Rekolekcje przed Zmartwychwstaniem

14 KWIETNIA 2001, WIELKA SOBOTA

 

 

Exultet

Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie: weselcie się słudzy Boga. Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawiennie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo.

Chrześcijaństwo to religia radości! To Dobra Nowina zwycięstwa Boga nad grzechem i śmiercią. To radość zbawienia jakie Bóg ofiarowuje człowiekowi. Dlatego chrześcijanie weselcie się! Weselcie się słudzy Boga! Zostawcie smutki waszego życia. Wszystkie wasze troski złóżcie na Niego, a On was uwolni od nich. Nasz Król odnosi zwycięstwo. Podnieście wasze głowy, zbliża się wasze odkupienie.

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa!

Raduję się nie tylko ja człowiek, chrześcijanin, ale raduje się cała ziemia. Wszystko przecież czeka na odkupienie synów Bożych. Przez nas ziemia żyje w mrokach. To ja niszczę jej piękno stworzenia. To ja nie potrafię żyć w zgodzie ze zwierzętami i niszczę je dla zysku dla upiększania siebie. Teraz jednak raduj się ziemio, bo Odkupiciel przyszedł i oświetla twoje mroki. On nas nauczył jak żyć miłością, jak kochać wszystkich i wszystko. Teraz ja Światło Chrystusa roznoszę po całej ziemi.

O, jak przedziwna łaskawość Twej dobroci dla nas! O, jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś swego Syna.

Zrozumieć Twoją miłość Panie to niemożliwe. To tajemnica Twoja. Tak kochać marny pył, który ciągle podnosi rękę na swego Stwórcę. Wydałeś swego Syna, aby nas odkupić. Wydałeś Tego, którego kochasz miłością bezgraniczną. Twoja miłość mnie przerasta. Jak Ci dorównać? Jak Cię naśladować? Czy ja mogę też tak kochać? Mogę! Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. W Chrystusie mogę też tak kochać!

O, zaiste błogosławiona noc, w której łączy się niebo z ziemią, sprawy boskie ze sprawami ludzkimi. Prosimy Cię przeto, Panie, niech ta świeca poświęcona na chwałę Twojego imienia nieustannie płonie, aby rozproszyć mrok tej nocy. Niech ta świeca płonie, gdy wzejdzie słońce nie znające zachodu: Jezus Chrystus, Twój Syn Zmartwychwstały, który oświeca ludzkość swoim światłem i z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

Mówię Tobie, Panie: Amen, Amen, Amen!!!

O. Andrzej Lemiesz SJ

 

 

 

 

 

 

na początek strony
© 1996–2001 Mateusz