
Piątek
Czytania: (Dz 13, 46-49); (Ps 117, 1-2); Aklamacja (Łk 4, 18); (Łk 10, 1-9);
Rozważania: kardynał Grzegorz Ryś , Bractwo Słowa Bożego
Książka na dziś: Prostota. Sztuka odpuszczania
Czytania
(Dz 13, 46-49)
Paweł i Barnaba powiedzieli do Żydów: „Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: "Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”. Poganie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju.
(Ps 117, 1-2)
REFREN: Całemu światu głoście Ewangelię
Chwalcie Pana, wszystkie narody,
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska,
a wierność Pana trwa na wieki.
Aklamacja (Łk 4, 18)
Pan mnie posłał, abym ubogim głosił dobrą nowinę, więźniom głosił wolność.
(Łk 10, 1-9)
Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: "Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi!” Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę.Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”.
Rozważania do czytań
kardynał Grzegorz Ryś
Komentarze do Ewangelii z książki "Klucz do Ewangelii św. Łukasza" Wydawnictwo M
Rozdział po rozdziale u Łukasza są dwa posłania. Poprzedni rozdział rozpoczyna pierwsze posłanie Apostołów. Pierwszych dwunastu. Rozdział, który czytamy dzisiaj, otwiera posłanie siedemdziesięciu dwóch: wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, którą sam miał odwiedzić.
A co na to Apostołowie, że Pan wy
A dzisiaj? Ilu z następców Apostołów cieszy się tym, że Pan wyznacza jeszcze innych? To najważniejszy problem polskiego Kościoła. Wystarczy porozmawiać z siostrami zakonnymi, ze świeckimi, z ludźmi, którzy tworzą takie czy inne wspólnoty charyzmatyczne, ewangelizacyjne, i zapytać ich, co jest ich największym problemem w Kościele. To, że się rozbijają o księży; to, że nikt ich nie pyta o zdanie; to, że do niczego nikomu nie są potrzebni: „Przecież my sobie poradzimy z ewangelizacją! Jest nas dwunastu, damy sobie radę!”
Kardynał Grzegorz Ryś
Tutaj kupisz książkę: "Klucz do Ewangelii św. Łukasza"
Patroni dnia:
Święci Cyryl, mnich, i Metody
św. Cyryl urodził się w Tesalonikach w 826 r. Po studiach w Konstantynopolu został bibliotekarzem przy kościele Hagia Sophia. Z czasem podjął w szkole cesarskiej wykłady z filozofii. Wkrótce potem, w 855 r. udał się na górę Olimp do klasztoru w Bitynii, gdzie przebywał już jego starszy brat - św. Metody. Na żądanie cesarza Michała III obaj wyruszyli do kraju Chazarów na Krym, aby rozwiązać spory religijne między chrześcijanami, Żydami i Saracenami. Po udanej misji został wysłany z bratem przez patriarchę św. Ignacego, aby nieść chrześcijaństwo Bułgarom, potem udali się ma Morawy. Tam wprowadzili do liturgii język słowiański pisany alfabetem greckim (głagolicę). Potem jeden z uczniów św. Metodego wprowadził do tego pisma majuskuły (duże litery) alfabetu greckiego. Pismo to nazwano cyrylicą. Cyryl przetłumaczył Pismo Święte na język starocerkiewno-słowiański. Potem bracia wyjechali do Wenecji by uzyskać święcenia kapłańskie dla swoich uczniów. Ale im odmówiono i oskarżono niemal o herezję. Udali się więc do papieża Hadriana II, który kazał wyświęcić ich uczniów na kapłanów, a ich słowiańskie księgi liturgiczne kazał uroczyście złożyć na ołtarzu w kościele Matki Bożej. Cyryl wstąpił do jednego z greckich klasztorów, gdzie zmarł na rękach swego brata 14 lutego 869 r. Św. Metody urodził się między 815 a 820 r. Wstąpił do klasztoru w Bitynii, gdzie został przełożonym. Po śmierci Cyryla (w 869 r.) Hadrian II konsekrował Metodego na arcybiskupa Moraw i Panonii (Węgier). Umarł w Welehradzie 6 kwietnia 885 r.
