08 lipca 2024
Poniedziałek
Poniedziałek XIV tydzień zwykły
Czytania: (Oz 2,16.17b-18.21-22); (Ps 145,2-9); (2 Tm 1,10b); (Mt 9,18-26);
Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego
Książka na dziś: Przyjaciel grzeszników
Czytania
(Oz 2,16.17b-18.21-22)
To mówi Pan: Chcę przynęcić niewierną oblubienicę, na pustynię ją wyprowadzić i mówić do jej serca i będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości, gdy wychodziła z egipskiego kraju. I stanie się w owym dniu - wyrocznia Pana - że nazwie Mnie: Mąż mój, a już nie powie: Mój Baal. I poślubię cię sobie [znowu] na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana.
(Ps 145,2-9)
REFREN: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia
Każdego dnia będę Ciebie błogosławił
i na wieki wysławiał Twoje imię.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały,
a wielkość Jego niezgłębiona.
Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła
i zwiastuje Twoje potężne czyny.
Głoszą wspaniałą chwałę Twego majestatu
i rozpowiadają Twoje cuda.
Mówią o potędze Twoich dzieł straszliwych
i głoszą Twoją wielkość.
Przekazują pamięć o Twej wielkiej dobroci
i cieszą się Twą sprawiedliwością.
Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
(2 Tm 1,10b)
Naszego Zbawiciel, Jezus Chrystus śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię
(Mt 9,18-26)
Gdy Jezus mówił, pewien zwierzchnik synagogi przyszedł do Niego i, oddając pokłon, prosił: Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i włóż na nią rękę, a żyć będzie . Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim. Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. Bo sobie mówiła: żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa. Jezus obrócił się, i widząc ją, rzekł: Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła. I od tej chwili kobieta była zdrowa. Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy, rzekł: Usuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi. A oni wyśmiewali Go. Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała. Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy.
Rozważania do czytań
Ewangeliarz OP
Marek Ristau
Wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, pewnością tego, czego nie widzimy. Dzięki wierze otrzymujemy od Boga wszystko, o co Go poprosimy. W Chrystusie wykonało się doskonałe Boże odkupienie, które przynosi wieczne zbawienie dla wszystkich wierzących w Ewangelię. W Chrystusie mamy życie wieczne, wszelkie uzdrowienie, całkowitą wolność, obfitość łaski i daru usprawiedliwienia, abyśmy królowali w życiu z powodu Jezusa Chrystusa. Dla wierzącego wszystko jest możliwe.
Marek Ristau
Patroni dnia:
Święty Jan z Dukli, prezbiter
urodził się w Dukli około roku 1414. Według miejscowej tradycji Jan miał już od młodości prowadzić życie pustelnicze w pobliskich lasach u stóp góry zwanej Cergową. Nie znamy przyczyn, dla których Jan opuścił pustelnię i wstąpił do franciszkanów konwentualnych, zapewne w pobliskim Krośnie, w latach 1434-1440. Po skońćzeniu studiów został powołany na urząd kaznodziei, oraz przełożonego klasztoru: w Krośnie i we Lwowie. Jan z Dukli obserwował życie bernardynów i umacniał się ich gorliwością. Postanowił do nich wstąpić. Do roku 1517 franciszkanie konwentualni i obserwanci mieli wspólnego przełożonego generalnego. Jednak przejście z jednego zakonu do drugiego poczytywano zawsze za rodzaj dezercji. Ojciec Jan musiał więc być dobrze znany, skoro przyjęto go bez wahania. Chociaż o. Jan był wtedy już starszy, przeżył u obserwantów jeszcze 21 lat. Krótki czas przebywał w Poznaniu, by następnie powrócić do ukochanego Lwowa i tam spędzić resztę życia. Tu powierzono mu funkcję kaznodziei i spowiednika. Jan oddał Bogu ducha w konwencie lwowskim 29 września 1484 roku.
Bractwo Słowa Bożego
Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego
Komentarz do pierwszego czytania
Ozeasz został powołany na proroka za czasów panowania króla Jeroboama II, który zapewnił państwu dobrobyt i rozkwit. Niestety, był to też okres, kiedy Izrael zupełnie odwrócił się od kultu jedynego i prawdziwego Boga. Wyblakło wspomnienie Boga, który wyprowadził lud wybrany silną ręka z niewoli egipskiej. Kult obcych bogów, a zwłaszcza kult Baala, był wspierany przez władców Królestwa Izraela. W tej trudnej sytuacji upadku religijno-moralnego Izraela działalność proroka skupiała się na piętnowaniu dawnej i obecnej niewierności wobec Boga i wskazywaniu na Jego przebaczającą miłość. Sam Ozeasz był postacią kontrowersyjną. Ożenił się bowiem z prostytutką Gomer, którą nakazał mu poślubić Bóg. Po zawarciu małżeństwa Gomer urodziła syna imieniem Jizreel. Nie była jednak przykładną matką, żoną i wróciła do swego dawnego życia. Podobnie jest z Izraelem, którego Bóg wybrał, pokochał. Niestety, Izrael zachowywał się jak Gomer. Odchodził od swej miłości – od jedynego i prawdziwego Boga, i oddawał swe serce obcym bożkom. Dlatego Bóg – Mąż, wzywa swą oblubienicę – Izrael, do powrotu. Małżeństwo Ozeasza obrazuje miłość Boga wobec niewiernego ludu Izraela. Bóg kocha Izraela mimo jego licznych zdrad, nie czeka aż zrozumie on swoją winę i wyrazi skruchę, wystarczy Mu, aby powrócił do Niego.
Podobnie jest z nami. Bóg czeka na nasz powrót. Czy porzucę drogę Gomer i wejdę na drogę prawdziwej miłości?
Komentarz do psalmu
Psalm jest radosnym oddaniem chwały Bogu, który wysławiany jest jako pełen miłości i czuły władca, troszczący się o swoje stworzenia. Dzięki tej obecności i miłości Boga człowiek nie jest osamotniony i staje się uczestnikiem dzieła potężnego i kochającego Boga, który panuje w swym królestwie, królestwie opartym na miłości, dobroci, sprawiedliwości i łasce.
Komentarz do Ewangelii
Fragment dzisiejszej Ewangelii pokazuje nam, że Jezus posiada władzę nad prawami natury i chorobą. Wydaje się tylko, że władza wymyka Mu się z rąk, kiedy ktoś przychodzi do Niego z ogromną wiarą i dotyka się chociażby Jego szat. Wtedy mimowolnie uzdrawia, tak jak uzdrowił kobietę cierpiącą na krwotok, bo był „bezbronny” wobec jej wiary. Cud uzdrowienia, cud wskrzeszenia wymaga, tylko i aż, wiary proszącego o pomoc. Bóg może zmienić bieg życia człowieka, który oczekuje z wiarą na Jego działanie z mocą.
Komentarze zostały przygotowane przez ks. Krzysztofa Wojtynię
Książka na dziś
Bóg zaskakuje, nieraz tak bardzo, że aż trudno nam wyjść poza nasze myślowe schematy i przyjąć Go takim, jakim jest naprawdę. A wystarczy tylko wsłuchać się w Jego opowieść o Sobie. Każda karta Biblii to kolejna odsłona Bożego autoportretu. Autor książki, dzięki swej erudycji i prostemu, a jednocześnie barwnemu językowi, którym się posługuje, jest w budowaniu portretu Boga doskonałym przewodnikiem
Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.