Piątek

Czytania

(1 Mch 4,36-37.52-59)
Juda i jego bracia powiedzieli: „Oto nasi wrogowie są starci. Chodźmy, aby świątynię oczyścić i na nowo poświęcić”. Zebrało się więc wszystko wojsko i poszli na górę Syjon. Dwudziestego piątego dnia dziewiątego miesiąca, to jest miesiąca Kislew, sto czterdziestego ósmego roku wstali wcześnie rano i zgodnie z Prawem złożyli ofiarę na nowym ołtarzu całopalenia, który wybudowali. Dokładnie w tym samym czasie i tego samego dnia, którego poganie go zbezcześcili, został on na nowo poświęcony przy śpiewie pieśni i grze na cytrach, harfach i cymbałach. Cały lud upadł na twarz, oddał pokłon i aż pod niebo wysławiał Tego, który im zesłał takie szczęście. Przez osiem dni obchodzili poświęcenie ołtarza, a przy tym pełni radości składali całopalenia, ofiary pojednania i uwielbienia. Fasadę świątyni ozdobili złotymi wieńcami i małymi tarczami, odbudowali bramy i pomieszczenia dla kapłanów i drzwi do nich pozakładali. A między ludem panowała wielka radość z tego powodu, że skończyła się hańba, którą sprowadzili poganie. Juda zaś, jego bracia i całe zgromadzenie Izraela postanowili, że uroczystość poświęcenia ołtarza będą z weselem i radością obchodzili z roku na rok przez osiem dni, począwszy od dnia dwudziestego piątego miesiąca Kislew.

(1 Krn 29,10-11abc.11d-12)
REFREN: Chwalimy, Panie, Twe przesławne imię

Bądź błogosławiony, o Panie, Boże ojca naszego, Izraela,
na wieki wieków.
Twoja jest, o Panie, wielkość i potęga,
sława, majestat i chwała;
bo wszystko, co jest na niebie i na ziemi, jest Twoje.

Do Ciebie, Panie, należy królowanie.
Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzi.
Ty nad wszystkim panujesz, a w ręku Twoim siła i potęga
i ręką Twoją wywyższasz i utwierdzasz wszystko.

Aklamacja (J 10,27)
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

(Łk 19,45-48)
Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: „Napisane jest: "Mój dom będzie domem modlitwy", a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców”. I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.

Rozważania do czytań

o. Mieczysław Łusiak SJ

Modlitwa czyni nas pięknymi
Jeśli jakiś dom, nawet świątynia, przestaje być domem modlitwy i staje się miejscem ciągłego targowania „coś za coś”, to szybko staje się też miejscem kłótni, agresji, nienawiści, jednym słowem „jaskinią zbójców”. Niech więc nasze domy, a zwłaszcza serca, będą domami modlitwy. Tu chodzi o nasze szczęście, o naszą przyszłość. To nie przez przypadek świątynie są najpiękniejszymi budowlami w naszych miastach i wsiach. Modlitwa czyni nas pięknymi.
o. Mieczysław Łusiak SJ

Patroni dnia:

Święty Gelazy I, papież
pochodził z Afryki, był sekretarzem papieży Symplicjusza i Feliksa III. Został papieżem 1 marca 492 roku. Rządził więc Kościołem zaledwie 4 lata i kilka miesięcy. Gelazy zostawił po sobie cenne pisma. Do najważniejszych z nich należy jego list dogmatyczny, wyjaśniający naukę Kościoła dotyczącą osoby i natury Pana Jezusa. Zmarł 19 listopada 496 roku.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Historia ta pokazuje radość, wdzięczność i uwielbienie Boga po odzyskaniu świątyni i przywróceniu czci Jego imienia. Juda i jego bracia wraz z całym ludem wypełniają Prawo, składając ofiary całopalenia, pojednania i uwielbienia. To obraz ludzi, którzy świadomie i z serca oddają cześć Bogu, doceniając Jego interwencję i łaskę.
Znaczący jest też element trwałego dziedzictwa duchowego: ustanowienie corocznej uroczystości poświęcenia ołtarza. To pokazuje, że radość ze zbawienia i wierności Bogu powinna być przekazywana z pokolenia na pokolenie – aby pamięć o Bożych czynach i o wartości wierności Jego Prawu nie zaginęła.
Fragment ukazuje również pełnię radości w Bożej obecności. Cały lud „upadł na twarz, oddał pokłon i aż pod niebo wysławiał” Tego, który przyniósł szczęście i zwycięstwo. Prawdziwe uwielbienie rodzi się z doświadczenia Bożej opieki i zbawienia.
Możemy też dostrzec symboliczny wymiar oczyszczenia serca – podobnie jak świątynia została oczyszczona i poświęcona, tak Bóg pragnie, aby nasze serca były miejscem, w którym króluje Jego obecność, miłość i pokój.
Bóg pragnie, abyśmy w każdej chwili życia potrafili dostrzec Jego działanie i składali Mu ofiarę uwielbienia. Tak jak lud Izraela oczyszczał świątynię i świętował jej poświęcenie, my powinniśmy w codziennym życiu odnawiać nasze serca i chwalić Boga za Jego zbawczą moc.