Bractwo Słowa Bożego
Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego
Komentarz do pierwszego czytania
Dzisiejsze pierwsze czytanie w pewnym sensie nawiązuje do wczorajszej Ewangelii, pojawia się dysonans: komu głosić Dobrą Nowinę? Żydom, dla których jest przeznaczona, a którzy ją odrzucają, czy poganom, którym się ona „nie należy”, a którzy jej pragną? Omawiana perykopa ukazuje nam działalność Pawła i Barnaby w Antiochii Pizydyjskiej. Kiedy jednak zostali tam odrzuceni przez Żydów, jawnie zwrócili się z Dobrą Nowiną do pogan, którzy z wielką radością uwierzyli słowu Pańskiemu. W tym momencie należy ponownie sięgnąć do początku. Po grzechu pierworodnym Pan Bóg obiecuje Zbawiciela. Naród wybrany czeka na Niego przez wiele wieków, po czym – gdy przyszedł na świat, został przez niego odrzucony. Co więcej, sami Żydzi powiesili swego Mesjasza na krzyżu, a Jego wyznawców prześladowali i zabijali. Oczywiste więc było, że skoro oni nie przyjmują Dobrej Nowiny, to głosić ją należy tym, którzy chcą ją przyjąć. Takim apostołem narodów pogańskich stał się św. Paweł, który sam wcześniej prześladował wyznawców Chrystusa. Takimi apostołami byli też patroni dnia dzisiejszego, św. św. Cyryl i Metody, którzy dla głoszenia Dobrej Nowiny także cierpieli prześladowania nawet ze strony samego Kościoła, gdyż oskarżano ich m.in. o herezje. Każdy wierzący powinien mieć odwagę wyznawania swojej wiary i być gotowym na dawanie jej świadectwa swoim prawym życiem.
Komentarz do psalmu
W dzisiejszym psalmie responsoryjnym psalmista wzywa do wychwalania Boga ze względu na Jego łaskawość i wierność względem człowieka. Od samego początku człowiek często nie potrafił dochować wierności Bogu, jednak On zawsze pozostawał wierny swoim obietnicom i przymierzu, które z człowiekiem zawarł. Dlatego psalmista podkreśla:„wierność Pana trwa na wieki” (Ps 117, 2b).
Komentarz do Ewangelii
W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus wysyła swoich uczniów, by przygotowali lud na Jego przyjście. Wzywa także: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Łk 10, 2). To wezwanie skierowane jest nie tylko do tych, którzy wtedy byli przy Nim, ale do wszystkich Jego wyznawców w każdym czasie i w każdym miejscu na Ziemi, zatem również do każdego z nas. Musimy pamiętać, że każdy chrześcijanin ma udział w misji kapłańskiej, prorockiej i królewskiej Chrystusa, na mocy której zobowiązany jest także do głoszenia Ewangelii i świadczenia o niej własnym życiem stając się w ten sposób jednym z robotników na Pańskim polu. Pan Jezus nie ukrywa jednak, że misja ta nie będzie łatwa: „oto was posyłam, jak owce między wilki” (Łk 10, 3). Starotestamentalni prorocy ponieśli śmierć męczeńską, Apostołowie w większości również, chrześcijanie do tej pory w wielu miejscach na świeci są prześladowani za wyznawanie wiary w Jezusa Chrystusa. Powinniśmy więc modlić się o powołania, aby nie zabrakło tych, którzy głoszą nam Dobrą Nowinę i dziękować, że możemy bez obaw wyznawać swoją wiarę.
Komentarze zostały przygotowany przez dr Joannę Jaromin
Tutaj kupisz książkę: "Klucz do Ewangelii św. Łukasza"
Patroni dnia:
Święci Cyryl, mnich, i Metody
św. Cyryl urodził się w Tesalonikach w 826 r. Po studiach w Konstantynopolu został bibliotekarzem przy kościele Hagia Sophia. Z czasem podjął w szkole cesarskiej wykłady z filozofii. Wkrótce potem, w 855 r. udał się na górę Olimp do klasztoru w Bitynii, gdzie przebywał już jego starszy brat - św. Metody. Na żądanie cesarza Michała III obaj wyruszyli do kraju Chazarów na Krym, aby rozwiązać spory religijne między chrześcijanami, Żydami i Saracenami. Po udanej misji został wysłany z bratem przez patriarchę św. Ignacego, aby nieść chrześcijaństwo Bułgarom, potem udali się ma Morawy. Tam wprowadzili do liturgii język słowiański pisany alfabetem greckim (głagolicę). Potem jeden z uczniów św. Metodego wprowadził do tego pisma majuskuły (duże litery) alfabetu greckiego. Pismo to nazwano cyrylicą. Cyryl przetłumaczył Pismo Święte na język starocerkiewno-słowiański. Potem bracia wyjechali do Wenecji by uzyskać święcenia kapłańskie dla swoich uczniów. Ale im odmówiono i oskarżono niemal o herezję. Udali się więc do papieża Hadriana II, który kazał wyświęcić ich uczniów na kapłanów, a ich słowiańskie księgi liturgiczne kazał uroczyście złożyć na ołtarzu w kościele Matki Bożej. Cyryl wstąpił do jednego z greckich klasztorów, gdzie zmarł na rękach swego brata 14 lutego 869 r. Św. Metody urodził się między 815 a 820 r. Wstąpił do klasztoru w Bitynii, gdzie został przełożonym. Po śmierci Cyryla (w 869 r.) Hadrian II konsekrował Metodego na arcybiskupa Moraw i Panonii (Węgier). Umarł w Welehradzie 6 kwietnia 885 r.
