pobierz z Google Play

01 czerwca 2024

Sobota

Sobota VIII tygodnia zwykłego

Czytania: (Jud 17. 20b-25); (Ps 63 (62), 2. 3-4. 5-6); Aklamacja (Kol 3, 16a. 17c); (Mk 11, 27-33);

Rozważania: Ewangeliarz OP , Marek Ristau , Bractwo Słowa Bożego

Książka na dziś: Święta powinność

Czytania

(Jud 17. 20b-25)
Umiłowani: Przypomnijcie sobie te słowa, które były zapowiedziane przez apostołów Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Budując samych siebie na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, które wiedzie ku życiu wiecznemu. Dla jednych miejcie litość – dla tych, którzy mają wątpliwości: ratujcie ich, wyrywając z ognia; dla drugich zaś miejcie litość z obawą, mając w nienawiści nawet chiton zbrukany przez ciało. Temu zaś, który może was ustrzec od upadku i stawić wobec swej chwały bez zarzutu, w radości, jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu, przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i po wszystkie wieki. Amen.

(Ps 63 (62), 2. 3-4. 5-6)
REFREN: Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza

Boże, mój Boże, szukam Ciebie
i pragnie Ciebie moja dusza.
Ciało moje tęskni za Tobą
jak zeschła ziemia łaknąca wody.

Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni,
by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.
Twoja łaska jest cenniejsza od życia,
więc sławić Cię będą moje wargi.

Będę Cię wielbił przez całe me życie
i wzniosę ręce w imię Twoje.
Moja dusza syci się obficie,
a usta Cię wielbią radosnymi wargami.

Aklamacja (Kol 3, 16a. 17c)
Słowo Chrystusa niech w was mieszka w całym swym bogactwie; dziękujcie Bogu Ojcu przez Chrystusa.

(Mk 11, 27-33)
Jezus wraz z uczniami przyszedł znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi i zapytali Go: "Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żebyś to czynił?" Jezus im odpowiedział: "Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię. Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi". Oni zastanawiali się między sobą: "Jeśli powiemy: „Z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” Powiemy: „Od ludzi”. Lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy rzeczywiście uważali Jana za proroka. Odpowiedzieli więc Jezusowi: "Nie wiemy". Jezus im rzekł: "Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię".

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Żyjemy dzięki wierze, bo sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Żyjemy, bo Duch Święty zamieszkał w nas i rozlał miłość Bożą w naszych sercach. Chrystus umarł za nas wszystkich i kto w Niego wierzy, będzie zbawiony. On jest sprawcą i dawcą wiecznego zbawienia dla wszystkich, którzy Go słuchają. W Nim staliśmy się święci i nienaganni przed obliczem Boga, który ma moc ustrzec nas od upadku i stawić nieskalanymi przed obliczem swojej chwały.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Justyn, męczennik

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Dzisiejsze czytanie jest zachętą do troski o budowanie swego człowieczeństwa i duchowości. Naszym fundamentem ma być wiara w Jezusa Chrystusa. Kolejnym elementem, który służy naszemu rozwojowi, jest modlitwa w Duchu Świętym. Niezbędne jest też trwanie w miłości Bożej, która wskazuje nam drogi naszego postępowania i liczenie na miłosierdzie Boże, bez którego nikt nie jest w stanie osiągnąć życia wiecznego. Wsłuchując się we wskazania św. Judy Apostoła, pomyślmy o tym, jak inwestujemy w swoją duszę. Czy troszczymy się o nią tak, jak o swoje ciało? A może nasza dusza jest już umierająca i potrzebuje reanimacji? Porzucenie tego, o czym wspomina św. Juda, skutkuje duchową śmiercią, która będzie miała konsekwencje także dla ciała i dla tego, co ziemskie.
Zabiegając o zdrowie i czystość duszy, pamiętajmy, że od upadku może nas ustrzec tylko Bóg. Pomocne będą w tym nie tylko Jego przykazania. Konieczna jest także Jego łaska, dzięki której będziemy umieli stawiać czoło wszystkim trudom i pokusom. Naszą przeszłość zawierzajmy Bożemu miłosierdziu, teraźniejszość Jego miłości i dobroci, a przyszłość Jego Opatrzności. Pozwólmy, by nas prowadził i pouczał na wszystkich naszych drogach.


Komentarz do pierwszego psalmu

Psalmista opowiada o swojej tęsknocie za Bogiem. Pragnie się Nim nasycić coraz bardziej. Szuka Go i wypatruje w swoim życiu. Czy w szczerości serca moglibyśmy podpisać się pod jego słowami? Czy możemy przyjąć je za swoje? Taką modlitwę może wypowiedzieć ktoś, kto jest przekonany o istnieniu, miłości i dobroci Boga, kto spotkał Go w swoim życiu, doświadczył Jego obecności i łaski. Psalmista nie skupia się w swojej modlitwie na Bożych darach, ale na Boskiej obecności, której ciągle mu mało. Pomyślmy dziś o naszym odniesieniu do Boga; co bardziej cenimy: Jego Osobę czy dary? Kiedy ostatni raz powiedzieliśmy Mu: Kocham Cię Panie, bo jesteś w moim życiu, bo Twoja obecność jest dla mnie radością i daje mi pokój? Ucieszmy się dziś naszym Bogiem. Uwielbiajmy Jego obecność wśród nas, w naszych sercach. Niech nasze serce wyśpiewa Mu dzisiaj wielki hymn uwielbienia.


Komentarz do Ewangelii

Członkowie Sanhedrynu nie mogli znieść tego, co robił i czego nauczał Jezus, dlatego na każdym kroku podważali Jego autorytet. W ich pytaniach dało się wyczuć wrogość i agresję. Pełne spokoju zachowanie Nauczyciela irytowało i zniecierpliwiło ich coraz bardziej. Czuli do Niego niechęć i zawzięcie trwali przy swoim stanowisku. Nie potrafili z Chrystusem otwarcie rozmawiać, ani dyskutować; stać ich było tylko na złość i krętactwo.
Rozmyślając o scenie z dzisiejszej ewangelii zapytajmy siebie o to, jakim autorytetem jest dla nas Jezus i na ile przyjmujemy to, co do nas mówi. On ma do nas prawo, ponieważ za nas cierpiał, umarł i zmartwychwstał. Dopuszczając Go do naszego życia, otwieramy się na prawdę, miłość i miłosierdzie. Pamiętajmy, że zatwardziałość względem słów i znaków Jezusa odbija się na nas bardzo boleśnie. On przychodzi do świątyni naszego serca i chce być przyjęty. Zawsze ma wobec nas dobre intencje. Nie odrzucajmy Go naszą zaciętością. Przecież został nam dany przez Boga Ojca. Od Niego otrzymał władzę na niebie i na ziemi. Do Niego wszystko należy. Także ty i ja.

Komentarze zostały przygotowane przez Agnieszkę Wawryniuk


Do góry

Książka na dziś

Święta powinność

Jean-Marie Elie Setbon

Ta książka powstała po to, żeby ojcom, matkom, katechetom umożliwić kształcenie się, przyjmowanie Słowa Bożego, które trzeba przekazać dalej. Żeby ojciec mógł podjąć się roli przekaziciela Słowa Bożego, kształtując umysły swoich dzieci na drodze wiary. Żeby matkę umocnić w jej roli strażniczki wartości chrześcijańskich, przede wszystkim miłosierdzia.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.