pobierz z Google Play
maj 2022
22 Szósta Niedziela Wielkanocna (Dz 15, 1-2. 22-29); (Ps 67 (66), 2-3. 4-5. 6 i 8); (Ap 21, 10-14. 22-23); Aklamacja (J 14, 23); (J 14, 23-29);
23 Poniedziałek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 16,11-15);(Ps 149,1-6a.9b);Aklamacja (J 15,26b.27a);(J 15,26-16,4a);
24 Wtorek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 16,22-34);(Ps 138,1-3.7c-8);Aklamacja (J 16,7.13);(J 16,5-11);
25 Środa szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 17,15.22-18,1);(Ps 148,1-2.11-14);Aklamacja (J 14,16);(J 16,12-15);
26 Czwartek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 18,1-8);(Ps 98,1-4);Aklamacja (J 14, 18);(J 16, 16-20);
27 Piątek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 18, 9-18);(Ps 47 (46), 2-3. 4-5. 6-7);Aklamacja;(J 16, 20-23a);
28 Sobota szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 18,23-28);(Ps 47,2-3.8-10);Aklamacja (J 16,28);(J 16,23b-28);

22 maja 2022

Niedziela

Szósta Niedziela Wielkanocna

Czytania

(Dz 15, 1-2. 22-29)
Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci w Antiochii: ”Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni”. Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów i starszych. Wtedy Apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. Posłali przez nich pismo tej treści: ”Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc wam zamęt w duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie. Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo. Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!”.

(Ps 67 (66), 2-3. 4-5. 6 i 8)
REFREN: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże

Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi;
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę,
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.

Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy,
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Niech się narody cieszą i weselą,
bo rządzisz ludami sprawiedliwie
i kierujesz narodami na ziemi.

Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy,
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Niech nam Bóg błogosławi
i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi.

(Ap 21, 10-14. 22-23)
Uniósł mnie anioł w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, mające chwałę Boga. Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu: Miało ono mur wielki i wysoki, miało dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i wypisane imiona, które są imionami dwunastu szczepów synów Izraela. Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od południa trzy bramy, i od zachodu trzy bramy. A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Baranka. A świątyni w nim nie dojrzałem: bo jego świątynią jest Pan Bóg wszechmogący oraz Baranek. I Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła, a jego lampą Baranek.

Aklamacja (J 14, 23)
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.

(J 14, 23-29)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie".

Do góry

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Miłuje Jezusa tylko ten, kto zachowuje Jego naukę. I jest miłowany przez Ojca jedynie ten, kto zachowuje naukę Jezusa. Nauka Jezusa pochodzi bowiem od Ojca, który Go posłał. Kto jest posłuszny nauce Pańskiej, staje się mieszkaniem Ojca i Syna. Kto zaś nie zachowuje nauki Jezusa, ten nie zna ani Jezusa ani Ojca.
Marek Ristau


Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

W pierwotnym Kościele, jak z resztą wszędzie, także nie brakowało sporów i konfliktów. Najważniejsze jest jednak to, że chciano je rozwiązać w Bożej mądrości. Jej owocem było zwołanie Soboru Jerozolimskiego, który miał za zadanie rozwiać wszelkie niejasności pojawiające się przy głoszeniu Jezusa Chrystusa Żydom i poganom. Fragment tego wydarzenia jest zawarty w pierwszym czytaniu.
Wydarzenie Soboru Jerozolimskiego próbuje rozwiązać problem jedności w różnorodności. W jaki sposób należy przyjmować pogan do Kościoła? Co z Żydami i ich praktykami? Jak pogodzić jednych z drugimi? Co jest prawdziwym wymogiem wyznawania wiary? W podjęciu refleksji i znalezieniu odpowiedzi na te i inne problemy apostołowie kierują się jedynym słusznym fundamentem – Słowem Bożym i asystencją Ducha Świętego.
W wielu sytuacjach, które dzieją się wokół nas – we wspólnocie Kościoła, parafii, konkretnej grupy, a nawet w kręgu bliskich, znajomych i przyjaciół także nieuniknione są konflikty czy niejasności. Nie zapominajmy w tych chwilach szukać odpowiedzi w Słowie Bożym, zapraszać Ducha Świętego z Jego darami oraz podejmować twórczej dyskusji, mającej na celu wypracowanie najlepszego stanowiska.


Komentarz do psalmu

Psalm śpiewany tej niedzieli był pieśnią przygotowaną na żydowskie Święto Namiotów. Przepełnia go radość i wesele – wyraz uwielbienia Boga za wszelkie dobra, które od Niego pochodzą: plony ziemi, błogosławieństwo, opieka, kierowanie swoim ludem… Psalmista podkreśla dobitnie, że w rzeczywistości wszystko, co człowiek otrzymuje, jest darem pochodzącym od Boga.
Radość i dobroć, tak jasno widoczne w psalmie, powinny być rozprzestrzenione wśród wszystkich narodów. Stąd pojawia się w nim prośba o to, aby wszystkie narody mogły te wielkie dary Boże zobaczyć. Aby mogły poznać Jego życzliwość i łaskawość, żyjąc wskazaną przez Niego drogą.
Czy na rozmaitych drogach mojej codzienności potrafię zauważyć nawet te niewielkie radości, które są wyrazem Bożej obecności i opieki?


