Poniedziałek

Czytania

(Sdz 2, 11-19)
Izraelici czynili to, co złe w oczach Pana, i służyli Baalom. Porzucili Boga swoich ojców, Jahwe, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, i poszli za cudzymi bogami, którzy należeli do ludów sąsiednich. Oddawali im pokłon i drażnili Pana. Porzucili Pana i służyli Baalowi i Asztartom. Wówczas zapłonął gniew Pana przeciwko Izraelitom, tak że wydał ich w ręce ciemięzców, którzy ich złupili, wydał ich na łup nieprzyjaciół, którzy ich otaczali, tak że nie mogli im się oprzeć. We wszystkich ich poczynaniach ręka Pana była przeciwko nim na ich nieszczęście, jak to Pan przedtem im zapowiedział i jak im poprzysiągł. I tak spadł na nich ucisk ogromny. Wówczas Pan wzbudził sędziów, by wybawili ich z ręki tych, którzy ich uciskali. Ale i sędziów swoich nie słuchali, gdyż uprawiali nierząd z cudzymi bogami, oddawali im pokłon. Zboczyli szybko z drogi, po której kroczyli ich przodkowie, którzy słuchali przykazań Pana: ci tak nie postępowali. Kiedy zaś Pan wzbudzał sędziów dla nich, Pan był z sędzią i wybawiał ich z ręki nieprzyjaciół, póki żył sędzia. Pan bowiem litował się, gdy jęczeli pod jarzmem swoich ciemięzców i prześladowców. Lecz po śmierci sędziego odwracali się i czynili jeszcze gorzej niż ich przodkowie. Szli za cudzymi bogami, służyli im i pokłon im oddawali, nie wyrzekając się swych czynów ani drogi zatwardziałości.

(Ps 106 (105), 34-35. 36-37. 39-40. 43ab i 44)
REFREN: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Izraelici nie wytępili narodów,
jak im to Pan nakazał,
ale zmieszali się z poganami
i uczyli się postępować jak oni.

Poczęli czcić ich bałwany,
które stały się dla nich pułapką.
Składali w ofierze swych synów
i swoje córki złym duchom.

Splamili się swoimi czynami
i dopuścili się wiarołomstwa przez swoje występki.
Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi,
aż poczuł wstręt do własnego dziedzictwa.

Uwalniał ich wiele razy,
oni zaś buntowali się przeciw Jego zamysłom.
Lecz wejrzał na ich utrapienie,
wysłuchał ich modlitwy.

Aklamacja (Mt 5, 3)
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

(Mt 19, 16-22)
Pewien człowiek podszedł do Jezusa i zapytał: "Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?" Odpowiedział mu: "Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowuj przykazania". Zapytał Go: "Które?" Jezus odpowiedział: "Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego jak siebie samego". Odrzekł Mu młodzieniec: " Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?" Jezus mu odpowiedział: "Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!" Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

Rozważania do czytań

o. Mieczysław Łusiak SJ

Miłość to więcej niż dobroć
Czy to oznacza, że wszyscy powinniśmy sprzedać, co posiadamy, i rozdać ubogim, jeśli chcemy być doskonali? Oczywiście, że nie. Jezusowi chodzi tu o to, że można przestrzegać przykazania, ale nie mieć miłości. Można być dobrym dla ludzi, ale nie z miłości. Przykazania jedynie podprowadzają nas pod tę postawę i sposób istnienia, jakim jest miłość. Miłość nie tylko jest „dobra”, ale przede wszystkim uzdalnia człowieka do tracenia tego, co posiada, dla innych. Tracenia, bez żadnej rekompensaty. Uczmy się tego!
o. Mieczysław Łusiak SJ

Patroni dnia:

Święty Albert Hurtado, prezbiter
urodził się 22 stycznia 1901 r. w Viña del Mar w Chile. Jako młodzieniec odwiedzał w każdą niedzielę najbiedniejsze dzielnice miasta. W 1917 r. chciał wstąpić do jezuitów - poradzono mu jednak, aby zaopiekował się matką. Albert podjął więc pracę, a jednocześnie zaczął studiować prawo. W sierpniu 1923 r. wstąpił do nowicjatu jezuitów. Studiował w Argentynie, Hiszpanii i Belgii, zdobywając m.in. doktorat z pedagogiki. Święcenia kapłańskie przyjął w Lowanium w dniu 24 sierpnia 1933 r. W 1942 został asystentem kościelnym młodzieżowej Akcji Katolickiej. Pełnił te misję przez dwa lata. Założył ruch społeczny "El Hogar de Cristo" (Ognisko Chrystusa), zajmujący się budową domów dla osób ubogich i bezdomnych. 1947 r. z inicjatywy o. Alberta w Chile powstały chrześcijańskie związki zawodowe. Po krótkiej chorobie zmarł 18 sierpnia 1952 r. w Santiago de Chile.

