Plan codziennej lektury Pisma Świętego

 

Cykl Trzeci – Stary Testament
od niewoli babilońskiej do upadku Persji

 

 

 

Księgi Kronik

pierwszy tydzień drugi tydzień
1 1Krn 1,1 – 11,3 * 1 1Krn 28,1–10,21 – 2Krn 1,13 **
2 1Krn 12:; 11,4–9; 14:; 11,10–47 2 2Krn 1,18 – 5,1
3 1Krn 13:; 15: – 16: 3 2Krn 5,2 – 7,10
4 1Krn 17: – 20: 4 2Krn 7,11 – 9,31 [rekonstrukcja]
5 1Krn 21,1–15.20.16–19.21 – 22,1.5.2–4.6–16;
28,11–20; 22,17–19
5 2Krn 10: – 12:
6 1Krn 23: – 27: 6 2Krn 13,1 – 17,1

 
* Wystarczy uważnie przeczytać fragmenty 4,1 – 5,26; 9,1–34; 10,1 –11,3. Pozostały tekst przebiec wzrokiem, by zdać sobie sprawę w jaki sposób autor księgi tworzy genealogie.

** Fragment 1,14–17 został opuszczony, gdyż jest dokładną kopią 1Krl 10,26–29, a w tekście wydaje się być nie na miejscu.

trzeci tydzień czwarty tydzień
1 2Krn 20,31–33; 17,2–6;
19,4–11; 17,7 – 19.3
1 2Krn 32,1 – 33,20 *
2 2Krn 20,1–30.35–37.34;
21,1.5–7.2–4.8 – 22,1a
2 2Krn 33,21 – 34,33
3 2Krn 22,1b – 24,4.7.5–6.9.8.10–27 3 2Krn 35: – 36:
4 2Krn 25,1–25.27–28.26; 26,1.3–5.2.6 – 27.9  
5 2Krn 28: – 29:  
6 2Krn 30: – 31:  

 
* Fragment 32,24–31 przypuszczalnie należałoby przenieść na sam początek rozdziału 32, ponieważ choroba i cudowne uzdrowienie Ezechiasza wg opinii większości biblistów miały miejsce przed oblężeniem Jerozolimy przez Sennacheryba (por. przypis do drugi cykl, czternasty tydzień, szósty dzień). Tym samym zwrot „po tych dowodach wierności” z 32,1 można by zatem rozumieć: po tych dowodach wierności wobec Jahwe – jeśli nie przestawimy fragmentu 32,24–31 – albo też po tych oznakach lojalności wobec króla Babilonu – jeśli go przestawimy! Druga interpretacja jest z chronologicznego punktu widzenia wprost oczywista: Sennacheryb zaatakował Judę na wieść, że Ezechiasz związał się przymierzem Babilonem (por. 2Krl 18,7). Niemniej autor księgi Kronik mógł równie dobrze przyjąć – zgodnie ze swym rozumieniem dokumentów historycznych, którymi dysponował – że choroba i uzdrowienie Ezechiasza miały miejsce po oblężeniu Jerozolimy.

 

Ezechiel

czwarty tydzień
4 Ez 1,2–3.1.4 – 3,15
5 Ez 3,16 – 5,17
6 Ez 6: – 7:

 

piąty tydzień szósty tydzień
1 Ez 8: – 9:; 11,1–13 1 Ez 20:
2 Ez 10:; 11,22 – 12,20 2 Ez 21,1–32; 19:
3 Ez 12,21 – 14,11 3 Ez 23:
4 Ez 14,12 – 15,8; 18: 4 Ez 22:; 24,1–14
5 Ez 16: 5 Ez 33,1–20; 24,15–27;
33,21–33
6 Ez 17:; 11,14–21 6 Ez 34:

 

siódmy tydzień ósmy tydzień
1 Ez 25,1–5; 21,33–35a; 25,6–7; 21,35b–37; 25,8 – 26,21 1 Ez 40,1 – 41.21a.23–25.21b–22; 43,13–27
2 Ez 27,1 – 28,2a.3–5.2b.6–23 2 Ez 42,1–14; 46,19–24;
42,15–20; 47,1–12; 43,1–12
3 Ez 29,1–16; 30,20 – 31,18 3 Ez 44,4–31;
45,13–17.9–12.18–25;
46,4–7.11.13–15; 44,1–3;
46,1–3.12.8–10
4 Ez 32:; 29,17 – 30,19 4 Ez 45,1–8; 46,16–18;
47,13 – 48,35
5 Ez 35: – 36: 5 Ez 38,1 – 39,22
6 Ez 37:; 39,23–29; 28,24–26  

 

Lamentacje – Abdiasz

ósmy tydzień
6 Lm 1:

 

dziewiąty tydzień
1 Lm 2:
2 Lm 3:
3 Lm 4: – 5:
4 Abd

 

Baruch * – Drugi Izajasz [rekonstrukcja] **

* Księga Barucha jest zbiorem różnych pism powstałych między IVtym a IIgim wiekiem prz. Chr. Jest ona odbiciem późniejszych refleksji mędrców Izraela nad niewolą babilońską.

