pobierz z Google Play

28 kwietnia 2025

Poniedziałek

Uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, Głównego Patrona Polski

Czytania: (Dz 1,3-8); (Ps 126(125),1-2ab.2cd-3.4-5.6); (Flp 1,20c-30); Aklamacja (J 12,26); (J 12,24-26);

Rozważania: Oremus , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Jestem w Kościele. Liturgia dla dzieci

Czytania

(Dz 1,3-8)
Po swojej męce Jezus dał Apostołom wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca. Mówił: „Słyszeliście o niej ode Mnie: Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym”. Zapytywali Go zebrani: „Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?” Odpowiedział im: „Nie wasza to rzecz znać czas i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”

(Ps 126(125),1-2ab.2cd-3.4-5.6)
REFREN: Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości

Gdy Pan odmienił los Syjonu,
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu,
a język śpiewał z radości.

Mówiono wtedy między poganami:
„Wielkie rzeczy im Pan uczynił”.
Pan uczynił nam wielkie rzeczy
i ogarnęła nas radość.

Odmień znowu nasz los, Panie,
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją,
żać będą w radości.

Idą i płaczą
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością
niosąc swoje snopy.

(Flp 1,20c-30)
Bracia: Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć. Dla mnie bowiem żyć to Chrystus, a umrzeć to zysk. Jeśli bowiem żyć w ciele to dla mnie owocna praca. Co mam wybrać? Nie umiem powiedzieć. Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść i być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze, pozostawać zaś w ciele to bardziej dla was konieczne. A ufny w to, wiem, że pozostanę, i to pozostanę nadal dla was wszystkich, dla waszego postępu i radości w wierze, aby rosła wasza duma w Chrystusie przeze mnie, przez moją ponowną obecność u was. Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja, czy to gdy przybędę i ujrzę was, czy też będąc z daleka, mógł usłyszeć o was, że trwacie mocno w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię, i w niczym nie dajecie się zastraszyć przeciwnikom. To właśnie dla nich jest zapowiedzią zagłady, a dla was zbawienia, i to przez Boga. Wam bowiem z łaski dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć, skoro toczycie tę samą walkę, jaką u mnie widzieliście, a o jakiej u mnie teraz słyszycie.

Aklamacja (J 12,26)
Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa.

(J 12,24-26)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli kto Mi służy, uczci go mój Ojciec”.

Do góry

Rozważania do czytań

Oremus

Jest czas głoszenia, to znaczy opowiadania o Bogu i Jego dziełach, ale jest też czas dawania świadectwa. Wtedy głosiciel wypowiada najważniejsze i ostateczne słowo, którym jest jego własne życie. W świetle tego ostatniego nabiera znaczenia cała wcześniejsza droga i trud głoszenia. Ziarno obumiera i wydaje plon obfity. Świętując uroczystość św. Wojciecha (ok. 956-997), biskupa i męczennika, warto pamiętać, że nasza wiara to również owoc jego życia i męczeństwa.

o. Tomasz Zamorski OP, "Oremus" Okres Wielkanocny 2009, s. 42


Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Ten fragment Dziejów Apostolskich jest kluczowy dla zrozumienia misji apostołów i początków Kościoła. Opisuje on ostatnie chwile Jezusa z uczniami przed Jego wniebowstąpieniem. Przez 40 dni po zmartwychwstaniu ukazywał się On apostołom, nauczając ich o Królestwie Bożym i przygotowując do przyszłej ich misji. Kluczowym jest werset, w którym Jezus obiecuje, że po zesłaniu Ducha Świętego apostołowie uzyskają stosowną Jego moc i będą świadkami chrystusowymi, aż „po krańce ziemi”. To program misyjny Kościoła, uniwersalny i dla każdego człowieka.
Czy Jezus był należycie rozumiany przez apostołów? Wydaje się, że nie. Oni raczej przedkładali ziemskie oczekiwania, tu przywrócenie królestwa Izraela, ponad nieznane im życie wieczne w Królestwie Bożym. Reakcja Jezusa na takie ich pojmowanie jest, jak na Jego łagodność, dość szorstka, stanowcza i dyscyplinująca. Jednocześnie ukazująca, jak bardzo Syn realizuje wolę Ojca.
Nam, chrześcijanom, ten fragment przypomina o znaczeniu w naszym życiu Ducha Świętego. Jest również wezwaniem do świadczenia o Jezusie w każdym miejscu i czasie. Podkreśla także, że misja Kościoła ma charakter uniwersalny i swoim zasięgiem obejmuje cały świat.

