Sobota

Czytania

(Jl 4, 12-21)
To mówi Pan: "Niech się ockną i przybędą te narody na Dolinę Joszafat, bo tam zasiądę i będę sądził narody okoliczne. Zapuśćcie sierp, bo dojrzało żniwo; pójdźcie i zstąpcie, bo pełna jest tłocznia, przelewają się kadzie, bo złość ich jest wielka. Tłumy i tłumy w Dolinie Wyroku znajdować się będą, bo bliski jest dzień Pana w Dolinie Wyroku. Słońce i księżyc się zaćmią, a gwiazdy światłość swą utracą. A Pan zagrzmi z Syjonu i z Jeruzalem głos swój tak podniesie, że niebiosa i ziemia zadrżą. Ale Pan jest ucieczką swego ludu i mocą synów Izraela. I poznacie, że Ja jestem Pan, Bóg wasz, co mieszkam na Syjonie, górze mojej świętej; a tak Jeruzalem będzie święte i przez nie już obcy nie będą przechodzić. I stanie się owego dnia, że góry moszczem ociekać będą, a pagórki mlekiem opływać i wszystkie strumienie judzkie napełnią się wodą, a z domu Pana wypłynie źródło, które nawodni strumień Szittim. Egipt będzie wydany na spustoszenie, a Edom zamieni się w straszną pustynię z powodu nieprawości uczynionych synom judzkim, gdyż krew niewinną przelewali w ich ziemi. Lecz ziemia Judy na wieki będzie zamieszkana, a Jeruzalem z pokolenia w pokolenie. Pomszczę ich krew, nie pozostawię bez kary; a Pan zamieszka na Syjonie".

(Ps 97 (96), 1-2. 5-6. 11-12)
REFREN: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu

Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana,
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa,
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Światło wschodzi dla sprawiedliwego
i radość dla ludzi prawego serca.
Radujcie się w Panu sprawiedliwi
i sławcie Jego święte imię.

Aklamacja (Łk 11, 28)
Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je wiernie.

(Łk 11, 27-28)
Gdy Jezus mówił do tłumów, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: "Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś". Lecz On rzekł: "Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je".

Rozważania do czytań

o. Mieczysław Łusiak SJ

Zróbmy coś spektakularnego
Chyba każdy człowiek chciałby w życiu zrobić jakąś spektakularną rzecz. Każdy czuje, że to uczyniłoby go szczęśliwszym. Jedną z takich spektakularnych rzeczy jest bycie Matką Boga. Tymczasem Jezus wyjaśnia, że równie spektakularną rzeczą jest słuchanie słowa Bożego i zachowywanie go. A nam się wydaje, że to jest coś zwykłego…
Słuchanie słowa Bożego i zachowywanie go czyni zupełnie nowym nasze życie – scala je z życiem Boga. Czyż to nie jest coś wspaniałego?!
o. Mieczysław Łusiak SJ

Patroni dnia:

Święty Jan XXIII, papież
urodził się we Włoszech 25 listopada 1881 r. jako Angelo Giuseppe Roncalli, w biednej rodzinie chłopskiej. Angelo przyszedł na świat jako czwarte dziecko z jedenastu. Mając 12 lat wstąpił do niższego seminarium duchownego w Bergamo. Po otrzymaniu stypendium za wyniki w nauce, rozpoczął naukę w Papieskim Seminarium Rzymskim. Obronił doktorat z teologii i przyjął święcenia kapłańskie. Rok po podjęciu nauki w seminarium zaczął spisywać swoje notatki duchowe i kontynuował tę pracę aż do późnej starości. W 1925 mianowany został oficjałem w Bułgarii i arcybiskupem Areopolis. W późniejszych latach pełnił funkcję kolejno: apostolskiego delegata w Bułgarii, w Turcji i Grecji oraz nuncjusza apostolskiego w Paryżu. Tę ostatnią funkcję sprawował już w czasie trwania II wojny światowej. W 1953 roku Angelo Roncalli został mianowany kardynałem i patriarchą Wenecji. W 1958 roku, po śmierci Piusa XII, podczas trzydniowego konklawe, kard. Roncalli został wybrany papieżem. Jan XXIII zwołał Sobór Watykański II i na zawsze zmienił historię Kościoła. Zmarł 3 czerwca 1963 roku.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Dzisiejsze czytanie ukazujące wizję Sądu Ostatecznego rozgrywa się między dwoma skrajnościami. To, co ma być osądzone: narody, ich czyny i owoce ich czynów zobrazowane są doliną, do której wszystko ma być sprowadzone. Dolina w symbolice biblijnej wyraża miejsce, w którym ma się dokonać sąd. Tam, gdzie nie ma już życia. Jedną z charakterystycznych dolin w Jerozolimie, do której odniósł się także Jezus w swoim nauczaniu, jest Gehenna. To miejsce spalania i wyrzucania odpadów. Natomiast dolina Joszafat, o której jest mowa u proroka Joela, jest tradycyjnie utożsamiana z kawałkiem doliny Cedronu, która jest miejscem pochówku zmarłych, którzy oczekują sądu. Dolina jest symbolicznie miejscem, które nie ma życia, a co więcej, takim miejscem, które to życie pochłania.
Z symbolem doliny kontrastuje symbol życiodajnej góry, na której będzie mieszkał Bóg. Po rozliczeniu wszystkiego, co prowadziło do śmierci, nastanie czas nieskończonej szczęśliwości. Prorok symbolizuje to przez źródło górskie, które nawodni całą ziemię. Ta wizja jest bardzo bliska słowom proroka Izajasza: Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. (Iz 2,2)
Góry są inspiracją dla człowieka, pozwalają podnieść wzrok i zobaczyć piękno nieba. Pokazują także jasno cel i motywują, by go zdobyć. W naszym życiu możemy często doświadczać dolin, ale pamiętajmy, że na nich nie kończy się życie. Gdy podniesiemy wzrok, ujrzymy że Bóg jest i czeka na nas.

