjańskiego Króla, pozwalającą Go rozpoznać jest Jego sprawiedliwość i miłość do ubogich. On jest dla nich źródłem nadziei, ponieważ jest widzialnym przedstawicielem ich obrońcy – Boga. To jedyny władca zawsze gotowy wybawić uciśnionych.

Komentarz do Ewangelii

Właściwym początkiem wszystkich redakcji Ewangelii jest wystąpienie Jana Chrzciciela. Kerygmat wczesnochrześcijański zaczynał się od działalności dorosłego Jezusa. Ewangelia dzieciństwa Jezusa jest rodzajem prologu i znajdziemy ją u Mateusza i Łukasza. W starożytności występowała tendencja, aby narodziny wielkich postaci podkreślić przez towarzyszące im cudowne okoliczności (np. Sargon II, Aleksander Wielki, a w Biblii np. Mojżesz, Samson, Samuel). Widać wyraźnie, że historyczność ustąpiła tu miejsca chrystologii. Mateusz, pisząc z perspektywy zmartwychwstania, odpowiedział na najważniejsze, podstawowe pytanie: Kim jest Jezus Chrystus? Cały fragment (w. 18-24) nie jest więc ckliwym opowiadaniem. Mateusz opisuje wydarzenia z perspektywy Józefa. Józef, by nie narazić Maryi na zniesławienie postanawia się oddalić. Ewangelista pokazuje trud Józefa, by zrozumieć sytuację. To jemu objawia się Anioł i poucza go, pokazując rozwiązanie. Dzisiejsza Ewangelia prowokuje nas, byśmy przygotowując się na urodziny Jezusa zadali sobie pytanie: Kim dla mnie jest Jezus Chrystus? I szczerze na nie odpowiedzieli. Gdy uznamy Go za naszego Zbawiciela przyjmijmy Go, nie bojąc się małodusznie, że nasze życie potoczy się inaczej niż sobie wyobrażaliśmy. On idzie zawsze przed nami, jeśli Mu pozwolimy, On wszystko ogarnia. On jest Emmanuelem – Bogiem z Tobą. Nigdy Ciebie nie opuści, bo jest szalony z miłości do Ciebie.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez dr Elżbietę Marek

Książka na dziś

W punkt. Myśli kard. Grzegorza Rysia, które trafiają w sedno

kardynał Grzegorz Ryś

W punkt. Myśli kard. Grzegorza Rysia, które trafiają w sedno to wyjątkowa książka; gromadzi najciekawsze i najbardziej poruszające myśli kardynała Grzegorza Rysia historyka Kościoła i jednego z najbardziej rozpoznawalnych kaznodziejów naszych czasów.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.