RÓŻANIEC BIBLIJNY
Różaniec Ewangelii wg św. Marka
Zdrowaś Mario, łaskiś pełna, Pan z Tobą. Błogosłowionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twego, Jezus, …
- którego zapowiadał Jan Chrzciciel głosząc chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów
- który chrzci nas Duchem Świętym
- który został ochrzczony przez Jana w Jordanie
- na którego zstąpił Duch Święty w postaci gołębicy i nad którym rozległ się głos z nieba „Tyś jest Syn mój umiłowany, w którym sobie upodobałem”
- który czterdzieści dni przebywał na pustyni i był tam kuszony przez diabła
- który objawia nam, że wypełnił się czas, i że przybliżyło się Królestwo Boże
- który wzywa nas do nawrócenia i do zawierzenia Jego Ewangelii
- który powołał pierwszych uczniów spośród rybaków
- który nauczał jak mający moc, a nie jak uczeni w Piśmie
- który głosił Dobrą Nowinę o Królestwie w całej Galilei i wypędzał złe duchy
Święta Mario, Matko Boża, módl się za nami, grzesznymi, teraz i w godzinie śmierci naszej. Amen.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak było na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen
Raduj się, Miriam, łaską przepełniona: Pan jest z Tobą! Jesteś błogosławiona między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona, Jezus, …
- który w synagodze wypędził z opętanego ducha nieczystego
- który uzdrowił z gorączki teściową Szymona Piotra
- który uzdrowił trędowatego ze względu na jego wiarę
- który odpuścił grzechy paralitykowi i uzdrowił go ze względu na wiarę tych, którzy go do Niego przynieśli
- który powołał na ucznia Lewiego, syna Alfeusza, gdy ten siedział przy cle
- który nie przyszedł wzywać do nawrócenia sprawiedliwych, ale grzeszników
- który jest naszym Oblubieńcem
- którego nauka jest jak młode wino rozsadzające stare bukłaki
- który pozwolił w szabat rwać kłosy swym uczniom
- który jest Panem szabatu
Święta Mario, Matko Boża, módl się za nami, dziećmi Twymi, teraz i w godzinie śmierci naszej. Amen.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak było na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
- który w szabat uzdrowił człowieka z uschłą ręką
- do którego ściągały zewsząd wielkie tłumy, słysząc o wszystkim, co czyni
- który na górze powołał dwunastu Apostołów, aby zwiastowali Ewangelię i dał im moc wypędzania złych duchów
- o którym nawet demony składały świadectwo, że jest Synem Bożym, a którego krewni uważali, że odszedł od zmysłów
- który przestrzega nas przed grzechem przeciwko Duchowi Świętemu
- który objawia, że kto czyni wolę Bożą, ten jest Jego bratem, siostrą i matką
- który jest siewcą Słowa Bożego
- który wzywa nas do uważnego słuchania Jego słów i przylgnięcia do nich
- który wzywa nas, byśmy byli dobrą glebą przynoszącą owoc stukrotny
- który powierzył Apostołom tajemnicę królestwa Bożego
- który uczy, że Królestwo Boże, choć jest obecnie ukryte, będzie ujawnione
- który uczy, że Królestwo Boże wzrasta niedostrzegalnie jak zasiane ziarno w glebie
- który uczy, że Królestwo Boże wyrasta niczym potężne drzewo, choć zasiane jest jako najmniejsze z ziaren
- który nauczał o Królestwie w przypowieściach, a uczniom tłumaczył je
- który uciszył burzę na morzu
- który wzywa nas do pokonywania strachu przez wiarę
- który wygnał legion złych duchów z opętanego Gerazeńczyka
- o którym uzdrowiony Gerazeńczyk świadczył w pogańskim Dekapolu
- który uzdrowił niewiastę od dwunastu lat cierpiącą na krwotok gdy tylko dotknęła się Jego szaty
- który wskrzesił z martwych dwunastoletnią córeczkę Jaira
- którym wzgardzono w Jego rodzinnym Nazarecie
- którego męka i śmierć zostały poprzedzone męczeńską śmiercią Jana Chrzciciela
- który wysłał dwunastu, by wzywali do nawrócenia, wyganiali złe duchy i uzdrawiali chorych przez namaszczenie olejem
- którzy utrudzonym misją Apostołom nakazał odpoczynek
- który litował się nad ludem, ponieważ był jak owce bez pasterza, i uczył go
- który rozmnożył na pustkowiu pięć chlebów i dwie ryby, tak że nasyciło się pięć tysięcy mężów i zebrano dwanaście koszy ułomków
- który nocą odchodził na górę, by się modlić
- który przybył nocą do łodzi uczniów krocząc po morzu
- który nieustannie mówi nam: „Ufajcie, jam jest, nie bójcie się”