Komentarz do drugiego czytania

Drugie czytanie przedstawia nam dzisiaj opis miasta świętego – niebieskiego Jeruzalem. Tego, do którego zdążamy przez całe nasze życie, a w którym króluje sam Bóg. Z Jego opisu możemy wysnuć bardzo ważny wniosek: jest ono doskonałe, dlatego powinniśmy postawić je sobie za cel do osiągnięcia.
Opis miasta, jak cała księga Apokalipsy, jest pełen symboli. Warto zwrócić uwagę na kilka z nich. Miasto jest zabezpieczone wielkim i wysokim murem, co czyni je niezwyciężonym. Takim samym murem powinna być dla nas wiara, która chroni nas przed pokusami, upadkami, odejściami… Z różnych stron miasta, w murze, jest obecnych 12 bram – symbol 12 pokoleń Izraela, 12 apostołów, co dla nas jest oznaką powszechności i ciągłości Kościoła Bożego. W mieście nie ma także centralnego budynku życia wiarą, tak bardzo cennego dla Żydów – świątyni. Świątynią jest Pan Bóg. Najważniejsza jest Jego obecność. Bez Niego nie ma wspólnoty, nie ma Kościoła.


Komentarz do Ewangelii

Miłość, która jest motywem przewodnim pism św. Jana, ma wiele twarzy. Dzisiaj Chrystus przedstawia nam kilka z nich.
Posłuszeństwo. Jest ono bardzo ważnym dowodem miłości. To ono otwiera drogę do poznania Ojca, do zaproszenia Go do swojego serca. Człowiek posłuszny Bożej nauce otwiera dla Niego swoje drzwi, chce, aby był obecny w jego życiu.
Pamięć. Jeżeli kochamy, to pamiętamy i chcemy tę pamięć pielęgnować. Miłość Jezusa to przechowywanie Jego nauki, Jego działalności. Nie chodzi jednak o samo pamiętanie, ale także o próbę ciągłego zrozumienia tego, co przechowujemy. Pomocnikiem w tym jest Duch Święty.
Pokój. Serce wypełnione miłością jest sercem pełnym pokoju. Sam pokój to nie tyle nieobecność problemów i strapień, co raczej ciągłe dążenie do dobra. To pokój inny niż ten, którego szukamy na świecie. On także jest owocem miłości.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Wojciecha Węglowskiego


Do góry

Książka na dziś

Święty Jan Maria Vianney

Anna Paterek

Nic a nic nie zapowiadało, że Jan Maria Vianney odegra jakąś szczególną rolę w doprowadzaniu ludzi do Boga. W seminarium miał ogromne problemy z przyswojeniem sobie wymaganej wiedzy, a już zupełnie nie radził sobie z łaciną. Jeden z profesorów miał podobno powiedzieć o nim: ?Co taki osioł może zdziałać w duszpasterstwie?

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.

23 maja 2022

Poniedziałek

Poniedziałek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 16,11-15)
Odbiwszy od lądu w Troadzie popłynęliśmy wprost do Samotraki, a następnego dnia do Neapolu, a stąd do Filippi, głównego miasta tej części Macedonii, które jest rzymską kolonią. W tym mieście spędziliśmy kilka dni. W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie, jak sądziliśmy, było miejsce modlitwy. I usiadłszy rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły. Przysłuchiwała się nam też pewna bojąca się Boga kobieta z miasta Tiatyry imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła. Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem, poprosiła nas, mówiąc: „Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu, to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim”. I wymogła to na nas.

(Ps 149,1-6a.9b)
REFREN: Pan w swoim ludzie upodobał sobie

Śpiewajcie Panu pieśń nową;
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą,
a synowie Syjonu radują się swym królem.

Niech imię Jego czczą tańcem,
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan lud swój miłuje,
pokornych wieńczy zwycięstwem.

Niech się święci cieszą w chwale,
niech się weselą na łożach biesiadnych.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach:
to jest chwałą wszystkich świętych Jego.

Aklamacja (J 15,26b.27a)
Świadectwo o Mnie da Duch Prawdy i wy także świadczyć będziecie.

