Wtorek

Czytania

(Za 8,20-23)
To mówi Pan Zastępów: „W przyszłości przyjdą ludy i mieszkańcy wielu miast. Mieszkańcy jednego miasta idąc do drugiego będą mówili: "Pójdźmy zjednać przychylność Pana i szukać Pana Zastępów; i ja idę także". I tak liczne ludy i mnogie narody przychodzić będą, aby szukać Pana Zastępów w Jeruzalem i zjednać sobie przychylność Pana”. To mówi Pan Zastępów: „W owych dniach dziesięciu mężów ze wszystkich narodów i języków uchwyci się skraju płaszcza człowieka z Judy, mówiąc: "Chcemy iść z wami, albowiem zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg”.

(Ps 87,2-3.4-5.6-7)
REFREN: Pan Bóg jest z nami: wszyscy się radujmy

Gród Jego wznosi się na świętych górach.
Umiłował Pan bramy Syjonu
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie,
miasto Boże.

Wymienię Egipt i Babilon wśród tych, co mnie znają.
Oto Filistea, Tyr i Etiopia,
nawet taki kraj tam się narodził.
O Syjonie powiedzą: „Każdy człowiek urodził się na nim,
a Najwyższy sam go umacnia”.

Pan zapisuje w księdze ludów:
„Oni się tam narodzili”.
I tańcząc śpiewać będą:
„Wszystkie moje źródła są w Tobie”.

Aklamacja (Mk 10,45)
Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.

(Łk 9,51-56)
Gdy dopełniał się czas wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to uczniowie Jakub i Jan rzekli: „Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?” Lecz On odwróciwszy się zabronił im. I udali się do innego miasteczka.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP

o. Mieczysław Łusiak SJ

Nie prowokujmy Boga!
Uczniowie prowokowali Jezusa do gniewu, wyrażonego ukaraniem złych ludzi. Dziś też Bóg jest tak prowokowany. Na przykład wtedy, gdy mówimy: „Pan Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwy”. Chętnie tak prowokujemy Boga, gdy chodzi o kogoś innego. Kiedy sami coś przeskrobiemy, wówczas szybko wzmagamy naszą pobożność, w nadziei, że Bóg przestanie się gniewać. Tymczasem On z gniewem nie ma nic wspólnego. Karanie człowieka za czynione zło jest ostatnią rzeczą, jaka przyszłaby Bogu do głowy.
Nie prowokujmy Boga do gniewu, bo On się nie da sprowokować.
o. Mieczysław Łusiak SJ

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Wnikliwa analiza objawienia biblijnego pokazuje, że przeszło ono długą drogę rozwoju od partykularnej wiary patriarchów do uniwersalistycznej wiary ostatnich proroków. U zarania powstania narodu izraelskiego Bóg był Bogiem „Abrahama, Izaaka i Jakuba”. Następnie Bogiem Izraela, który bronił swojego ludu przed innymi ludami, które miały innych bogów. W końcu prorocy zanegowali istnienie innych bogów udowadniając, że tylko Jahwe jest Bogiem żywym i prawdziwym. My dzisiaj jesteśmy spadkobiercami tej prawdy. Otrzymaliśmy ją jednak od Narodu Wybranego. W pewnym sensie my też chwytamy się „płaszcza Judejczyka, mówiąc: Chcemy iść z wami, albowiem zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg”. Nie chodzi oczywiście o nawrócenie się na współczesny judaizm. Dla chrześcijan tym szczególnym Judejczykiem, który jest nosicielem Bóstwa jest Jezus Chrystus. To Jego płaszcza chwytamy się i prosimy, aby wyjaśnił nam Pisma, bo one mówią o Nim, ale jednocześnie mówią o nas - o naszym przeznaczeniu i o sensie naszego życia. Starajmy się zatem zgłębiać objawienie, które On nam przyniósł i szukajmy w Nim odpowiedzi na nurtujące nas pytania.

Komentarz do psalmu

W Piśmie Świętym wielokrotnie spotykamy słowa wychwalające wzgórze Syjonu i znajdującą się na nim świątynię. To miejsce urasta do rangi symbolu zjednoczenia ludzkości z Bogiem. I nie chodzi tu wcale o wymiar fizyczny tego świętego miejsca. W rzeczy samej, Syjon nie imponuje wielkością nawet w samej Jerozolimie. Dużo większa od niego jest Góra Oliwna. Jednak wielkość wzgórza świątynnego mierzona jest skalą znaczenia teologicznego. To miejsce Bóg wybrał sobie na mieszkanie i przez prawie 1000 lat wokół tego miejsca tworzyła się historia zbawienia. Z czasem doświadczenie narodu izraelskiego stało się doświadczeniem ludzi wierzących na całym świecie. Nie ma już świątyni. Na jej miejscu wznoszą się meczety. Ale przecież czujemy duchowy związek z tamtym miejscem. Przez chrzest możemy powtórzyć słowa psalmu: „Każdy człowiek urodził się na nim” i odczuć radość ze znalezienia naszej duchowej ojczyzny. Warto to sobie uświadomić, szczególnie w tym roku jubileuszowym, kiedy ludzie z całego świata gromadzą się na wielkich spotkaniach modlitewnych. Wszyscy narodziliśmy z jednego źródła, objawionego nam w Jezusie Chrystusie.

Komentarz do Ewangelii

W dzisiejszej Ewangelii czytamy: „Gdy dopełniały się dni wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jeruzalem”. Bardzo ciekawie te słowa tłumaczy o. J. Wujek: „On utwierdził twarz swoję, aby szedł do Jeruzalem”. To drugie tłumaczenie jest kopią wyrażenia zawartego w greckim oryginale. Nie chodzi bowiem o prostą decyzję udania się do Jerozolimy, ale o decyzję dramatyczną. Jezus bowiem wiedział, że w stolicy Izraela czeka Go męka i śmierć. Świadomość tego stanu rzeczy sprawia, że Jego twarz jak gdyby tężeje, czyli utwierdza się, twardnieje. Ale przecież tam czeka na Niego ostateczna realizacja Jego misji. Decyzja zatem nie jest łatwa, ale jest nieunikniona.
Ta postawa Jezusa może nam bardzo pomóc w życiu. My również stajemy w obliczu trudnych wyborów lub zmuszeni jesteśmy podjąć trudne działania. Te chwile trudności, a nawet cierpienia, nie są sprzeczne z wiarą w miłość Bożą. Bóg towarzyszy nam w tych trudnych chwilach, a nawet niejednokrotnie wprowadza nas w takie chwile po to, byśmy komuś pomogli lub byśmy z Jego pomocą przezwyciężyli trudności i pokusy.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez o. Dariusza Pielaka SVD

Książka na dziś

Świątek, piątek i niedziela. Ks. Boguś wyjaśnia

ks. Bogusław Kowalski

Ile mogę spóźnić się na mszę, żeby przyjąć Komunię świętą? Kto może być rodzicem chrzestnym? Czy ksiądz może odmówić udzielenia ślubu? Co zrobić, kiedy ksiądz nie chciał mi dać rozgrzeszenia? Czy ślub kościelny z ateistą jest możliwy?

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.