- który jest nowym Mojżeszem przeprowadzającym swój lud przez morze i żywiącym go manną na pustyni
- który uzdrawiał wszystkich, którzy dotykali się z wiarą kraju Jego szaty
- który przypomina nam, że Boga nie można czcić jedynie wargami, gdy nasze serca są z dala od Niego
- który ostrzega nas przed unieważnianiem Słowa Bożego poprzez nasze własne tradycje
- który uczy nas, że nie to, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, kala go, a tylko to, co wychodzi z jego wnętrza
- który wypędził demona z córki Syrofenicjanki uznając racje pogańskiej kobiety
- który uzdrowił głuchoniemego wkładając swe palce w uszy jego i dotykając swą śliną jego języka
- który rozmnożył na pustkowiu siedem chlebów, tak że nasyciło się cztery tysiące mężów i zebrano siedem koszy ułomków
- który odmawia czynienia innych cudów i znaków jak te, które już uczynił
- który ostrzega nas przed kwasem faryzeuszy i przed kwasem Heroda
- który wzywa nas, byśmy sercem przenikali sens cudów i znaków, które On nam czyni
- który uzdrowił niewidomego przez dotknięcie śliną jego oczu i położenie na nich rąk swoich
- który pyta nas, za kogo Go uważamy
- w którym Piotr wyznał oczekiwanego przez Izrael Mesjasza
- który otwarcie zapowiadał uczniom swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie
- który wzywa nas, byśmy nie myśleli o tym, co ludzkie, a o tym, co Boże
- który wzywa nas do zaparcia się samego siebie, dźwigania swego krzyża i naśladowania Go
- który objawia nam, że jeśli ktoś chce zachować swe życie, straci je, a kto straci je dla Niego i Ewangelii, zachowa je
- który objawia, że wartość każdego z nas znacznie przekracza wartość tego świata
- który ostrzega nas, że jeśli teraz będziemy się Go wstydzić przed ludźmi, to On też będzie się nas wstydził, gdy ponownie przyjdzie z aniołami w chwale Ojca
- który obiecuje, że niektórzy z nas nie ujrzą śmierci, zanim nie ujrzą Królestwa Bożego nadchodzącego w mocy
- który przemienił się na górze przed Piotrem, Jakubem i Janem, tak, że Jego szaty stały się lśniąco białe
- z którym rozmawiali Mojżesz i Eliasz
- o którym Ojciec dał świadectwo przemawiając z obłoku: „To jest Syn mój umiłowany, Jego słuchajcie”
- który uzdrowił epileptyka z powodu wiary jego ojca
- który objawia nam, że dla wierzącego wszystko jest możliwe
- który uczy nas jak wypędzać złe duchy przez modlitwę i przez post
- który wymaga, by pierwszy spośród nas był jak ostatni sługa wszystkich
- który objawia, że kto przyjmuje małe dziecko w Jego imieniu, Jego przyjmuje, a kto przyjmuje Jego, przyjmuje Tego, który Go posłał
- który objawia, że kto nie jest przeciwko Niemu, jest z Nim
- który obiecuje, że jeśli napoimy kogoś kubkiem wody w imię tego, że należy do Niego, nie utracimy swojej zapłaty
- który uczy nas nierozerwalności małżeństwa, zgodnie z wolą Stwórcy
- który objawia, że Królestwo Boże należy do tych, co są podobni do małych dzieci
- który przestrzega nas przed stawianiem przeszkód wierze maluczkich
- który uczy nas, że dla wejścia do Królestwa Bożego warto poświęcić nawet rękę, nogę lub oko
- który wzywa nas, abyśmy mieli w sobie sól i zachowywali pokój między sobą
- który patrzy z miłością na tych, który od młodości strzegą przykazań Bożych
- który przestrzega nas, że tym, którzy pokładają nadzieję w bogactwach, trudno będzie wejść do królestwa Bożego
- którzy objawia nam, że sami zbawić się nie możemy, a tylko dla Boga jest to możliwe
- który obiecuje, że każdy kto by opuścił domy, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo dzieci albo rolę dla Niego i dla Ewangelii, stokroć tyle otrzyma i odziedziczy życie wieczne
- który objawia, że wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich, pierwszymi
- który obiecuje wiernym uczniom, że będą pić kielich, który On pije i będą ochrzczeni chrztem, którym On jest chrzczony
- który objawia, że prawdziwa wielkość polega na służeniu innym
- który nie przyszedł, aby Mu służono, ale aby służyć i oddać swe życie na okup za wielu
- który uzdrowił niewidomego Bartymeusza ze względu na jego wiarę
- który jest zapowiedzianym Synem dawidowym przynoszącym w darze mesjańskie Królestwo
- który wjechał do Jerozolimy na osiołku, zgodnie z Pismem
- który jest zapowiadanym w psalmach Błogosławionym przychodzącym w imię Pańskie
