Cykl Drugi – Stary Testament |
|
Księga Sędziów – Rut * * Opowiadanie to pochodzi z IV w. prz. Chr. choć nawiązuje do autentycznych wydarzeń z życia przodków króla Dawida. Rut jest cytowana w genealogii Chrystusa (Mt 1,5).
|
Księgi Samuela – Królewskie
|
|
|
* 20,1–19 czyta się razem z księgą Izajasza. |
Amos – Jonasz * – Ozeasz
|
Pierwszy Izajasz * – Micheasz ** * Tej księgi nie da się po prostu czytać po kolei: w dzisiejszym układzie jest po prostu niezrozumiała. Należy ją zatem zreorganizować według prawdopodobnego klucza logiczno – chronologicznego. ** Wydaje się, że Micheasz zna (a nawet potwierdza!) pewne proroctwa Pierwszego Izajasza (por. Mi 4,1–3 –> Iz 2,2–5, Mi 4,10 –> Iz 39,5–7 i Mi 5,1–2 –> Iz 7,13–14).
* Fragment 56,10 – 57,2 wydaje się być proroctwem Pierwszego Izajasza, które znalazło się omyłkowo w Trzecim Izajaszu. We wskazanym miejscu pasuje bardzo dobrze… |
Choroba i cudowne uzdrowienie Ezechiasza wg opinii większości biblistów miały miejsce przed oblężeniem Jerozolimy przez Sennacheryba (tj. przed 701 r. prz. Chr.). Wtedy to właśnie przybyła doń delegacja babilońska, aby zawiązać z Judą koalicję anty–asyryjską; z tej to też okazji Ezechiasz pokazał jej swoje skarby, aby dowieść, że jest wiarygodnym sprzymierzeńcem, a także po to, by ewentualnie zapłacić królowi Babilonu za ochronę przed Asyrią… Dlatego, gdy prorok Izajasz przepowiada Ezechiaszowi, że cały jego skarb znajdzie się w Babilonie, król nie wpada w panikę – dla niego proroctwo jest pomyślne, gdyż mówi tylko o wygórowanej cenie za pokój i pomyślność Izraela za jego panowania. Niemniej gdy Sennacheryb rzeczywiście go zaatakował, Ezechiasz mógł liczyć tylko na Boga Izraela! ** Prawdopodobnie chodzi tu o zdobycie zbuntowanego Babilonu przez Asyryjczyków (około 680 roku prz. Chr), a nie o zdobycie Babilonu przez Cyrusa z 539 roku prz. Chr. opisane przez Drugiego Izajasza. Proroctwo o upadku Babilonu Pierwszego Izajasza (zwłaszcza z rozdziału 13 i 14) zostało zatem przypuszczalnie nieco rozbudowane po 150ciu latach, gdy późniejsze wydarzenia sprawiły, iż odczytano je na nowo. *** Ostatnie trzy dni tygodnia zawierają poematy uczniów Izajasza co do pochodzenia których bibliści nie są zgodni. Chociaż większość z nich opowiada się za późnym pochodzeniem tych fragmentów (IV w prz. Chr.), jest równie prawdopodobne, iż pochodzą one z epoki króla Manassesa i nawiązują do jego deportacji do Niniwy (por. 2Chr 33.1–16) podobnie zresztą jak proroctwo Sofoniasza. Ich aluzyjny, skryty charakter świadczyłby zatem o prześladowaniach kultu jahwistycznego między 680–640 rokiem prz. Chr. To jest jakby Pierwszy Izajasz Bis!
|
Sofoniasz – Nahum – Habakuk
Jeremiasz * * Z tych samych powodów co w przypadku Pierwszego Izajasza, trzeba tę księgę ułożyć niemal zupełnie od nowa, by stała się dla nas ponownie czytelna. Jest to wzruszający dokument, uratowany z dymów pożarów płonącej w 587 roku prz. Chr. Jerozolimy, a składające się nań fragmenty zostały niekiedy dość przypadkowo złożone. By tę prawdziwą perłę Starego Testamentu odczytać, trzeba wiele dyscypliny i wiele cierpliwości… I dopiero wtedy staje się zrozumiałe, dlaczego Chrystusa brano niekiedy za Jeremiasza (por. Mt 16,14)!
|
|
* Powyższą perykopę można by czytać także po drugim dniu 17tego tygodnia, gdyż przypuszczalnie jego pierwsza wersja pochodzi z czasów reformy króla Jozjasza i dotyczy Izraelitów powracających z niewoli asyryjskiej (612 prz. Chr.)… Druga wersja, powtórzona przez Jeremiasza 20 lat później w zmienionych warunkach historycznych, miałaby dotyczyć Judejczyków uprowadzonych do Babilonu w 598 prz. Chr. ** Rozdział 52 jest dokładną kopią 2Krl 24,18 – 25,30, dlatego został w planie opuszczony. |
Księga Przysłów [rekonstrukcja] *
|
|
|