KS. TOMASZ STROYNOWSKI

Sercem Jubileuszu jest miłość
 

• Komu chcemy służyć? Za kim chcemy iść? Zakończą się wakacje i zakończą się nasze rozważania, ale nie zakończy się jeszcze Rok Święty. Bardzo chcę zachęcić każdego, kto śledził nasze refleksje do przeżywania Roku Jubileuszowego. Jest to z pewnością Rok zastanawiania się nad naszym życiem. Poruszaliśmy wiele tematów: Wiara, Kościół, Modlitwa, Nawrócenie, Eucharystia, Zbawienie. Co jest jednak sercem Roku Świętego? Po co Rok Święty? Czy nie jest to powrót do skompromitowanych praktyk handlu dopustami?
    

27   S I E R P N I A   2 0 0 0

Dzisiejsza Ewangelia przedstawia dramatyczną scenę odejścia. Ludzie odsuwają się od Jezusa. Nie chodzi tu tylko o tłumy zafascynowane cudami, ale o samych uczniów Jezusa. Mówią oni: trudna jest ta mowa, któż jej może słuchać? Nauka Jezusa o Eucharystii jest dla nich nie do przyjęcia. Odchodzą jednak nie z powodu niezrozumienia Jezusa, ale dlatego, że Mu nie ufają i w Niego nie wierzą. No i oczywiście najważniejsze: Nie kochają Go. Zostają Apostołowie. Dlaczego zostają? Ponieważ w słowach Jezusa, trudnych i niezrozumiałych znaleźli coś więcej, znaleźli miłość. Piotr i inni Apostołowie wierzą w Jezusa. W Nim poznali Boga, który nie jest gniewnym sędzią, sprawiedliwym i surowym Władcą, ale dobrym i kochającym Ojcem. Tym, który własnego Syna posłał dla zbawienia świata. Piotr i inni zostali ogarnięci miłością Boga, dlatego mogą mówić: poznaliśmy, że ty jesteś Świętym Boga. Oznacza to, że doświadczyli na sobie miłości. Nie zrażają ich nie zrozumiałe zwroty Jezusa. Kochają Go i dlatego ufają Mu. Wierzą i dlatego nie gorszą się. Każdy z nich doświadczył już ludzkiej bezradności wobec życia, stąd słowa: Do kogóż pójdziemy, Ty masz słowa życia wiecznego? I ta scena skojarzona jest z inną, z wydarzeniem z przed tysiąca lat, kiedy Jozue pyta Izraelitów w kogo chcą wierzyć, komu chcą służyć?

Apostołowie doświadczyli miłości Boga, ale co to znaczy? Czym jest ta miłość?

Doświadczyli troski. To nie oni zatroszczyli się, aby przyjść do Boga, lecz na odwrót, to Bóg zatroszczył się o ich zbawienie. Otrzymali dar. Zrozumieli jakimś przeczuciem, że zostali obdarowani i chociaż nie rozumieli nauki Jezusa, poszli za Nim i zostali przy Nim, nawet wtedy, gdy inni odchodzili. Dzisiaj, gdy tak wielką rolę przypisuje się emocjonalnej stronie miłości trzeba jeszcze mocniej podkreślać, że miłość jest duchowa. Kochać to czynić dar z siebie dla drugiej osoby. Miłość nie opiera się na uczuciach. Uczucia towarzyszą miłości, ale nie są miłością, tak jak głos nie jest tym, który go wydaje. Miłość jest darem. Ofiara Jezusa, jest darem całkowitym. Eucharystia – msza św. jest przypomnieniem tej miłości, jest jej znakiem i równocześnie czyni miłość Jezusa stale obecną wśród nas.

Pytanie Jezusa skierowane do apostołów jest skierowane dziś do każdego z nas: czy i ty chcesz odejść? Jest to te same pytanie, które Jozue zadał Izraelitom: komu chcecie służyć? Jest ono zadane tylko w innej formie. Jezus pyta nas: komu chcesz służyć? Czy chcesz iść za Mną? czy chcesz służyć miłości?