Komentarz do psalmu

Na końcu czasów nie tylko człowiek będzie mógł dostąpić zbawienia. Także całe stworzenie zostanie przebóstwione. Św. Paweł w Liście do Rzymian pisze: Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. (Rz 8, 20n) Ta perspektywa z jednej strony może pomóc nam w wyobrażeniu nieba, które będzie rzeczywistością doskonałą, gdzie wszystko funkcjonuje zgodnie ze swoim powołaniem. Natomiast z drugiej strony motywuje nas do podejmowania troski o świat stworzony. We wrześniu papież Leon XIV zachęcał: Módlmy się, abyśmy – inspirowani przykładem św. Franciszka – zrozumieli wzajemną zależność wszystkich istot stworzonych, kochanych przez Boga, godnych miłości i szacunku.
W dzisiejszym Psalmie słyszymy, jak całe stworzenie staje w pokorze wobec Boga i chce głosić Jego chwałę. Możemy także, za przykładem św. Franciszka, poszukiwać i wychwalać dobroć Bożą w świecie stworzonym.

Komentarz do Ewangelii

Każda sobota jest dniem szczególnie poświęconym Matce Bożej. Sobota jest dniem oczekiwania i czuwania przed Zmartwychwstaniem Jezusa, co najbardziej można odczuć w ciszy Wielkiej Soboty. Najświętsza Maryja Panna otrzymała niezwykłą i niezasłużoną łaskę, aby zostać Matką Syna Bożego. Jednakże Jej pokrewieństwo z Synem Bożym nie było tylko fizyczne.
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii spotykamy proste i budujące słowa, które wychwalają Matkę Bożą. To niezwykłe, jak prawdopodobnie któraś z matek w tłumie zgromadzonym wokół Jezusa błogosławi Maryję. Jednakże Jezus przy tej okazji chce zwrócić uwagę na coś jeszcze ważniejszego. Matka Boża była przede wszystkim zasłuchana w Słowo Boże, a także doskonale Nim przepełniona. W scenie Zwiastowania Archanioł Gabriel nazywa Ją pełną łaski. Jej serce było tak dostępne i dyspozycyjne wobec Bożego Słowa, że aż mogło w Niej stać się Ciałem.
W odpowiedzi Jezusa z dzisiejszej Ewangelii zwróćmy uwagę na to przesłanie „błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je”. Maryja może nam pomóc, by nasze serca coraz bardziej były otwarte na Słowo Boże. Jesteśmy chrześcijanami dzięki obmyciu w wodach chrzcielnych, ale także nieustannie stajemy się chrześcijanami przez współpracę z łaską Bożą i zasłuchanie w Słowo Boże.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez ks. Jakuba Zinkowa

Książka na dziś

Działanie duchów w stanach pokusy

ks. Krzysztof Wons SDS

W stanach zamętu i pokusy potrzebujemy szczególnej uwagi serca na obecność Ducha i umiejętności rozeznawania razem z Nim, by nie pomylić natchnień z pokusą, rzeczywistego dobra z dobrem pozornym, poruszeń dobrego ducha z pokusą złego ducha. O tym będą te rozważania. Spojrzymy w samo serce rozeznającego, do wnętrza konkretnej, pojedynczej osoby, spojrzymy do własnego serca, aby zobaczyć siebie w różnych sytuacjach i stanach zamętu, pokusy, które dotykają osobiście nas, żyjących we współczesnej rzeczywistości, a nie obok niej.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.