- przed którym rozścielano szaty i rzucano gałęzie drzew polnych
- który przeklął nieurodzajną figę, tak że uschła
- który przegnał tych, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni i nie pozwolił nawet, żeby ktoś choćby naczynie przeniósł przez dziedziniec świątyni
- który uczy nas wiary pełnej mocy, tak że nawet góra na nasze słowo wzniesie się i rzuci w morze
- który objawia nam, że spełni się wszystko o co prosimy, jeśli modlić się będziemy z wiarą
- który wzywa nas, byśmy przed stanięciem do modlitwy odpuszczali innym ich przewinienia, tak aby i Ojciec w niebie mógł nam odpuścić nasze przewinienia
- który jest umiłowanym Synem Pana winnicy Izraela
- który jest kamieniem odrzuconym przez budujących, a który stał się kamieniem węgielnym
- który uczy nas, byśmy oddawali wszystko Bogu, którego obraz i imię są wyryte w naszych sercach
- który objawia nam, że przy zmartwychwstaniu będziemy jak aniołowie w niebie
- który uczy nas, że nasz Bóg jest Bogiem żywych, a nie umarłych
- który objawia nam, że najważniejsze jest przykazanie miłości Boga i przykazanie miłości bliźniego
- który pochwalił uczonego w Piśmie przyznającego, że miłość Boga i bliźniego jest daleko ważniejsza od ofiar i całopaleń
- który przestrzega nas przed pysznymi i zachłannymi, lecz z pozoru pobożnymi ludźmi
- który objawia nam dar ubogiej wdowy, która wrzuciła do skarbnicy świątyni wszystko, co miała
- który przepowiedział prześladowania swoich uczniów
- który przepowiedział zburzenie świątyni jerozolimskiej
- który zapowiedział nam swoje powtórne przyjście w chwale
- który nas przestrzega przed fałszywymi mesjaszami i prorokami
- który wzywa nas do czujności w obliczu wydarzeń ostatecznych
- który przed swoją męką i śmiercią został namaszczony przez pobożną niewiastę w domu Szymona trędowatego
- którego Judasz Iskariota postanowił wydać arcykapłanom i uczonym w Piśmie
- którego Pascha wybawia nas z niewoli grzechu
- który przemienił chleb w swoje Ciało, a wino – w swoją Krew
- którego Krew jest krwią Nowego Przymierza
- który zapowiedział uczniom, że w godzinie Jego męki zdradzą Go i opuszczą
- który prosił Ojca, aby zabrał od niego kielich męki i śmierci, ale nie sprzeciwił się Jego woli
- którego uczniowie nie byli w stanie nawet godziny czuwać razem z nim w Ogrójcu
- który wzywa nas do czujności i modlitwy wobec czekających nas pokus
- który został zdradzony przez pocałunek Judasza
- którego, niczym zbójcę, pojmała zgraja z mieczami i kijami nasłana przez arcykapłanów i uczonych w Piśmie
- który złożył prawdziwe świadectwo o swej mesjańskiej godności przed żydowskim Sanhedrynem i które zostało uznane za bluźnierstwo
- którego Piotr trzykroć się zaparł
- który był przed sądem Piłata jak pokorny baranek prowadzony na rzeź, i który nie otworzył ust swoich
- który w miejsce Barabasza został ubiczowany i wydany na ukrzyżowanie
- którego żołnierze oblekli w purpurę, ukoronowali koroną cierniową, bili po głowie, opluwali i naigrawali się z niego
- którego krzyż przymuszony był nieść Szymon z Cyreny
- którego ukrzyżowano pomiędzy dwoma złoczyńcami i napojono octem, zgodnie z Pismem
- którego przechodzący prowokowali do zstąpienia z krzyża
- który w swej słabości wołał do Ojca: „Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił? „
- w chwili śmierci którego zasłona świątyni rozdarła się na dwoje
- którego rzymski setnik uznał za Syna Bożego widząc jak umiera
- którego pochował w grobowcu wykutym w skale wierny uczeń – Józef z Arymatei
- który zmartwychwstał pierwszego dnia tygodnia
- którego zmartwychwstanie anioł oznajmił niewiastom, które przyszły do grobu
- który ukazał się Marii Magdalenie, by ta przekazała radosną nowinę uczniom
- który ukazał się dwóm uczniom idącym do wsi
- którego uczniowie nie uwierzyli świadkom Jego zmartwychwstania
- który ukazał się Apostołom i ganił ich niewiarę i zatwardziałość serca
- który wezwał uczniów, by szli na cały świat i głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu
- który obiecał, że przepowiadaniu Ewangelii będą towarzyszyć znaki
- który został wzięty w górę do nieba i zasiadł po prawicy Ojca
- którego Matka została wzięta do nieba i ukoronowana na królową nieba i ziemi