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Izrael miał być światłem dla okolicznych narodów, wskazywać im drogi Pana i świadczyć o tym, że kierowanie się prawem Bożym jest o wiele lepsze niż służenie nieistniejącym bożkom. Jednak zamiast nawracać innych, sam uległ ich wpływom i stopniowo przejął pogańskie obyczaje. Wkrótce też zaczął doświadczać zgubnych skutków swoich decyzji, gdy te same narody, do których chciał się upodobnić, okazały się jego nieprzyjaciółmi i ciemięzcami. Natomiast odrzucany przez Izraelitów Bóg, w swojej wierności wzbudzał im kolejnych przywódców, którzy wybawiali ich z rąk nieprzyjaciół, a zarazem jako sędziowie wypominali im grzeszne postępowanie.
I choć lud z wdzięcznością przyjmował wybawienie od bolesnych konsekwencji swoich grzechów, w samych grzechach trwał nadal, co sprawiało, że w jego życiu ciągle powtarzał się ten sam, tak bardzo ludzki schemat. Czy nie brzmi on znajomo i dla nas? Czy i my nie chcielibyśmy służyć jednocześnie Bogu jedynemu i bożkom tego świata; cieszyć się błogosławieństwem Bożym, a zarazem pełnić własną wolę? Czy damy się dziś słowu Bożemu zawrócić z tej drogi, która wprawdzie na pierwszy rzut oka wydaje się atrakcyjna, ale ostatecznie prowadzi donikąd?

Komentarz do psalmu

Świat upokarza przegranych, Bóg podnosi ich w swoim miłosierdziu. Kiedy On upomina, to nie po to, by pogrążyć, ale by ocalić. Każdy, kto ze skruchą przyzna się przed Nim do swego buntu i wiarołomstwa, otrzyma kolejną szansę i odkryje, że Bóg patrzy na Niego nie z gniewem, lecz ze współczuciem. Droga do Niego wciąż jest otwarta, nawet gdybyśmy wiele razy popełniali te same grzechy i wracali do Niego dopiero wtedy, gdy przytłoczą nas ich skutki. Niech więc fałszywy wstyd nie powstrzymuje nas nigdy przed wołaniem do Niego, jak nie powstrzymywał biblijnych Izraelitów. Bóg naprawdę jest nieskończenie bardziej miłosierny niż świat.

Komentarz do Ewangelii

Aby być prawdziwym uczniem Jezusa, nie wystarczy być porządnym człowiekiem – nie zabijać, nie cudzołożyć, nie kraść, szanować swoich i nie krzywdzić obcych. To za mało. Do tego nie trzeba Ewangelii, gdyż skłania nas ku temu zwyczajna ludzka przyzwoitość i przestrzeganie powszechnie przyjętych zasad. Jezus prowadzi nas dalej, uczy wyrzekać się tego, co uważamy za swoje i oddawać siebie w służbie innym. Jego wezwanie ma zawsze charakter indywidualny, dostosowany do naszych możliwości i uwzględniający najgłębsze pragnienia naszych serc. Bogaty młodzieniec został wezwany do radykalnego wyrzeczenia się swoich posiadłości i poświęcenia całego życia głoszeniu Ewangelii. My możemy zostać wezwani do wyrzeczenia się świętego spokoju, wygody, dobrej opinii u wszystkich, przekonania o własnej racji lub po prostu poświęcenia czasu, energii czy pieniędzy w dobrej sprawie.
Każdy z nas, kierujących się Ewangelią, ma przejść od postawy: „moje; należy mi się; ja tym dysponuję” do „Twoje, Panie; Tobie się należy; Ty dysponuj”. Jezus zapewnia nas, że to, czego się wyrzekamy, stanie się naszym skarbem na życie wieczne. Ale już dziś nasz stosunek do tego, co posiadamy, stanowi o tym, czy po spotkaniu z Panem wrócimy smutni na stare śmieci, czy pójdziemy za Nim z radością i pokojem serca.

Komentarze zostały przygotowane przez Mirę Majdan

Książka na dziś

Duch przychodzi... (Rz 8,26) (audiobook CDMP3)

ks. Maciej Dalibor SDS

Wigilia Paschalna z Wigilią Zesłania Ducha Świętego są jak dwa potężne skrzydła, na których nasze zranione grzechem człowieczeństwo wznosi się z ciemności pychy do światła posłuszeństwa (I czytanie); z cienia szu­kania tego co słuszne, do blasku Bożego prawa miłości (II czytanie); z do­liny wyschłych kości do spręży­stości żyją­cych stwo­rzeń (III czytanie)

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.