Bractwo Słowa Bożego
Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego
Komentarz do pierwszego czytania
Dzisiejsze pierwsze czytanie w pewnym sensie nawiązuje do wczorajszej Ewangelii, pojawia się dysonans: komu głosić Dobrą Nowinę? Żydom, dla których jest przeznaczona, a którzy ją odrzucają, czy poganom, którym się ona „nie należy”, a którzy jej pragną? Omawiana perykopa ukazuje nam działalność Pawła i Barnaby w Antiochii Pizydyjskiej. Kiedy jednak zostali tam odrzuceni przez Żydów, jawnie zwrócili się z Dobrą Nowiną do pogan, którzy z wielką radością uwierzyli słowu Pańskiemu. W tym momencie należy ponownie sięgnąć do początku. Po grzechu pierworodnym Pan Bóg obiecuje Zbawiciela. Naród wybrany czeka na Niego przez wiele wieków, po czym – gdy przyszedł na świat, został przez niego odrzucony. Co więcej, sami Żydzi powiesili swego Mesjasza na krzyżu, a Jego wyznawców prześladowali i zabijali. Oczywiste więc było, że skoro oni nie przyjmują Dobrej Nowiny, to głosić ją należy tym, którzy chcą ją przyjąć. Takim apostołem narodów pogańskich stał się św. Paweł, który sam wcześniej prześladował wyznawców Chrystusa. Takimi apostołami byli też patroni dnia dzisiejszego, św. św. Cyryl i Metody, którzy dla głoszenia Dobrej Nowiny także cierpieli prześladowania nawet ze strony samego Kościoła, gdyż oskarżano ich m.in. o herezje. Każdy wierzący powinien mieć odwagę wyznawania swojej wiary i być gotowym na dawanie jej świadectwa swoim prawym życiem.
Komentarz do psalmu
W dzisiejszym psalmie responsoryjnym psalmista wzywa do wychwalania Boga ze względu na Jego łaskawość i wierność względem człowieka. Od samego początku człowiek często nie potrafił dochować wierności Bogu, jednak On zawsze pozostawał wierny swoim obietnicom i przymierzu, które z człowiekiem zawarł. Dlatego psalmista podkreśla:„wierność Pana trwa na wieki” (Ps 117, 2b).
Komentarz do Ewangelii
W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus wysyła swoich uczniów, by przygotowali lud na Jego przyjście. Wzywa także: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Łk 10, 2). To wezwanie skierowane jest nie tylko do tych, którzy wtedy byli przy Nim, ale do wszystkich Jego wyznawców w każdym czasie i w każdym miejscu na Ziemi, zatem również do każdego z nas. Musimy pamiętać, że każdy chrześcijanin ma udział w misji kapłańskiej, prorockiej i królewskiej Chrystusa, na mocy której zobowiązany jest także do głoszenia Ewangelii i świadczenia o niej własnym życiem stając się w ten sposób jednym z robotników na Pańskim polu. Pan Jezus nie ukrywa jednak, że misja ta nie będzie łatwa: „oto was posyłam, jak owce między wilki” (Łk 10, 3). Starotestamentalni prorocy ponieśli śmierć męczeńską, Apostołowie w większości również, chrześcijanie do tej pory w wielu miejscach na świeci są prześladowani za wyznawanie wiary w Jezusa Chrystusa. Powinniśmy więc modlić się o powołania, aby nie zabrakło tych, którzy głoszą nam Dobrą Nowinę i dziękować, że możemy bez obaw wyznawać swoją wiarę.
Komentarze zostały przygotowany przez dr Joannę Jaromin
Książka na dziś

Tempo życia oraz natłok myśli nie pomagają nam rozwinąć w sobie postawy prostoty. A zarówno ona, jak i wewnętrzna wolność nie biorą się znikąd. Kształtują się w nas dzięki praktyce kontemplacji, na drodze której Bóg upodabnia nas do siebie. Odwołując się do przykładu św. Franciszka z Asyżu, Richard Rohr zachęca nas, byśmy odkryli na nowo przesłanie ewangelicznych błogosławieństw – sens ubóstwa, czystości serca oraz pojednania.
Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.