Komentarz do psalmu

W tych słowach modlitwy Salomon uznaje całkowitą Bożą władzę i suwerenność. Słowa „Twoja jest wielkość i potęga, sława, majestat i chwała” ukazują, że wszystko, co istnieje – niebo, ziemia, bogactwo i moc – należy do Boga. To ważne przypomnienie, że nasze życie i nasze sukcesy są w ręku Stwórcy.
Modlitwa ta podkreśla też zależność człowieka od Boga: „Ty nad wszystkim panujesz, a w ręku Twoim siła i potęga i ręką Twoją wywyższasz i utwierdzasz wszystko”. Człowiek może planować i działać, ale prawdziwa moc i trwałość pochodzą od Boga. To zachęta, by ufać Jego opiece i uznawać Bożą władzę w każdym aspekcie życia.
Fragment uczy również, że uwielbienie jest naturalną reakcją na Bożą wielkość. Wdzięczność i chwała wypływają z uznania, że wszystko, co mamy, pochodzi od Niego i dzięki Niemu jest trwałe i bezpieczne.
Bóg jest źródłem wszystkiego, co posiadamy i czym jesteśmy. Uwielbiajmy Go za Jego potęgę, władzę i dobroć, oddając Mu nasze serca, życie i dziękczynienie za każdy dar, który od Niego pochodzi.

Komentarz do Ewangelii

Jezus wchodzi do świątyni i w autorytecie Boga przywraca jej właściwy sens. Jego słowa: „Mój dom będzie domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców” pokazują, że świątynia – i nasze życie duchowe – nie mogą być miejscem zysku, egoizmu czy fałszu, lecz przestrzenią prawdziwej modlitwy i spotkania z Bogiem.
Jezus naucza codziennie, mimo że arcykapłani i uczeni w Piśmie planują Jego zgładzenie. To pokazuje odwagę wierności prawdzie i misji, niezależnie od zagrożeń i oporu ludzi. Ludzie słuchają Go z zapartym tchem, ponieważ Jego słowo jest żywe i mocne – prowadzi do poznania Boga i przemiany serca.
Ten fragment uczy nas, że Bóg pragnie autentyczności i czystości w naszym życiu duchowym. Modlitwa, nabożeństwo i codzienna relacja z Nim nie mogą być tylko formalnością – muszą być żywym wyrazem serca zwróconego ku Bogu.
Chrystus wzywa nas do oczyszczenia naszego życia duchowego – aby modlitwa, wiara i relacja z Bogiem były szczere, pełne zaangażowania i wolne od egoizmu. Uczmy się od Jezusa odwagi w wierności Bogu i głoszenia prawdy, nawet gdy napotykamy sprzeciw świata.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez s. Tomaszę M. Potrzebowską CSC

Książka na dziś

Spotkania z duszami czyśćcowymi

Adam Walczyk

Książka w sposób udokumentowany przedstawia historie obecności dusz czyśćcowych w życiu polskich świętych i wiarygodnych mistyków, zarówno tych znanych – św. Stanisława Papczyńskiego, św. Faustyny Kowalskiej, Wandy Boniszewskiej, jak i zapomnianych: Marii Cieślanki, Cecylii Wojtowicz czy Wojciecha Baudissa oraz wielu innych…

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.