Wtorek

Czytania

(Ef 2, 19-22)
Bracia: Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudo­wani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamie­niem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.

(Ps 19, 2-5)
REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi

Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.

Aklamacja
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy, Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.

(Łk 6, 12-19)
W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą. Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

Rozważania do czytań

o. Mieczysław Łusiak SJ

Bliskość z Jezusem to bliskość z ubogimi
Wraz ze swoimi najbliższymi uczniami (Apostołami) Jezus zszedł do tych, którzy pragnęli Go słuchać i oczekiwali od Niego uzdrowienia z rozmaitych chorób. Ten gest pokazał Apostołom dla kogo jest On i dla kogo są oni. Stając się uczniami Jezusa zyskujemy predyspozycje do bycia dla ludzi poszukujących Prawdy i dla ludzi słabych. Im bardziej stajemy się Jego uczniami, tym bliżsi stają się nam ludzie słabi i zagubieni. Jeśli więc decydujemy się na przyjaźń z Jezusem, dobrze zastanówmy się czy odpowiada nam towarzystwo takich ludzi, abyśmy uciekając przed nimi nie opuścili też Jezusa.
o. Mieczysław Łusiak SJ

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Święty Paweł w dzisiejszym fragmencie listu do Efezjan opisuje żywy Kościół Chrystusowy. Jest to Mistyczne Ciało Chrystusa, gdzie głową jest sam Zbawiciel, a ciałem my wszyscy, którzy jesteśmy jego wyznawcami. Razem tworzymy duchową Świątynię Bożą tu na ziemi. Ale naszym celem jest wspólne budowanie Nowej Świątyni w Niebie.
Do tworzenia Kościoła są zaproszeni i powołani wszyscy, którzy przyjęli naukę Jezusa i zgodnie z nią żyją. Przez Pawła są nazywani „współobywatelami świętych i domownikami Boga” (Ef 2, 19). A takie określenie zobowiązuje do dbania o dobro Domu Boga, jak również własny rozwój duchowy. Żeby stać się Świętymi, którzy są domownikami, musimy dbać o czystość naszych serc i sumień. Stale karmić się Eucharystią i Słowem Bożym. Troszczyć o naszych współbraci i wspierać ich w drodze do Zbawienia. Bo Dom Boży jest otwarty dla nas wszystkich. Jesteśmy powołani, aby razem w nim zamieszkać, tworząc wielką Bożą rodzinę niebieską.
Zatem wspólnie zmierzajmy do Domu Ojca, do Królestwa Bożego, w którym staniemy się Świętymi mieszkańcami. Nie zapominajmy, że w drodze do zbawienia nie jesteśmy sami. Potrzebujemy Chrystusa jako naszej opoki, prowadzenia Ducha Świętego, jak również wspólnoty braci i sióstr, którzy w tej drodze są naszymi współtowarzyszami.

Komentarz do psalmu

Psalm 19 to przepiękny hymn na cześć Boga Stworzyciela, który całe piękno nieba i ziemi ofiarował człowiekowi z miłości.
Psalmista nawołuje do spotkania z Bogiem zarówno w cudach natury, jak również w Słowie Bożym. Widząc piękno otaczającego nas świata, dostrzegamy miłość i dobroć Stwórcy, który troszczy się o nas. Bóg chce, abyśmy byli szczęśliwi i radośni już tu na ziemi. I chce, aby otaczające nas piękno natury zbliżało nas do Niego. Bo we wszystkim, co stworzone, jest Bóg, nasz Ojciec Niebieski.
Zatem otoczeni pięknem natury, pokrzepieni nauką zawartą w Słowie Bożym, wychwalajmy Boga, naszego Stwórcę słowami psalmisty: „Panie, opoko moja, wybawienie moje” (Ps 19,15).

Komentarz do Ewangelii

Dzisiejsza Ewangelia Świętego Łukasza opisuje wybór 12 Apostołów. Moment szczególny i niezmiernie ważny. Bo to Oni będą pełnić szczególną rolę w powstającym Kościele Chrystusowym. To Oni towarzyszą Chrystusowi w drodze do Jerozolimy, w drodze na krzyż. I to Oni będą pierwszymi głosicielami Dobrej Nowiny.
Ale zauważmy, że ten niezwykły moment jest poprzedzony modlitwą Jezusa. Modlitwą szczególną: na górze, w samotności i całonocną. Na górze, aby być jak najbliżej Boga Ojca, który jest w Niebie. W samotności, aby słyszeć Jego głos, a nawet szept. Przez całą noc, aby ofiarować Bogu siebie, swój odpoczynek, swój trud, za możliwość spotkania z Nim. Taka modlitwa ma Moc. I takiej modlitwy nas dzisiaj uczy Jezus Chrystus. Chce, abyśmy Go naśladowali w drodze do Nieba. Pokazuje, jak istotna jest więź z Bogiem.
Gdy stoimy przed trudnymi decyzjami, bądźmy jak Jezus. Zwróćmy nasze modlitwy i prośby do Boga-Ojca. Do niego zanieśmy nasze błagania. Jemu powierzmy nasze problemy. Starajmy się być jak najmocniej zjednoczeni z Nim. To zawsze będzie przez Boga zauważone. Bóg zawsze docenia nasz trud i wysiłek. Bo wie, że jesteśmy słabi i często upadamy. Chce być blisko nas w tych dobrych, ale i w tych trudnych dla nas chwilach. Dzięki takiej postawie na modlitwie otrzymujemy niezwykłą Moc i siłę, która uzdrawia. Uzdrawia nas jak również wszystkich dookoła.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez Monikę Weselińską

Książka na dziś

Oremus - teksty liturgii Mszy Świętej - grudzień 2025

czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.