(J 15,26-16,4a)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali o nich, że Ja wam to powiedziałem”.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Nie jesteśmy sami. Jest z nami Pocieszyciel, Duch Prawdy, który nas prowadzi i poucza o Jezusie i Ojcu. Duch objawia Jezusa i woła w nas: Abba, Ojcze! Ten to Duch świadczy razem z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy. On też sprawi, że nie załamiemy się w wierze i wytrwamy do końca pośród wszelkich ucisków i prześladowań.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Leoncjusz z Rostowa, biskup i męczennik

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Na początku szóstego Tygodnia Wielkanocnego wsłuchujemy się w działalność misyjną uczniów Chrystusa w Filippi. Warto zauważyć, że jednym z miejsc, w którym poszukują przyszłych chrześcijan, jest miejsce wspólnej modlitwy – to tam głoszą Chrystusa wszystkim, których spotykają. Nie są to jedynie mężczyźni, ale także, a może przede wszystkim, kobiety. Przykład życia Jezusa doceniającego rolę kobiety nie poszedł zatem na marne!
Wyróżniającą się osobą była Lidia sprzedająca purpurę. Ze względu na jej działalność możemy ją zakwalifikować do wyższej warstwy społecznej. Purpura była niesamowicie droga głównie ze względu na sposób jej pozyskiwania. Jej sprzedawczyni musiała być osobą zamożną.
To, co szczególnie powinno nas uderzyć, jest otwartość Lidii na słuchane Słowo: przyjmuje je wraz z całym swoim domem. Takie sformułowanie oznacza, że była głową rodziny. Nie tylko przyjmuje, ale także wciela wymogi wiary w życie – gościnność, dzielenie się wiarą.
Lidia, jak nikt inny, ukazuje nam, że wiara rodzi się ze słuchania. Nieważne, kto głosi i jak głosi prawdę Słowa, bo to Pan otwiera umysły na przyjęcie wielkich tajemnic oraz daje wzrost w sercu każdego człowieka.
Tylko czy my chcemy tych prawd słuchać i prawdziwie je usłyszeć?


Komentarz do psalmu

Psalm 149 napawa nas ogromną radością. Słuchając jego słów, jako wspólnota, zgromadzenie wiernych, czujemy się niesamowicie docenieni, bo to przecież w swoim ludzie Pan sobie upodobał. Możemy oddawać chwałę naszemu Królowi razem, we wspólnocie.
Rozważając dzisiejszy psalm, który zawsze należy odczytywać w kontekście poprzedzającego go czytania, warto zapytać siebie: czy czuję się członkiem zgromadzenia Pana, Kościoła? Czy w tym zgromadzeniu rzeczywiście oddaję Panu chwałę przez relacje obecne w tej wspólnocie – braterstwo, jedność? Czy Pan znajduje upodobanie w tej wspólnocie, którą tworzę?


Komentarz do Ewangelii

Dzisiejsze słowa Chrystusa są trudne i zarazem pokrzepiające. Wie, że wiara w tak wielkie tajemnice, jakimi są męczeńska śmierć i zmartwychwstanie, nie jest łatwa do przyjęcia. Jest wręcz niemożliwa. Z tej racji zapowiada, że pojawią się prześladowania i trudności wobec Jego wyznawców. Jezus mówi nam, że to coś normalnego, dlatego nie powinno prowadzić nas do załamania wobec sprzeciwu otoczenia. Poza tym Jezus swoim przykładem pokazuje, że droga do życia, droga do chwały nie jest łatwa, ponieważ prowadzi przez cierpienia i wyrzeczenia, ale za to jest wartościowa.
Na szczęście nie zostajemy na niej sami wobec świata będącego przeciwko nam. Duch Święty ma pomóc nam wytrwać w relacji z Jezusem, wytrwać wobec wszelkich przeciwności, bo On mieszka w naszych sercach! Dlatego prawda o Jezusie jest w nas ŻYWA! Wykorzystajmy tego Pomocnika.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Wojciecha Węglowskiego


Do góry

Książka na dziś

Tajemnica ukrytej Miriam

Przemysław Janiszewski

Współczesny świat pełen niepokoju i trosk stał się przestrzenią duchowej walki. Dociera do nas tak wiele różnych i często wykluczających się głosów, że w naszych sercach rodzi się zamęt. Szatan chce nas uczynić sierotami, wmawiając nam, że jesteśmy samowystarczalni.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


24 maja 2022

Wtorek

Wtorek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 16,22-34)
Tłum Filipian zwrócił się przeciwko Pawłowi i Sylasowi, a pretorzy kazali zedrzeć z nich szaty i siec ich rózgami. Po wymierzeniu wielu razów wtrącili ich do więzienia, przykazując strażnikowi, aby ich dobrze pilnował. Otrzymawszy taki rozkaz, wtrącił ich do wewnętrznego lochu i dla bezpieczeństwa zakuł im nogi w dyby. O północy Paweł i Sylas modlili się śpiewając hymny Bogu. A więźniowie im się przysłuchiwali. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Gdy strażnik zerwał się ze snu i zobaczył drzwi więzienia otwarte, dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli. „Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy!” - krzyknął Paweł na cały głos. Wtedy tamten zażądał światła, wskoczył do lochu i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa. A wyprowadziwszy ich na zewnątrz rzekł: „Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?” Odpowiedzieli mu: „Uwierz w Pana Jezusa, a zbawisz siebie i dom swój”. Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem. Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu.

(Ps 138,1-3.7c-8)
REFREN: Zbawia mnie, Panie, moc prawicy Twojej

Będę Cię sławił, Panie, z całego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.

I będę sławił Twe imię
za łaskę Twoją i wierność.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy.

Wybawia mnie Twoja prawica.
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, Twa łaska trwa na wieki,
nie porzucaj dzieła rąk Twoich.