** Księga Drugiego Izajasza może być czytana wg planu lub wg rekonstrukcji.

dziewiąty tydzień
5 Bar 6: *
6 Bar 1,1–2.8–9.3–7.10 – 2,35

 
* W niektórych Bibliach ten rozdział stanowi osobną księgę zwaną Listem Jeremiasza.

dziesiąty tydzień jedenasty tydzień
1 Bar 3,1 – 4,4 1 Iz 45,14 – 47,15
2 Bar 4,5 – 5,9 [rekonstrukcja] 2 Iz 48,1 – 49,7
3 Iz 40,1–19; 41,6–7;
40,20 – 41,5
3 Iz 49,8 – 51,3
4 Iz 41,8 – 42,17 4 Iz 51,4 – 52,12
5 Iz 42,18 – 44,5 5 Iz 52,13 – 53,12
6 Iz 44,6 – 45,13 6 Iz 54: – 55:

 

Ezdrasz – Aggeusz – Pierwszy Zachariasz – Nehemiasz *

* Księgi Ezdrasza i Nehemiasza to luźno splecione z sobą narracje historyczne, a także świadectwo osobiste obu natchnionych autorów. Wszystko to w zupełnym nieładzie chronologicznym, który domaga się rekonstrukcji by odkryć, jak wielkie znaczenie dla Narodu Wybranego miały przytoczone wydarzenia.

dwunasty tydzień trzynasty tydzień
1 Ezd 1: – 3: 1 Ezd 7: – 8:
2 Ezd 4,1–5.24 – 6,22 2 Neh 7,72b – 9,15 *
3 Agg 1: – 2: [rekonstrukcja] 3 Neh 9,16 – 10,1.29–40.2–28
4 Za 1: – 3: [rekonstrukcja] 4 Ezd 9: – 10:
5 Za 4,1–6a.10b–14.6b–10a;
5: – 6:
5 Ezd 4,4–23 **; Neh 1,1 – 2,8
6 Za 7: – 8: 6 Neh 2,9 – 3,38

 
* Ezdrasz rozpoczyna swą misję w Jerozolimie w piątym miesiącu siódmego roku króla Artakserksesa (tzn. 558 prz. Chr. – por. Ezd 7,7). Neh 8: – 10: opisuje jego działalność w siódmym miesiącu, zaś Ezd 9: – 10: – w dziewiątym i dziesiątym miesiącu tegoż roku.

Natomiast Nehemiasz rozpoczyna swą misję w dwudziestym roku Artakserksesa (tzn. 445 prz. Chr. – por Neh 2,1); wzmianka jego imienia w Neh 8,9 i w Neh 10,2 wydaje się być zatem znacznie późniejszym dopiskiem (tak np. uznawana za kanoniczną jedynie przez kościoły prawosławne Trzecia księga Ezdrasza powtarza początek Neh 8: opuszczając jednak we wspomnianym miejscu imię Nehemiasza!).

** Wiersze 4,4–5 należy przeczytać jeszcze raz dla lepszego zrozumienia biblijnej narracji.

czternasty tydzień
1 Neh 4:; 6,15–16.1–14,17 – 7,3;
12,27–43
2 Neh 7,4 – 72a; 11,1 – 12,26; 5:
3 Neh 13,1–3.23–31.4–14; 12,44–47; 13,15–22

 

Trzeci Izajasz * – Malachiasz

 
* Jest to zbiór proroctw uczniów Drugiego Izajasza pochodzących z okresu bezpośrednio po powrocie z niewoli babilońskiej. Ich jedność literacka jest trudna do ustalenia. Co do opuszczonego fragmentu 56,10 – 57,2 patrz drugi cykl, dwunasty tydzień.

czternasty tydzień piętnasty tydzień
4 Iz 63,7 – 64,11 [rekonstrukcja]; 56,8–9; 57,14–21 1 Iz 58:; 56,1–7;
5 Iz 59,1–18; 63,1–6; 58,19–20; 61,10–11 2 Iz 61,1–3a; 62,1.6–7.2–5.8–9; 60:
6 Iz 66,1–2.5–6; 65,1–7; 66,3–4; 57,3–13; 65.8–10.16a.11–15; 61.3b–4.7–9 [tekst] 3 Iz 62,10–12; 65,16b–18;
66,7–9; 65,19–25; 66,10–14a; 61,5–6; 66,14b–24; 59,21 [tekst]
  4 Mal 1,1 – 2,16
  5 Mal 2,17 – 3,24

 

Księga Tobiasza * – Estery – Hioba **

 
* Jest to dydaktyczna przypowieść o opiece Bożej nad Izraelitami w czasie niewoli asyryjskiej i babilońskiej i powstała już po powrocie z niewoli. Nie jest to relacja historyczna, choć niewątpliwie nawiązuje do prawdziwych doświadczeń Narodu Wybranego.

