Czwartek

Czytania

(1 Tes 3, 7-13)
Doznaliśmy dzięki wam, bracia, pociechy: przez wiarę waszą we wszelkiej potrzebie i w naszym ucisku. Teraz bowiem ożyliśmy, gdy wy trwacie w Panu. Jakież bowiem podziękowanie możemy za was złożyć Bogu za radość, którą odczuwamy z waszego powodu przed Bogiem naszym? Gorąco modlimy się we dnie i w nocy, abyśmy mogli osobiście was zobaczyć i dopełnić tego, czego brak waszej wierze. Drogę naszą do was niech utoruje sam Bóg, Ojciec nasz, i Pan nasz, Jezus! A Pan niech pomnoży was liczebnie i niech spotęguje miłość waszą nawzajem do siebie i do wszystkich, jaką i my mamy dla was; aby serca wasze utwierdzone zostały w nienagannej świętości wobec Boga, Ojca naszego, na przyjście Pana naszego, Jezusa, wraz ze wszystkimi Jego świętymi.

(Ps 90 (89), 3-4. 12-13. 14 i 17)
REFREN: Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem

Obracasz w proch człowieka
i mówisz: «Wracajcie, synowie ludzcy».
Bo tysiąc lat w Twoich oczach
jest jak wczorajszy dzień, który minął,
albo straż nocna.

Naucz nas liczyć dni nasze,
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał?
Bądź litościwy dla sług Twoich!

Nasyć nas o świcie swoją łaską,
abyśmy przez wszystkie dni nasze
mogli się radować i cieszyć.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami
i wspieraj pracę rąk naszych,
dzieło rąk naszych wspieraj!

Aklamacja (Mt 24, 42a. 44)
Czuwajcie i bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.

(Mt 24, 42-51)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Czuwajcie, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie. Któż jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, żeby we właściwej porze rozdał jej żywność? Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności. Zaprawdę, powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli taki zły sługa powie sobie w duszy: „Mój pan się ociąga z powrotem”, i zacznie bić swoje współsługi, i będzie jadł i pił z pijakami, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. Każe surowo go ukarać i wyznaczy mu miejsce z obłudnikami. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów".

Rozważania do czytań

Marek Ristau

Oczekujemy na przyjście Pana naszego, Jezusa, wraz ze wszystkimi Jego świętymi. Dla Niego tysiąc lat jest jak wczorajszy dzień, który minął. Mądre serce ma ten, kto umie liczyć dni swoje, kto czuwa i wypatruje z tęsknotą Chrystusa, który przyjdzie jak błyskawica. Mamy być zawsze gotowi, trudząc się ofiarnie w pracy dla Pana, bo o godzinie, której się nie domyślamy, Pan przyjdzie i skończy się czas. Nastanie wieczność, tajemnicza, niezgłębiona. Kto wierzy w Jezusa, pójdzie do domu Ojca, gdzie mieszkań wiele.
Marek Ristau

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Święty Paweł Apostoł w Pierwszym Liście do Tesaloniczan składa dziękczynienie za ich wiarę. To piękny przykład dla wszystkich uczniów i uczennic Jezusa Chrystusa, Jego naśladowców, by dziękować za wiarę innych ludzi.
Wiara zaradza w trudnościach tych, którzy stanowią Kościół. Stanowi remedium na wszelkie cierpienia, dramaty, rozterki. To ona, jak przekazuje nie tylko ludowa tradycja, „czyni cuda”. Wiara scala ludzi, którzy na pozór mogą wydawać się dalekimi od siebie. Wierzący w Chrystusa są świadomi niedoskonałości wiary, którą żywią. Wiedzą, iż zawsze może być jakiś „brak w wierze”. W tej sytuacji jedni winni wspierać drugich i vice versa.
Środkiem pomnażającym wiarę jest nieustanna modlitwa – „we dnie i w nocy”. Stwierdzenie to oznacza nieustanną modlitwę na wzór Modlitwy Jezusa, kiedy serce modlącego się wypowiada w nieskończoność słowa: „Panie Jezu Chryste, Synu Boży, zmiłuj się nade mną”.
Drogę głosicieli Ewangelii do tych, którzy wymagają wciąż duchowego wsparcia, wyznacza „sam Bóg, Ojciec nasz, i Pan nasz, Jezus!” Ważne jest potęgowanie wzajemnej miłości. Ma ona wymiar uniwersalistyczny i jest powszechną afirmacją innych ludzi. Ważne jest przy tym, żeby serca naśladowców Pana „utwierdzone zostały w nienagannej świętości wobec Boga, Ojca naszego, na przyjście Pana naszego, Jezusa, wraz ze wszystkimi Jego świętymi”.