Jezus nie zmusza nas, abyśmy szli za Nim. Możemy postąpić jak ci uczniowie, którzy odeszli. My również możemy odejść. Nie musimy służyć miłości. Szkoła miłości, służba dla niej jest często twarda i trudna, niezgodna z naszymi oczekiwaniami. Jednak trzeba widzieć, że najpierw jest miłość Boga. Jeśli dziś pytamy: Po co jest rok Święty? Co jest sercem Roku Świętego? To myślę, że każdy odpowie bez trudu, że w centrum Roku Jubileuszowego jest miłość. Otrzymujemy dar Bożego przebaczenia. Bóg nie chce przez to powiedzieć, że tak naprawdę nasze grzechy są nie ważne. Grzechy ludzi są bardzo ważne, ale istnieje jeszcze dar miłości, który zwycięża potęgę grzechu. Bóg wlewa w nas swoją miłość na tyle na ile jesteśmy gotowi ją przyjąć. Dlatego potrzebne jest nawrócenie. Poprzez nasze szczere i głębokie nawrócenie Bóg może przeniknąć nas Sobą i przybliżyć bardziej niż zazwyczaj, przydzieli nam szczególne łaski, na które nie zasłużyliśmy. Czyni to jednak po to, by nas uzdolnić do miłość i zaangażować w miłość. Bóg pragnie , abyśmy obdarowani jego miłością zostali pociągnięci do kochania innych. Oto sens roku świętego. Nie jest nim kupowanie odpustów, handel Bożym miłosierdziem, ale miłość, która przemienia serca i zapala . Miłość, która ma przeniknąć Kościół i świat, pot to aby każdy mógł zostać zbawiony. Miłość, która nawraca, zrywa wizy grzechów, dokonuje pojednania. Komu chcemy służyć, za Kim chcemy iść. Proszę każdego, by z głębi swojego serca odpowiedział za Jozuem: My chcemy służyć Panu. By wyznał razem z Piotrem: Panie do kogóż pójdziemy Ty masz słowa życia wiecznego.

Ks. Tomasz Stroynowski

Zapraszam do korespondencji. Pytania lub uwagi można przesyłać na adres tstroynowski@szczecin.opoka.org.pl.

P O P R Z E D N I E   R O Z W A Ż A N I A

• Eucharystia
  Nasz problem z odkryciem wspólnoty Kościoła zgromadzonego na mszy św. bierze się chyba właśnie z tego, że ciągle jeszcze bardzo wielu nie przystępuje do komunii św. lub czyni to nie do końca w sposób głęboki i pobożny. Nie można okryć wspólnoty z tymi, którzy nie czynią tego co ja.

• Moja wiara
  Jeśli chcesz pogłębiać wiarę nie rób tego sam, rób to z Jezusem. Nie bój się dotykać tajemnic Boga, ale pamiętaj, że to są tajemnice. Tajemnicą są sakramenty, tajemnicą jest modlitwa — spotkanie stwórcy i stworzenia, tajemnicą jest nasze synostwo Boże, tajemnicą jest wcielenie. Wobec tego, co nie zrozumiałe przyjmij postawę ucznia. Pytaj i to nie tylko ludzi. Pytaj najpierw Boga. Ludzi pytaj później.

• Poszukiwanie Boga
  Św. Jan mówi nam, że wszystko w naszym życiu może być poszukiwaniem Boga, że wszystko — nawet jeśli tego nie rozumiemy — zbliża nas do Boga.

• Czy można myśleć nie–po–ludzku?
  Dlaczego Jezus nie zgodził się być królem? Czy nie chce być królem? Jest to jedno z pytań, które rodzi się po przeczytaniu dzisiejszej Ewangelii. Odpowiedź na nie jest jednak ukryta poza przyczynami widocznymi na pierwszy rzut oka.

• Ewangelia o wakacjach
  I oto mamy wakacyjną Ewangelię: „Odpocznijcie nieco”. Takie słowa wypowiada Jezus. Mówi je do Apostołów, ale one są dziś skierowane do nas. Mówi tak, ponieważ naprawdę troszczy się o ludzi, o każdego, o mnie i Ciebie.

• Nawróćmy się!
  Słuchając dzisiejszej Ewangelii spotykamy się z Jezusem posyłającym apostołów na głoszenie Królestwa Bożego. Chrystus udziela praktycznych wskazówek dotyczących ich misji: jak mają iść wyposażeni, co mają robić, daje im władzę i przekazuje treść nauczania: Mają wzywać do nawrócenia. A może to wezwanie jest dziś także skierowane do każdego z nas osobiście?

• Czy jest mi potrzebny Kościół?
  Instytucja Kościoła jest wynikiem jego ludzkiego i doczesnego wymiaru. Jednak Kościół ma wymiar duchowy i to jest najważniejsze. W naszym patrzeniu na Kościół trzeba widzieć najpierw to, co jest istotne, to czym Kościół jest. A On jest mistycznym ciałem Jezusa.

• Dlaczego Syn Boży stał się człowiekiem?
  Musimy sobie zadać pytanie: w jakiego Jezusa ja wierzę? Mam wrażenie, że wierzymy w Jezusa Nauczyciela, Etyka, Filozofa, ale nie wierzymy w Jezusa Cudotwórcę. Czy to nie my ukuliśmy ironiczne powiedzenie: W cuda wierzysz?