Wtorek

Czytania

(Kol 2,6-15)
Bracia: Jak przyjęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie: zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności. Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała, bo zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy. I w Nim też otrzymaliście obrzezanie nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała grzesznego, jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił. I was umarłych na skutek występków i nieobrzezania waszego ciała razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi przygwoździwszy do krzyża. Po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz, jawnie wystawił je na widowisko, powiódłszy je dzięki Niemu w triumfie.

(Ps 145,1-2.8-9.10-11)
REFREN: Pan Bóg jest dobry dla wszystkich na ziemi

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu,
i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.
Każdego dnia będę Ciebie błogosławił
i na wieki wysławiał Twoje imię.

Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa
i niech głoszą Twoją potęgę.

Aklamacja (J 15,16)
Nie wyście mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili.

(Łk 6,12-19)
Zdarzyło się, że Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą. Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu, przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

Rozważania do czytań

o. Mieczysław Łusiak SJ

Konsekwencje przyjaźni z Jezusem
Wraz ze swoimi najbliższymi uczniami (Apostołami) Jezus zszedł do tych, którzy pragnęli Go słuchać i oczekiwali od Niego uzdrowienia z rozmaitych chorób. Ten gest pokazał Apostołom dla kogo jest On i dla kogo są oni. Stając się uczniami Jezusa zyskujemy predyspozycje do bycia dla ludzi poszukujących Prawdy i dla ludzi słabych. Im bardziej stajemy się Jego uczniami, tym bliżsi stają się nam ludzie słabi i zagubieni. Jeśli więc decydujemy się na przyjaźń z Jezusem dobrze zastanówmy się, czy odpowiada nam towarzystwo takich ludzi, abyśmy uciekając przed nimi nie opuścili też Jezusa.
o. Mieczysław Łusiak SJ

Patroni dnia:

Błogosławiona Aniela Salawa, dziewica
urodziła się 9 września 1881 r. w wielodzietnej, ubogiej rodzinie chłopskiej w Sieprawie pod Krakowem. Jej rodzice byli bardzo pobożni. Aniela ukończyła jedynie dwie klasy szkoły elementarnej, ponieważ musiała pomagać matce przy gospodarstwie. Jako młoda dziewczyna, jesienią 1897 r. udała się do Krakowa, gdzie podjęła pracę jako służąca. W dwa lata później bardzo przeżyła śmierć swojej dwudziestopięcioletniej siostry. Uświadomiła sobie wówczas, jak bardzo kruche jest życie. Po głębokim namyśle zdecydowała się na złożenie ślubu dozgonnej czystości. W 1900 r. przystąpiła do Stowarzyszenia Sług Katolickich św. Zyty. W 1912 r. Aniela Salawa wstąpiła do III zakonu św. Franciszka i złożyła profesję. W czasie I wojny światowej pomagała w krakowskich szpitalach, niosąc pomoc i wsparcie rannym żołnierzom Ostatnie pięć lat życia spędziła w nędzy, z pogodą ducha dźwigając krzyż choroby. Swoje cierpienia ufnie ofiarowała Chrystusowi jako wynagrodzenie za grzechy świata. Zmarła na gruźlicę 12 marca 1922 r. w krakowskim szpitalu św. Zyty.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Św. Paweł udziela nam dziś lekcji, jak ma wyglądać więź z Jezusem – mamy być w nim zakorzenieni. Takie odwołanie się wprost do obrazu czysto biologicznego, symbolizującego wszak żywotność organizmów roślinnych, ma przejawiać stałość naszej łączności z Chrystusem. Jezus jest fundamentem Kościoła, a my jesteśmy częścią tego fundamentu. Im bardziej umacniamy się w wierze, tym bardziej zapewniamy trwałość tej budowli.
Apostoł kieruje również ostrzeżenie, identyfikując jednocześnie zagrożenie dla wierzących. Jest nim „…filozofia, będąca wierutnym oszustwem, oparta na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata a nie na Chrystusie”. To ostrzeżenie odnosi się do systemów myślowych, które zewnętrznie i pozornie wydają się być pewne, a nawet w jakiś sposób udowodnione naukowo, lecz w istocie są puste, gdyż nie opierają się na nauce Jezusa. Dotyczy to także nauk i praktyk, które stawiane są ponad Boga, a które często wywodzą się z tradycji ludzkiej.
Przeciwstawiając te fałszywe nauki św. Paweł ukazuje pełnię Jezusa przez wskazanie na obecną w Nim boską naturę. Ta pełnia udziela się również wszystkim wierzącym w Niego i wynika z jedności duchowej z Synem Bożym. Jak wyjaśnia apostoł, wierzący stają się uczestnikami tej pełni przez „…Chrystusowe obrzezanie…” - chrzest, polegające na odrzuceniu grzesznej natury i wewnętrzną przemianę serca. Przeciwstawia je obrzezaniu tradycyjnemu, poprzez które Izraelita stawał się członkiem Ludu Bożego stosownie do przymierza zawartego z Abrahamem. Chrzest jest nadzwyczajnym aktem identyfikacji z Jezusem, z Jego śmiercią i zmartwychwstaniem. To otwarcie na nowe życie. Przed przyjęciem Zbawiciela nasze grzechy i grzeszna natura sprawiały, że byliśmy duchowo martwi. Dopiero Bóg przez Jezusa, Jego śmierć i zmartwychwstanie, uzdatnił nas przebaczając wszelkie przewinienia. Jak twierdzi św. Paweł: „Wymazał obciążający nas list dłużny,…przybiwszy go do krzyża”. Śmierć Jezusa była ofiarą jednorazową, zadośćuczynieniem za nasze grzechy. Oddając za nas życie na krzyżu On nie tylko odkupił ludzi, ale także pokonał „Zwierzchności i Władze”, tu odnoszące się do sił zła.
List Pawłowy niesie w swej treści ponadczasowe przesłanie. Przypomina nam ono, że nasze zbawienie leży wyłącznie w gestii Jezusa Chrystusa. Nie szukajmy zatem niczego poza Jego osobą. Duchową pełnię i zbawienie spróbujmy znaleźć właśnie w Nim….