Aklamacja (J 16,7.13)
Poślę wam Ducha Prawdy, On was doprowadzi do całej prawdy.

(J 16,5-11)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: "Dokąd idziesz?" Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu, bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś, bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie, bo władca tego świata został osądzony”.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Ażeby być zbawionym, nie mamy nic czynić, a jedynie uwierzyć w Pana Jezusa. Kto uwierzy w Pana Jezusa, zbawi siebie i swój dom. Tak mówi Pismo. Tak zaczyna się droga wiary. Duch Święty przekonuje świat o grzechu. Tym grzechem jest niewiara w Pana Jezusa.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święci Donacjan i Rogacjan, męczennicy

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Ten, który był prześladowcą chrześcijan i wtrącał ich do więzień, sam trafił za kraty. Paweł i jego towarzysz Sylas są tam dobrze pilnowani, ponieważ jest im przypisywana wielka moc. Jednak tym, co naprawdę robi wrażenie nie tylko na strażnikach, ale na nas wszystkich, jest wielka wiara więźniów. Po wszystkich perypetiach oni wciąż się modlą! Ci, których wypełnia głęboka wiara i dobra relacja z Bogiem, są rzeczywiście wolni! Chrześcijan nie można odizolować od Boga, nie można nam Go odebrać.
Owocem wiary Pawła i Sylasa są dwa cuda: trzęsienie ziemi, które uwalnia więźniów oraz, co ważniejsze, trzęsienie serca strażnika. Ten wstrząs wywołuje w nim pytanie o zbawienie, zainteresowanie sprawą życia wiecznego. To, że zmieniło się jego serce, możemy zaobserwować poprzez konkretne czyny: zabranie więźniów do domu, obmycie ran, przyjęcie chrztu oraz ucztę radości.
Czego uczą nas dzisiaj Paweł i Sylas? Bardziej słuchać Boga niż ludzi. Jednoznaczne postępowanie chrześcijan niszczy wszelkie wątpliwości i wstrząsa sercami. Nie chciejmy dostosowywać się do wartości tego świata. Trwajmy przy Bogu przez konkretne czyny, a sami będziemy sprawcami cudów wstrząsania serc!


Komentarz do psalmu

Psalmista potwierdza to wszystko, czego doświadczyliśmy w pierwszym czytaniu. Wychwala Boga za Jego wierność swoim obietnicom, pomoc w trudnościach, dodawanie siły i mocy w obliczu wymagających doświadczeń. To są powody, dla których należy chwalić Pana, dziękować Mu i śpiewać psalmy.
Dlaczego Bóg jest tak łaskawy? To dochowywanie wierności Panu z naszej strony pozwala nam czuć się bezpiecznie, pokonać strach i lęk! Paweł i Sylas pokazują nam, że taka postawa pozwala doświadczyć cudów.


Komentarz do Ewangelii

Pożegnania są trudne… Każdy, kto chociaż raz ich doświadczył, wie, jak wiele emocji wzbudzają – smutek, przykrość, łzy… Jednak niektóre pożegnania są pożyteczne, bo dają więcej niż się spodziewamy!
Odejście Jezusa do swojego Ojca jest równoznaczne dla nas z otrzymaniem wielkiego daru – Pocieszyciela, który będzie obecny już nie przy grupie konkretnych osób, ale w każdym sercu każdego wierzącego. Będzie w każdym uczniu – bez limitu i bez ograniczeń!
To właśnie dlatego uczeń Jezusa przy pomocy i łasce Ducha Świętego będzie mógł odważnie świadczyć wobec świata: przynosić nadzieję na zbawienie, wzbudzać wiarę, głosić sprawiedliwość życia nad śmiercią, wskazywać na krzyż jako narzędzie przeciw mocy szatana.
Ta misja dawania świadectwa jest wielka, ale z takim Pomocnikiem jest możliwa do spełnienia. Duch wzbudza w nas to, co prawdziwe i daje siły do przeciwstawienia się wszelkim fałszom.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Wojciecha Węglowskiego


Do góry

Książka na dziś

List do Efezjan. Katolicki Komentarz do Pisma Świętego

Peter S. Williamson

List do Efezjan to najbardziej wyrazisty spośród listów przypisywanych św. Pawłowi, zawierający jedne z najgłębszych wypowiedzi teologicznych istniejących w tradycji chrześcijańskiej.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


25 maja 2022

Środa

Środa szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 17,15.22-18,1)
W owych dniach ci, którzy towarzyszyli Pawłowi, zaprowadzili go aż do Aten i powrócili, otrzymawszy polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby czym prędzej przyszli do niego. Stanąwszy w środku Areopagu Paweł przemówił: „Mężowie ateńscy, widzę, że jesteście pod każdym względem bardzo religijni. Przechodząc bowiem i oglądając wasze świętości jedną po drugiej, znalazłem też ołtarz z napisem: "Nieznanemu Bogu". Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając. Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką i nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie i oddech, i wszystko. On z jednego człowieka wyprowadził cały rodzaj ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię ziemi. Określił właściwe czasy i granice ich zamieszkania, aby szukali Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: „Jesteśmy bowiem z Jego rodu". Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że bóstwo jest podobne do złota albo do srebra, albo do kamienia, wytworu rąk i myśli człowieka. Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do nawrócenia, dlatego że wyznaczył dzień, w którym sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych”. Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: „Posłuchamy cię o tym innym razem”. Tak Paweł ich opuścił. Niektórzy jednak przyłączyli się do niego i uwierzyli. Wśród nich Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris, a z nimi inni. Potem opuścił Ateny i przybył do Koryntu.