Komentarz do psalmu (autorem komentarza jest dr hab. Marek Kita)

Jeżeli dziecko Boga, uczeń Chrystusa, przypomina sobie o krótkości ziemskiego życia, to nie po to, żeby wywołać u siebie przygnębienie lub stres. Autentyczna mądrość serca uczy nie tylko tego, że bolesne przemijanie to efekt rozdźwięku między wolą Boga a życiem ludzi (por. Ps 90, 9), że grzech zainfekował naszą egzystencję chaosem – ale też pokazuje, że sprzeciwiający się grzechowi Bóg jest dla człowieka ucieczką (por. Ps 90, 1). Mądre serce wie, że nad ludzką biedą góruje Boża łaska, Jego absolutna życzliwość i miłosierdzie, a stosunkowo niewielką ilość „naszych dni” trzeba spożytkować na współpracę z Bożą dobrocią. Prosząc Pana o wsparcie „dzieła naszych rąk”, nie modlimy się o błogosławieństwo dla realizacji każdego pomysłu, tylko o prowadzenie w „rozumnej służbie” (por. Rz 12, 1), w zajmowaniu się tym, co z Bożą pomocą rozpoznajemy jako „dzieło Pana” (por. 1 Kor 15, 58) w naszym życiu.

Komentarz do Ewangelii

Wezwanie Jezusa do czujności, skierowane ponad dwa tysiące lat temu do Jego uczniów, wciąż jest aktualne. Jezus – jak zaznaczył Święty Mateusz – zwraca się do swoich naśladowców z imperatywem, by czuwali. Słowo: „Czuwajcie!” nie oznacza bezczynnego, biernego oczekiwania, jakiejś apatii, niemocy, skupienia się li tylko na sobie. Ten, który czuwa, wie co jest celem jego skupienia i uważności. Świadomość niewiedzy chrześcijan o dniu, czyli chwili przyjścia Jezusa Chrystusa ma moc twórczą. Nie jest lękliwym wyglądaniem oczekiwanego, lecz dynamiczną pracą nad swoim sercem i sumieniem, by było gotowe na spotkanie z Nadchodzącym. Godziną, której czuwający się nie domyślają, może być chwila śmierci danej osoby, bądź też paruzja – powrót Jezusa na ziemię u kresu istnienia świata. Zresztą, śmierć danej osoby jest rodzajem eschatologicznego osobistego spotkania ze Zbawicielem.
Zadziwiające jest porównanie przyjścia Pana z nadchodzącym pod osłoną nocy złodziejem. Czyni on wszystko, by jego niecne zamiary ograbienia domu, nie zostały zdemaskowane. Porównanie to zostało wzięte z życia tak, by słuchacze mogli wyobrazić sobie konieczność czuwania – skupienia, skoncentrowania się, by nie utracić tego, co jest lub może być skarbem.
Syn Człowieczy przyjdzie na pewno. Nie ustala On jednakże czasu ani okoliczności przyjścia z osobami trzecimi. Zresztą, Bóg nie może być poddany kontroli człowieka mającego pokusę panowania nad wszystkim, w tym nad czasem. Gotowość na przyjście Pana to stała dyspozycja serca otwartego na Boga, posłusznego Jego prawu miłości, wiernego życiowym fundamentalnym wyborom, kierującego się opcją preferencyjną na rzecz wierności Bogu, który zawsze jest wierny wobec człowieka.
Każdy uczeń Chrystusa winien być „sługą wiernym i roztropnym”. Zły sługa to ten, który nie tylko lekceważy współsługi dzielące z nim trudny los. Zły człowiek okazuje wobec nich agresję. Biesiaduje nadto z „pijakami”, to jest tymi, którzy zagubili się totalnie w życiu, służąc tylko i wyłącznie sobie, a innych bezwzględnie niszcząc.

Komentarze do czytań i Ewangelii zostały przygotowane przez prof. dr hab. Eugeniusza Sakowicza

Książka na dziś

Kalendarz czasopisma Głos Karmelu na rok 2026

Kalendarz na rok 2026 oddajemy do druku w trwającym obecnie Roku Jubileuszowym 2025. Zakończy się on 6 stycznia w uroczystość Objawienia Pańskiego. Hasło Roku Jubileuszowego „Pielgrzymi nadziei” podkreśla ideę, że wszyscy wierni są pielgrzymami na drodze do zbawienia, poszukującymi nadziei i pokoju w Chrystusie

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.