Komentarz do psalmu

Ps 145 w całości jest hymnem pochwalnym, wysławiającym Boga. Fragmenty obecne dziś w Liturgii Słowa, stanowią jego trzon, ukazując przymioty Boga i cel uwielbienia. Pierwsza część to deklaracja psalmisty, który zobowiązuje się do codziennego i wiecznego błogosławienia i wysławiania Boga. To wieczne uwielbienie wynika z postawy serca. Psalmista charakteryzuje Boga, Jego potęgę i majestat, wskazując na Boskie miłosierdzie, wykraczające poza ludzkie pojmowanie. Te przymioty czynią Go godnymi uwielbienia od wszelkiego stworzenia. Zarysowana łaskawość i miłosierdzie tworzą obraz Boga aktywnego, nadzwyczajnie troszczącego się o swój lud. Psalmista kończy swoistym wezwaniem do odpowiedzi na Bożą łaskę i miłosierdzie. Szczególną rolę w tym względzie mają „wyznawcy”, którzy poznali Boga i doświadczyli Jego dobroci. Ci nie tylko mają błogosławić, ale także głosić chwałę Jego królestwa i Jego potęgi. W praktyce psalmista nawołuje do aktywnego dzielenia się świadectwem z innymi ludźmi, by każdy mógł go poznać.
Fragmenty psalmu są wezwaniem do powszechnego i nieustającego uwielbienia, którego podłożem jest podziw dla Boskiego majestatu. Hymn ten wskazuje, że uwielbienie nie jest wyłącznie powodowane wewnętrznymi emocjami, ale przede wszystkim jest odpowiedzią na Jego bezgraniczną miłość.

Komentarz do Ewangelii

Ewangelista Łukasz przedstawia nam obraz Jezusa, który uświadamia, jak wielką wagę przykładał On do modlitwy. Doniosła w dziejach Kościoła decyzja o wyborze apostołów poprzedzona jest całonocną modlitwą na górze, w całkowitym odosobnieniu. Scena ta ukazuje, jak bardzo kluczowe postępowanie Jezusa zakorzenione jest w relacji z Bogiem-Ojcem.
Powołanie Dwunastu apostołów ma wymiar niezwykle symboliczny. Nawiązuje bezpośrednio do dwunastu pokoleń Izraela, a przez to wskazuje na wypełnienie się obietnic danych Izraelowi. Wybrańcy ci mają stanowić zalążek i fundament nowego Kościoła, nowej wspólnoty. Nieprzypadkowo także każdy z apostołów zostaje powołany imiennie i osobiście przez Jezusa. Ci wybrani mają być szczególnymi świadkami Jego działalności, „posłanymi” (gr. apostolos), którzy w przyszłości będą kontynuować Jego dzieło i misję przez głoszenie wszem Dobrej Nowiny. Ewangelia ukazuje bliskość Jezusa wobec tych ludzi, którzy Go potrzebują, a w szczególności wobec tych poszukujących nadziei, wsparcia oraz ulgi w cierpieniach fizycznych i duchowych. Św. Łukasz podkreśla uzdrawiającą moc Jezusa, którego już tylko sama obecność wśród tłumu niosła ulgę cierpiącym.
Perykopa zachęca nas do pewnych refleksji nad samym sobą. Jak się modlimy? Jacy tak naprawdę jesteśmy? Jak to jest z naszą otwartością na potrzeby bliźnich? Czy sami jesteśmy otwarci na działanie Bożej Opatrzności w codzienności? Warto się na chwilę zatrzymać i głęboko zastanowić…

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez Damiana Jakubowskiego

Książka na dziś

Magnificat

ks. Dolindo Ruotolo

"Magnificat" to nie tylko egzegeza biblijna, lecz także płomienne rozważania mistyka i świadka Bożego miłosierdzia. W ponad 160 tekstach ks. Dolindo ukazuje Maryję jako Matkę, Nauczycielkę, Wzór i prowadzi czytelnika drogą pokory, wdzięczności, zaufania i eucharystycznej miłości. "Magnificat" to pieśń, która nie tylko opowiada o wielkości Boga, ale sprawia, że tę wielkość możemy poczuć we własnym życiu.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.