
24 lipca 2025
Czwartek
Czwartek XVI tydzień zwykły
Czytania: (Wj 19, 1-2. 9-11. 16-20b); (Dn 3, 52. 53-54. 55-56); Aklamacja (Mt 11, 25); (Mt 13, 10-17);
Rozważania: Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego
Książka na dziś: Boski Taniec. Trójca Święta i twoja przemiana
Czytania
(Wj 19, 1-2. 9-11. 16-20b)
Było to w trzecim miesiącu od wyjścia Izraelitów z Egiptu; w tym dniu przybyli na pustynię Synaj. Wyruszyli z Refidim, a po przybyciu na pustynię Synaj rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry. Pan rzekł do Mojżesza: "Oto Ja przyjdę do ciebie w gęstym obłoku, aby lud słyszał, gdy będę rozmawiał z tobą, i uwierzył tobie na zawsze". A Mojżesz oznajmił Panu słowa ludu. Pan powiedział do Mojżesza: "Idź do ludu i każ im się przygotować na święto dziś i jutro. Niechaj wypiorą swoje szaty i niech będą gotowi na trzeci dzień, bo dnia trzeciego zstąpi Pan na oczach całego ludu na górę Synaj". Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu, i unosił się z niej dym jak z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród gromów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry.
(Dn 3, 52. 53-54. 55-56)
REFREN: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione jest imię Twoje
pełne chwały i świętości,
uwielbione i wywyższone na wieki.
Błogosławiony jesteś w przybytku Twojej świętej chwały,
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś na tronie swojego królestwa,
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie,
który zasiadasz na Cherubach,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Aklamacja (Mt 11, 25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
(Mt 13, 10-17)
Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: "Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?" On im odpowiedział: "Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: „Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”. Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli".
Rozważania do czytań
Marek Ristau
Kto z Boga jest, słucha słów Bożych, kto zaś nie słucha słów Bożych, ten nie jest z Boga. Po tym poznaje się dzieci Boże i dzieci diabła. Bóg tych, których przedtem poznał, tych też przeznaczył, powołał, usprawiedliwił i obdarzył chwałą.
Marek Ristau
Bractwo Słowa Bożego
Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego
Komentarz do pierwszego czytania
Autor natchniony wprowadzając nas do opisu objawienia się Boga na Górze Synaj podaje: Było to w trzecim miesiącu od wyjścia Izraelitów z Egiptu; w tym dniu przybyli na pustynię Synaj. Wyruszyli z Refidim, a po przybyciu na pustynię Synaj rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry. Intrygujące jest to miejsce zwane Refidim.
We wcześniejszych fragmentach Księgi Wyjścia czytamy, że w Refidim została stoczona bitwa Izraelitów z Amalekitami, którą dowodził Jozue. W tym czasie Mojżesz, Aaron i Chur weszli na górę, aby się modlić. Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry Izrael miał przewagę, a gdy ręce opuszczał zwyciężali Amalekici. Wspierany przez Aarona i Chura modlił się tak długo, aż Jozue zwyciężył. Także w Refidim miał miejsce bunt przeciw Bogu, Mojżeszowi i Aaronowi spowodowany brakiem wody pitnej. Z polecenia Pana Mojżesz wyprowadził tutaj wodę ze skały.
Również w naszym życiu mamy swoje Refidim. Doświadczamy cudu modlitewnego wzniesienia rąk oraz wody na pustyni. Jednak to – podobnie jak Izraelitom – nie wystarcza nam, aby widzieć działanie Boga w naszym życiu. Musimy pójść dalej na pustynię pod Górę Synaj, żeby doświadczyć objawienia Pana wśród grzmotów, dźwięku trąby i ognia. Wtedy, choć nie widzimy Pana, doświadczamy Jego obecności i wchodzimy z Nim w przymierze, dzięki któremu możemy wyruszyć w dalszą wędrówkę do naszej Ziemi Obiecanej.
Komentarz do psalmu
Słowa dzisiejszego psalmu zostały zaczerpnięte z Księgi Daniela, a ich kontekstem jest wrzucenie do rozpalonego pieca Szadraka, Meszaka i Abednego za ich niezgodę na służbę bogom Nabuchodonozora i oddanie czci złotemu posągowi. Gdy anioł Boży sprowadził do środka pieca orzeźwiający wiatr, tak że ogień w ogóle ich nie dotykał i nie sprawiał im bólu ani nie wyrządzał krzywdy, wtedy wszyscy trzej, jakby jednym głosem, śpiewali hymn, wysławiali i błogosławili Boga oraz wzywali wszelkie stworzenia do dziękczynienia i uwielbienia Boga, nawet w sytuacji straszliwego prześladowania.
Pieśń ta zwana Kantykiem trzech młodzieńców od najdawniejszych czasów śpiewana jest przez chrześcijan w niedzielny i wielkanocny poranek (podczas modlitwy Jutrzni) na pamiątkę zwycięstwa Bożej wszechmocy nad śmiercią.
I my powtarzajmy za młodzieńcami: Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba, godzien sławy i chwały na wieki.
Komentarz do Ewangelii
Proces poznawania misterium królestwa Bożego wymaga nie tylko wysiłku ze strony wierzących, ale również zależy od daru objawienia. To Bóg zapala małe światełko, które jest rodzajem zaproszenia i powinno wzbudzić w człowieku pragnienie większego światła. Tego daru nie otrzymują wszyscy – zwłaszcza przeciwnicy Jezusa. Do tych więc, którzy Go odrzucili, przemawiał On językiem przypowieści, wymagającym większego wysiłku umysłowego i większej uwagi. Nie mógł wobec nich wystąpić jawnie, jako Chrystus, gdyż przypisywali Jego działalności znaczenie polityczne. Dla przeciwników Jezusa tajemnice królestwa pozostały niezrozumiałe, gdyż dotyczą one rzeczywistości wiary, a w jej centrum stoi właśnie osoba Zbawiciela.
Bez wiary w Chrystusa nie da się zrozumieć i przyjąć Ewangelii. Bez niej słuchamy, a nie słyszymy, patrzymy, a nie widzimy. Nasze serca stają się gnuśne i nieskore do chęci poznawania Bożych objawień. Ileż to razy uczestnicząc w liturgii, słowa o królestwie Bożym są nam obce i dopiero w homilii przykłady wyjaśniające te tajemnice otwierają nam oczy. Czy oznacza to, że brak nam wiary i że źle pojmujemy nauczanie Jezusa? Wiara jest łaską, ale wymaga ona pielęgnacji i wysiłku jej przyjęcia. W odróżnieniu od proroków, my – podobnie jak apostołowie – poznaliśmy świadectwo Jezusa o Ojcu i o królestwie Bożym. Otwórzmy zatem nasze oczy i uszy, zagłębiajmy się jak apostołowie w nauczanie o Chrystusie naszym zbawicielu, a nauczanie w przypowieściach niech nam ułatwi nasz rozwój w wierze.
Komentarze zostały przygotowane przez Andrzeja Kosińskiego
Książka na dziś

Boski Taniec. Trójca Święta i twoja przemiana
Czy nie dziwi cię, że w Kościele tak mało mówi się o Trójcy Świętej? Jest ona jednym z podstawowych dogmatów naszej wiary, a jednak rzadko poruszanym na kazaniach. Richarda Rohra również to dziwiło i dlatego postanowił przybliżyć nam ten temat w prosty i poruszający sposób.
Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.