Komentarz do psalmu

Psalm 126 powstał prawdopodobnie w okresie powrotu Izraelitów z niewoli babilońskiej. Należy do zbioru pieśni pielgrzymów, śpiewanych podczas pielgrzymek do Jerozolimy. Opisuje radość z powrotu z niewoli, który postrzegany jest jako dzieło Boga.
Psalm ma dzisiaj uniwersalne znaczenie dla każdego chrześcijanina. Przypomina nam o Bożej wierności i mocy, które oddziaływają także w naszym życiu. Zachęca do wyrażania wdzięczności za Boże błogosławieństwo oraz do ufności w Jego opiekę. Daje nadzieję w trudnych momentach życia, bo Bóg zawsze może odwrócić nasz los i przemienić smutek w radość. On nigdy nas nie porzuca i nawet w opresyjnych sytuacjach przychodzi z pomocą. Tak jak lud Izraela spodziewał się od Boga cudu i go dostąpił, tak i Ty możesz go doświadczyć w swoim życiu.

Komentarz do drugiego czytania

Czytamy dziś wzruszający, pełen radości i zachęty, list św. Pawła Apostoła skierowany do chrześcijan w Filippi, pierwszej europejskiej wspólnoty chrześcijańskiej założonej przez Pawła. Ukazuje głębię jego wiary i pragnienie uwielbienia we wszystkim Jezusa. Paweł dzieli się z Filipianami swoimi przemyśleniami na temat życia, śmierci i służby Chrystusowi. Dla niego osobiście życie i śmierć są podporządkowane chwale Jezusa. Stwierdzenie „…żyć – to Chrystus, umrzeć – to zysk” ukazuje głębokie przekonanie apostoła, iż centrum jego życia wypełnia Jezus Chrystus. Śmierć traktuje jako zysk, bo prowadzi ona wprost do pełniejszego zjednoczenia z Panem. Paweł, wzywając Filipian, by prowadzili życie godne Ewangelii Chrystusa, istotnie podkreśla znaczenie jedności i wspólnej walki o wiarę.
Ten fragment Listu warto odnieść także do nas samych. Przypomina nam bowiem, że nasze życie powinno być skoncentrowane na Jezusie Chrystusie. Wzywa nas do prezentowania odwagi w obliczu przeciwności i nawołuje do jedności z innymi wierzącymi. Uzmysławia nam także, iż cierpienie może być częścią naszej chrześcijańskiej drogi.

Komentarz do Ewangelii

Ofiara, służba, nagroda – oto głębokie przesłanie tego krótkiego fragmentu Ewangelii według św. Jana. Ziarno pszenicy, które musi obumrzeć, by przynieść obfity plon, to obraz śmierci Jezusa i Jego zmartwychwstania, ofiara, która przyniosła zbawienie światu i z której to my wyrastamy ku życiu wiecznemu. Bezgraniczna służba dla ludzi, aż do śmierci krzyżowej.
Ta metafora może być pewnego rodzaju wzorcem i odnosić się również do każdego chrześcijanina. Aby osiągnąć duchowy wzrost i przynieść owoce, konieczne jest swoiste obumieranie naszych egoistycznych ambicji i pragnień oraz oddanie się służbie Bogu i bliźnim. Nie rzecz w tym, żeby dosłownie odrzucić życie. Powinniśmy go pragnąć, lecz stosować pewną hierarchię wartości. Rezygnując z niektórych przyjemności i nadmiernych dóbr doczesnych warto oddać się służbie Bogu i bliźnim. Szczególny wymiar ma to w trudnych czasach, gdy ciężko jest zachować przykazania Boże. Nagroda jednak za ten krzyż czeka….

Komentarze zostały przygotowane przez Damiana Jakubowskiego


Do góry

Książka na dziś

Jestem w Kościele. Liturgia dla dzieci

Prosto, językiem dedykowanym najmłodszym uczestnikom liturgii, autor omawia i wyjaśnia symbolikę wielu przedmiotów charakterystycznych dla kościoła jako budynku, znaczeń związanych z wiarą i religią, opisuje również symboliczne znaczenie poszczególnych elementów liturgii, tym samym czyniąc Mszę Świętą bardziej zrozumiałą i bliższą dziecięcych serc. Całość okraszono ciekawostkami i osobistymi opowieściami autora.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.