** Pierwsze dwa rozdziały księgi – jak i jej szczęśliwe zakończenie – zdają się pochodzić z X wieku prz. Chr., natomiast pozostała poetycka cześć (tj. ponad 90% tekstu) – z końca V wieku prz. Chr. W tym bowiem czasie Naród Wybrany, przeżywający niekiedy trudne chwile pod panowaniem Persów (por. Ezd 4: , Ne 1:, Est 3: itp.), zaczął odnosić do siebie znaną powszechnie na całym Bliskim Wschodzie opowieść o sprawiedliwym Hiobie znoszącym niezasłużone cierpienia. Tekst księgi jest miejscami bardzo uszkodzony: najbardziej kłopotliwy jest jednak fakt, że niektóre wypowiedzi Hioba należałoby raczej przypisać jego przyjaciołom i vice versa. Plan uwzględnia tę okoliczność.

piętnasty tydzień
6 Tob 1,1 – 2,8

 

szesnasty tydzień siedemnasty tydzień
1 Tob 2,9 – 3,17 1 Est 1,1 – 2,20
2 Tob 4,1 – 6,1 2 Est 1,1a–r *; 2,21 – 3,15
3 Tob 6,2 – 7,16 3 Est 4:
4 Tob 8: –10: 4 Est 5: – 7:
5 Tob 11: – 12: 5 Est 8:
6 Tob 13: – 14: 6 Est 9: – 10:

 
* Jest to narracja o śnie Mardocheusza zachowana wyłącznie w greckiej wersji (katolickie Biblie umieszczają ją na ogół na początku księgi, zaś ekumeniczne – w aneksie). Inne greckie fragmenty znajdują się także w rozdziałach 3, 4, 5, 8, 10.

 

osiemnasty tydzień dziewiętnasty tydzień
1 Hi 1: – 2: 1 Hi 18:; 17,8–9; 19:
2 Hi 3:; 5,6–7; 4,1–11; 5,3–5;
4,12 – 5,2.12–27
2 Hi 20:; 22,19–20;
21,1–21,23–34
3 Hi 6: – 8: 3 Hi 22,1; 21,22;
22,2–18.21 – 24,17.25
4 Hi 9: – 11: 4 Hi 25: – 27:; 24,18–24 [rekonstrukcja]
5 Hi 12,1–2.11–12.3–10.13 – 14,22 5 Hi 29: – 30:
6 Hi 15,1 – 17,7.11–16.10 6 Hi 31,2.4–8.1.9–15.3.38–40a.16–37.40b;
28,1–6.9–21.7–8.22–28

 

dwudziesty tydzień
1 Hi 32: – 33:
2 Hi 34: – 35:
3 Hi 36: – 37:
4 Hi 38,1–24.37–38.25–36.39 – 40,5
5 Hi 40,6 – 42,9.11.10a.12.10b.13–17

 

Joel – Drugi Zachariasz *

 
* Oba proroctwa przypuszczalnie powstały na tle inwazji Aleksandra Macedońskiego na Syrię i Egipt w 332 roku prz. Chr. po zwycięskiej bitwie pod Issos (joelowa szarańcza – porównanie bardzo częste w Starym Testamencie). Grecy określani są w nich imieniem Jawan = Jonia. Aleksander surowo potraktował Fenicjan i Filistynów, natomiast przychylnie odniósł się do Żydów. Niemniej po jego śmierci, podczas walk o podział imperium, Jerozolima została zdradziecko złupiona, a połowa jej ludności deportowana do Egiptu (przypuszczalnie w 301 roku prz. Chr. – być może z winy arcykapłana). Finał księgi Zachariasza zdaje się do tego tragicznego wydarzenia nawiązywać…

dwudziesty tydzień
6 Jl 1,1 – 2,18

 

dwudziesty pierwszy tydzień
1 Jl 2,19 – 4,20 [rekonstrukcja]
2 Za 9,1 – 11,3 [rekonstrukcja]
3 Za 11,4–17; 13,7 – 14,5.12–19
4 Za 12,1 – 13,6;
14,20–21.6–11 *

 
* Wiersze 14,6–7 są bardzo trudne: tłumaczenia nie są do końca zadowalające. Wydaje się, że mówią one o wiecznym świetle w czasach mesjańskich i nawiązują do Iz 60,19–20 (w NT Ap 22,5):

(6)I będzie w owym dniu, że światło utraci swój blask, ani nie będzie skupione <w jednym miejscu> (hebr. qapha' = zagęścić, ściąć lodem). (7)Lecz będzie taki dzień, który zna PAN – ni dzień ni noc – iż będzie jasno o wieczornej porze.

To znaczy zniknie słońce, księżyc i inne źródła światła, a Jerozolima będzie promienieć blaskiem Boga Izraela.

 

 

 

 

 

 

 

na początek strony
© 1996–2000 Mateusz