Środa

Czytania

(Rz 8, 26-30)
Bracia: Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak jak trzeba, sam Duch wstawia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że wstawia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru. Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też obdarzył chwałą.

(Ps 13 (12), 4-5. 6)
REFREN: Ja zaufałem Twemu miłosierdziu

Spojrzyj i wysłuchaj mnie, Panie, mój Boże.
Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci,
by wróg mój nie mówił: "Ja go zwyciężyłem",
by się nie cieszyli moi przeciwnicy, że się zachwiałem.

Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu,
niech się moje serce cieszy z Twej pomocy.
Będę śpiewał Panu,
który obdarzył mnie dobrem.

Aklamacja (2 Tes 2, 14)
Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa.

(Łk 13, 22-30)
Jezus, nauczając, szedł przez miasta i wsie i odbywał swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: "Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?" On rzekł do nich: "Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam”; lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy dopuszczający się niesprawiedliwości”. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi".

Rozważania do czytań

o. Maciej Sierzputowski CSSp

Patroni dnia:

Błogosławiony Michał Rua, prezbiter
urodził się w Turynie 9 czerwca 1837 roku. Kiedy Michał miał 8 lat, zmarł jego ojciec. Jako dziecko uczęszczał do Oratorium św. Jana Bosco. Po pewnym czasie pełnił rolę asystenta św. Jana Bosco. W roku 1854 Rua na ręce świętego złożył śluby zakonne. W roku 1860 otrzymał święcenia kapłańskie. Rua został kierownikiem naukowym wszystkich szkół salezjańskich. W roku 1865 św. Jan Bosko mianował księdza Rua dyrektorem administracyjnym całej rodziny salezjańskiej. Kiedy miał 30 lat, bardzo poważnie zachorował, lekarze byli bezradni. Jednak wyzdrowiał. Od roku 1884 św. Jan Bosko był tak wyczerpany pracą, że nie mógł prowadzić tak wielu instytucji. Dlatego, za zezwoleniem papieża Leona XIII, wyznaczył swoim wikariuszem generalnym i zastępcą księdza Rua. Kierował zakonem przez 22 lata, aż do śmierci w dniu 10 kwietnia 1910 roku.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

„Bóg z tymi, którzy go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra” (Rz 8,28) – pisze do nas święty Paweł. Ta prosta wskazówka powinna stać się inspiracją w naszym codziennym życiu. Wyraża ona głębokie przekonanie, iż nigdy nie jesteśmy sami, że zawsze jest z nami Bóg. Bo kondycja człowieka z natury jest słaba. I to zarówno ta fizyczna jak i duchowa. Nawet modlitwa potrafi być dla nas trudna. A co dopiero życie. Bóg przeznaczył nas do chwały i wszystko temu podporządkował. I tak kieruje ścieżkami naszego życia, abyśmy jej dostąpili.
Ale co oznacza miłować Boga w dzisiejszym czytaniu? Według świętego Pawła to ofiarować i powierzać swoje życie Bogu. A także głęboko wierzyć i mocno ufać w Boże obietnice. Tak jak to uczynił Chrystus, który posłusznie wypełnił wolę Boga-Ojca. I to On ma być dla nas przykładem w drodze do chwały nieba. Bo skoro Bóg jest najlepszym Ojcem, to wie, co jest dla nas najlepsze. I nigdy nie porzuca swoich wybranych i umiłowanych dzieci. Dlatego w modlitwie prośmy wytrwale nie o to, co my chcemy, ale o to, co sam Bóg zaplanował dla nas. I dziękujmy mu za to z wdzięcznością.
Zatem wyznajmy Bogu naszą miłość i prośmy nieustannie o Jego prowadzenie do chwały wiecznej, do której jesteśmy przeznaczeni.

Komentarz do psalmu

Dzisiejszy psalm jest błagalnym wołaniem do Boga w chwili smutku i strapienia. Ale cierpienie i rozpacz psalmisty nie przysłaniają mu pełnego zaufania w ingerencję Boga. Wierzy, że Bóg jako dobry Ojciec stale otacza nas swoją opieką i troską. I widząc nasze problemy, zawsze przychodzi z pomocą w odpowiednim czasie. Dlatego zaufanie Bożemu miłosierdziu sprawia, iż długotrwały smutek przemienia się w radość nadziei.
Bóg nawet z największego ludzkiego nieszczęścia potrafi wydobyć dobro. Dlatego już dzisiaj razem z psalmistą wołajmy: „Panu na chwałę będę śpiewał, bo wyświadczył mi dobro” (Ps 13,6).

Komentarz do Ewangelii

Fragment z dzisiejszej Ewangelii jest niezwykle wyjątkowy. Bo słyszymy odpowiedź Jezusa na (z pozoru) proste pytanie „ kto zostanie zbawiony?”. I wydawałoby się, że odpowiedź będzie również prosta. Bo tak po ludzku myśląc, wystarczy przestrzegać przykazań, zachowywać posty, kochać Boga i bliźniego, spełnić wszystkie wymagania zawarte w katechizmie. A jednak Jezus czegoś więcej od nas oczekuje. A jest tym Miłość.
Dzisiaj Bóg wychodzi do nas naprzeciw. Kołacze do naszych serc. Pragnie być obecny w naszym życiu. Chce nas prowadzić do świętości i do Nieba prostymi ścieżkami. Troszczy się o nas i pragnie nam pomagać. Dlatego tak ważne jest zjednoczenie się z Nim na modlitwie. Ciągła bliskość Boga w naszej codzienności. Jezus prosi nas, abyśmy otworzyli swoje serca na Jego Miłość. Jeśli tego zabraknie, to Jezus, który jest Bramą Życia, też zamknie przed nami drzwi do Wieczności.
Na ile szeroko otworzymy dzisiaj nasze serca dla Jezusa, na tyle szeroko otwarta będzie Brama Niebieska dla nas. Do tego zachęcał i przypominał nam o tym święty Jan Paweł II, mówiąc w homilii podczas swojego pontyfikatu, „… otwórzcie drzwi Chrystusowi…”. I z tego rozliczy nas sam Chrystus na progu Raju, który dzisiaj wzywa, abyśmy otworzyli szeroko swoje serca na Jego miłość.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez Monikę Weselińską

Książka na dziś

Dotyk (CD-audiobook)

s. Beata Zarzycka ZSAPU, ks. Krzysztof Wons SDS

Dotyk, pierwszy język, jakiego uczymy się w życiu, pozostaje najbogatszym narzędziem wyrażania uczuć przez całe nasze życie. Pragnienie dotyku, karmione ludzką zmysłowością, rodzi się z tęsknoty za szczerym, ra­dos­nym przyjęciem i spełnieniem w relacji. W dotyku mogą spotykać się różne doświadczenia: połączenie się, zatarcie granic, poczucie winy, lęk, a także oddanie i miłość

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.