(Ps 148,1-2.11-14)
REFREN: Niebo i ziemia pełne chwały Twojej

Chwalcie Pana z niebios,
chwalcie Go na wysokościach.
Chwalcie Go wszyscy Jego aniołowie,
chwalcie Go wszystkie Jego zastępy.

Królowie ziemscy i wszystkie narody,
władcy i wszyscy sędziowie tej ziemi,
młodzieńcy i dziewice,
starcy i dzieci.

Niech imię Pana wychwalają,
bo tylko Jego imię jest wzniosłe,
majestat Jego ponad ziemią i niebem.
I On pomnaża potęgę swego ludu.

Aklamacja (J 14,16)
Ja zaś będę prosił Ojca, a da wam innego Pocieszyciela, aby z wami pozostał na zawsze.

(J 16,12-15)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek słyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego bierze i wam objawi”.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Bóg stworzył świat i wszystko, co na nim i sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko. On jest blisko każdego z nas, bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. Bóg teraz wzywa wszystkich ludzi do nawrócenia, gdyż nadchodzi dzień, kiedy to sprawiedliwie osądzi świat przez Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia i zbawienia. Postanowione jest bowiem ludziom raz umrzeć, a potem sąd.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Beda Czcigodny, prezbiter -

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Głoszenie Chrystusa dociera do różnych warstw społecznych, rozmaitych grup i struktur. Nie zawsze kruszy i przemienia serca, ale zawsze pozostawia ślad w słuchaczach.
Paweł głosi tym razem w politeistycznych Atenach. Spotyka się jednak z wyśmianiem, odkładaniem podjęcia konkretnych decyzji na później, ale także z przyjęciem wiary.
Warto zwrócić uwagę na wszystkie okoliczności, które wykorzystuje, aby jak najskuteczniej głosić prawdę o zbawieniu. Po pierwsze, zwyczaje i infrastruktura – anonimowy ołtarz był powodem do dyskusji. Po drugie, nauka o stworzeniu – Paweł zaczyna od tego, co najbardziej podstawowe i doświadczalne. Po trzecie, przekazywanie trudnych prawd – idea zmartwychwstania jest absurdalna i odrażająca, ale to główne przesłanie chrześcijaństwa.
Jak wygląda głoszenie dzisiaj przeze mnie? Czy tak jak święty Paweł prowadzę otwartą i merytoryczną dyskusję? Czy chcę wyjść „na zewnątrz”, poza to, co znam i gdzie się czuję bezpiecznie? Czy szukam okazji i ludzi do dzielenia się Dobrą Nowiną, czy chowam się i uciekam przed nimi? Czy zwykłe, codzienne rozmowy są okazją do wdrożenia elementów wiary? I, najważniejsze, czy się nie zniechęcam?


Komentarz do psalmu

Co jest tak wielkim powodem do wychwalania Boga przez psalmistę? Wszystko! Cały świat, wszystkie stworzenia, dzieła, wydarzenia… są powodem do oddawania chwały Bogu. Jego ślady są obecne wszędzie w świecie - na niebie i na ziemi. To one są pełne Jego chwały!
Posłuchajmy psalmisty i sami postarajmy się znaleźć ślady Bożej obecności wokół nas – w przyrodzie, w bliźnim, w wydarzeniach… Niech one będą okazją do dziękczynienia i uwielbienia Boga w naszym życiu!


Komentarz do Ewangelii

Nauka Boża jest trudna do zniesienia. Czy chodzi o jej obfitość? A może o jej nowość i rewolucyjny charakter?
Jezus dobrze wie, że my – Jego uczniowie – nie jesteśmy w stanie sami poradzić sobie z odkryciem, przyjęciem i zastosowaniem w życiu całej prawdy Bożej, dlatego posyła nam Ducha Prawdy, „który doprowadzi nas do całej prawdy”. Jest to możliwe dlatego, że Duch nie jest niezależny od Ojca i Syna, ale są Oni ściśle ze sobą zjednoczeni przez miłość. Miłość pozwala zrozumieć prawdę. Miłość pozwala odkryć to, co ma nam do przekazania Jezus.
Pamiętajmy, że im bardziej zbliżamy się do Boga oraz im więcej korzystamy z Jego darów, jakimi są sakramenty, Jego Słowo, tym bardziej jesteśmy w stanie przyjąć i zrozumieć to, co On sam nam objawia.
Czy modlę się do Ducha Świętego o dar zrozumienia? Na ile korzystam z Bożych darów?

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Wojciecha Węglowskiego


Do góry

Książka na dziś

Kapłaństwo jest piękne

ks. Tomasz Rąpała

Drodzy Przyjaciele! Jak wiecie, Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie przeżywa w tym roku jubileusz dwusetlecia istnienia. Poprzez rozważania majowe w tym roku pragniemy zaprosić was do przejścia przez "drzwi" naszego Domu, w którym alumni wzrastają do kapłaństwa, podejmują najważniejsze w życiu decyzje, pewne i nieodwołalne.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


26 maja 2022

Czwartek

Czwartek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 18,1-8)
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: „Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan”. Odszedł stamtąd i poszedł do domu pewnego „czciciela Boga”, imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.

(Ps 98,1-4)
REFREN: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Aklamacja (J 14, 18)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

(J 16, 16-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: „Co to znaczy, co nam mówi: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie"; oraz: "Idę do Ojca?” Powiedzieli więc: „Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi”. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: „Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?" Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość”

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Jezus jest Mesjaszem. Każdy, kto uwierzył, że Jezus jest Mesjaszem, stał się dzieckiem Boga. Mesjasz przyszedł, aby nas zbawić i przyjdzie powtórnie, żeby nas zabrać do siebie, abyśmy byli tam, gdzie On jest. A tam, nie będzie już żadnego smutku, ale wszelki nasz smutek przemieni się w radość.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Filip Nereusz, prezbiter

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Święty Paweł opuścił Ateny i udał się do Koryntu, który był znaczącym ośrodkiem handlowym.
Być może zaskakuje nas postawa Apostoła Narodów, który zatrzymuje się u Akwili i Pryscylli, aby w ciągu tygodnia wspólnie z nimi zajmować się rzemiosłem – wyrobem namiotów – i dzięki temu zarabiać na swoje utrzymanie. W soboty (tzn. w szabat) oddaje się jednak w pełni swojej misji głoszenia Chrystusa.
Pierwszymi jego odbiorcami w Koryncie są Żydzi czekający w dalszym ciągu na Mesjasza. Dlatego też Paweł głosi im obiecanego Zbawiciela – Jezusa. Niestety, jego słowa wywołują sprzeciw i zniewagę. Zniechęcony taką postawą za kolejny cel obiera sobie pogan.
Czy misję świętego Pawła można uznać za porażkę? Mimo trudu i doświadczeń, z jakimi się spotkał, z pewnością nie! Paweł pełnił swoją misję z oddaniem i gorliwością w taki sposób, aby każdy poznał, że Jezus jest Mesjaszem. Samo głoszenie i wierność swojej powinności należy uznać za sukces.
Dzisiaj także nie jest łatwo wytrwać w wierności przy dzieleniu się Panem z bliźnimi. Wzorem Apostoła Narodów nie zniechęcajmy się w wypełnianiu naszej misji apostołowania.


Komentarz do psalmu

Dzisiejszy psalm jest znakomitym podsumowaniem i przedłużeniem pierwszego czytania. Pan wobec wszystkich narodów objawia zbawienie – swoją sprawiedliwość, dobroć, wierność i miłość. Każdy naród, każdy człowiek ma doświadczyć tej Bożej miłości, co jest powodem do radości, wesela i dziękczynienia. Boża miłość przemienia człowieka.
Tym bardziej z tego powodu zadaniem każdego z nas jest dzielenie się Bożą miłością z innymi, aby każdy na ziemi mógł jej doświadczyć. Aby głosić, trzeba ją najpierw poznać poprzez budowanie relacji z naszym Panem.


Komentarz do Ewangelii

Dzisiejszą Ewangelię przeplata smutek z radością. Te odczucia związane są z rozłąką, opuszczeniem, niezrozumieniem, ciągle obecną trudną tajemnicą śmierci i zmartwychwstania. Serca uczniów są wypełnione tak wieloma sprawami… i może właśnie z tego powodu tak trudno jest im zrozumieć kolejne słowa Jezusa.
Skąd ten smutek? Skąd ta radość? To Chrystus jest powodem tak ambiwalentnych odczuć nie tylko wówczas, ale również dzisiaj wśród nas.
Jezus i Jego obecność są powodem radości na tym świecie – Jego miłość, Jego obietnice, Jego pomoc, Jego słowa… Taka radość chrześcijanina jest jednocześnie smutkiem dla świata, ponieważ obecność Chrystusa jest dla niego wyrzutem. Wskazuje na grzeszność, niewłaściwe postepowanie, obojętność wobec miłości… Dlatego świat weseli się, gdy Chrystus znika z codzienności, znika z życia człowieka. Wtedy pojawia się beztroska i swawola.
Ważna jest radość, której dostąpimy w życiu wiecznym. Dlatego ten czas, w jakim jesteśmy, jest czasem odkrywania i poznawania Chrystusa nie przez odczucia, ale przez rzetelne pogłębianie wiary.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Wojciecha Węglowskiego


Do góry

Książka na dziś

Modlitewnik Maryjny

"Modlitewnik Maryjny" zawiera modlitwy codzienne i antyfony ku czci Matki Bożej, litanie, różaniec, modlitwy w różnych potrzebach, nabożeństwa i nowenny na cześć Maryi, modlitwy na cały rok liturgiczny; Adwent, Wielki Post, Wielkanoc.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


27 maja 2022

Piątek

Piątek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 18, 9-18)
Kiedy Paweł przebywał w Koryncie, w nocy Pan przemówił do niego w widzeniu: "Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić, dlatego że wiele ludu mam w tym mieście". Pozostał więc i głosił im słowo Boże przez rok i sześć miesięcy. Kiedy Gallio został prokonsulem Achai, Żydzi jednomyślnie wystąpili przeciw Pawłowi i przyprowadzili go przed sąd. Powiedzieli: "Ten namawia ludzi, aby czcili Boga niezgodnie z Prawem". Gdy Paweł miał już usta otworzyć, Gallio przemówił do Żydów: "Gdyby tu chodziło o jakieś przestępstwo albo zły czyn, zająłbym się wami, Żydzi, jak należy, ale gdy spór toczy się o słowa i nazwy, i o wasze Prawo, rozpatrzcie to sami. Ja nie chcę być sędzią w tych sprawach". I wypędził ich z sądu. A wszyscy Grecy, schwyciwszy przewodniczącego synagogi, Sostenesa, bili go przed sądem, lecz Gallio wcale o to nie dbał. Paweł pozostał jeszcze przez dłuższy czas, potem pożegnał się z braćmi i popłynął do Syrii, a z nim Pryscylla i Akwila. W Kenchrach ostrzygł głowę, bo złożył taki ślub.

(Ps 47 (46), 2-3. 4-5. 6-7)
REFREN: Pan Bóg jest królem całej naszej ziemi

Wszystkie narody klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.

On nam poddaje narody
i ludy rzuca pod nasze stopy.
Wybiera nam na dziedzictwo
chlubę Jakuba, którego miłuje.

Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków,
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie,
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.

Aklamacja
Wyszedłem od Ojca i na świat przyszedłem, znowu opuszczam świat i wracam do Ojca.

(J 16, 20-23a)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość. Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat. Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać".

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Jezus dał nam Ducha Świętego, w którym przyszło do nas Królestwo Boże, a Królestwo Boże to sprawiedliwość i pokój i radość w Duchu Świętym. Radości w Duchu Świętym nikt nie zdoła nam odebrać. Mamy ją w pełni i na wieki.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty Augustyn z Canterbury, biskup

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Bóg nie wzywa do spokojnego życia. Pobyt świętego Pawła w Koryncie jest tego dobrym przykładem. Umocniony Bożym słowem Paweł postanawia pozostać w mieście jeszcze przez rok i sześć miesięcy, aby pozyskać nowych uczniów. Jest to czas zmian politycznych, czas buntu, oskarżeń. Jednak Apostoł Narodów wie, że Pan jest z nim, dlatego może swoje zadanie pełnić z odwagą!
Słowa Pana: „przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić” chciejmy dzisiaj odczytać bardzo osobiście. Bóg chce, aby działać, głosić, szerzyć wiarę… Ten, który jest Jego uczniem, zawsze będzie znakiem sprzeciwu i sprawcą buntu, bo przecież Boża prawda nie jest wygodna dla świata. Jednak w jej głoszeniu Bóg ciągle oczekuje większego rozmachu, aby Słowo Boże nigdy się nie zatrzymało. To nasze zadanie. Nie siedzenie na kanapie, ale szalone i odważne dawanie świadectwa. Warto zapytać siebie dzisiaj: co już robię? Co mogę zrobić więcej?


Komentarz do psalmu

Wśród zamieszek i niepewności tego świata (nawet tych, których doświadcza święty Paweł ze swymi uczniami w Koryncie) psalmista zaprasza nas do radosnego wychwalania Pana. Przecież to On „jest wielkim Królem nad całą ziemią”. On jest Panem świata i historii. To On zwyciężył zło. Dlatego człowiek Boży nie ma się czego obawiać, mając tak wielkiego Władcę nad sobą.
Jest to dla nas kolejna zachęta do tego, aby nie żyć spokojnie, ale odważnie bez obaw oddawać cześć Panu.


Komentarz do Ewangelii

Czy radość nie wypływa z trudów, cierpień i udręk? Chrystus daje nam przykład rodzącej kobiety, który pokazuje stan człowieka po wejściu do radości niebieskiej, do zjednoczenia z Ojcem. Przy porodzie kobieta doznaje bólu i cierpienia, lecz obecność nowego życia jest dla niej tak niewypowiedzianą radością, że przez nią wszystkie trudne doświadczenia odchodzą w niepamięć.
Podobnie jest z naszym budowaniem i dążeniem do osiągnięcia Królestwa Bożego. Na co dzień nie jest to proste zadanie, gdyż w walce i ciągłym sprzeciwie świata doznajemy przygnębienia, bólu i smutku. Jednak ta walka prowadzi do zwycięstwa! Nagrodą jest szczególna radość ze zjednoczenia z Bogiem oraz poznanie pełnej prawdy, osiągnięcie pełnej wiedzy!
Spotkanie z Ojcem dla każdego wierzącego jest zawsze najsilniejszą motywacją do prowadzenia tej walki i wytrwania.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Wojciecha Węglowskiego


Do góry

Książka na dziś

Św. Andrzej Bobola. Bohater Chrystusowy

ks. Józef Niżnik

Ta książka nie jest podobna do innych, bo zazwyczaj o takich intymnych relacjach między duszą a Nadprzyrodzonością niechętnie publicznie się mówi. I najczęściej dopiero po śmierci widzących odkrywamy te niezwykłe wydarzenia ich życia, dowiadujemy się o nich

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.


28 maja 2022

Sobota

Sobota szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania

(Dz 18,23-28)
Paweł zabawił w Antiochii pewien czas i wyruszył, aby obejść kolejno krainę galacką i Frygię, umacniając wszystkich uczniów. Pewien żyd, imieniem Apollos, rodem z Aleksandrii, człowiek uczony i znający świetnie Pisma, przybył do Efezu. Znał on już drogę Pańską, przemawiał z wielkim zapałem i nauczał dokładnie tego, co dotyczyło Jezusa, znając tylko chrzest Janowy. Zaczął on odważnie przemawiać w synagodze. Gdy go Pryscylla i Akwila usłyszeli, zabrali go z sobą i wyłożyli mu dokładnie drogę Bożą. A kiedy chciał wyruszyć do Achai, bracia napisali list do uczniów z poleceniem, aby go przyjęli. Gdy przybył, pomagał bardzo za łaską Bożą tym, co uwierzyli. Dzielnie uchylał twierdzenia żydów, wykazując publicznie z Pism, że Jezus jest Mesjaszem.

(Ps 47,2-3.8-10)
REFREN: Pan Bóg jest królem całej naszej ziemi

Wszystkie narody klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy jest straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.

Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie.

Połączyli się władcy narodów
z ludem Boga Abrahama.
Bo możni świata należą do Boga:
On zaś jest najwyższy.

Aklamacja (J 16,28)
Wyszedłem od Ojca i na świat przyszedłem, znowu opuszczam świat i wracam do Ojca.

(J 16,23b-28)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna. Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi godzina, kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem otwarcie oznajmię wam o Ojcu. W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga. Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca”.

Rozważania do czytań

Ewangeliarz OP


Do góry

Marek Ristau

Ojciec daje nam, o cokolwiek Go prosimy w imię Jezusa. Prosimy i otrzymujemy, bo jest wolą Bożą, aby nasza radość była zupełna. Ojciec wysłuchuje nas, ponieważ uwierzyliśmy, że Jezus wyszedł od Boga. Uwierzyliśmy i umiłowaliśmy Jezusa, dlatego Ojciec nas miłuje i daje nam wszystko chętnie i nie wymawiając.
Marek Ristau


Do góry

Patroni dnia:

Święty German z Paryża, biskup

Do góry

Bractwo Słowa Bożego

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Postawa Apollosa zdominowała dzisiejsze czytanie z Dziejów Apostolskich. Warto przyjrzeć się bardziej szczegółowo jego działalności, ponieważ staje się ona wzorem dla chrześcijan wszystkich czasów.
To, co nas najpierw zachwyca, to gorliwość Apollosa. Żyd, uczony i bardzo elokwentny, znający Pisma, chce się nimi dzielić ze światem. Co prawda jego wiedza jest niepełna, ale nie przeszkadza mu to, aby się nią dzielić. Apollos, będąc w drodze do pełnego poznania chrześcijaństwa, sam już troszczy się o wypełnianie podstawowej misji chrześcijanina – powoływać uczniów. To także jest wyrazem gorliwości.
Pełnienie misji przez Apollosa oraz przez Akwilę i Pryscyllę nie jest powodem do walki, zazdrości i niezdrowej rywalizacji. Cała trójka rozumie, że misją każdego chrześcijanina jest głoszenie Chrystusa i należy się w tym wzajemnie wspierać, korygować błędy, uzupełniać wiedzę.
I po trzecie, Apollos, Akwila i Pryscylla są przykładem i wyrzutem dla tych, którzy misję głoszenia nauki Jezusa spychają tylko na wybranych, np. księży, osoby konsekrowane, katechetów... Tymczasem KAŻDY jest powołany do ewangelizowania. Tej prawdy nie możemy zaprzepaścić.


Komentarz do psalmu

„Bóg jest królem całej ziemi” – radośnie obwieszcza psalmista. Ale czy rzeczywiście wszystkie narody i wszystkie ludy znają swojego Króla?
Wszyscy mają poznać Boga, bo to On kieruje losami całej ziemi. My natomiast jesteśmy narzędziami potrzebnymi do wypełniania tego zadania. Co robić? Opowiadać o zdumiewających dziełach i czynach Boga. Dzięki nam cały świat ma się o Nim dowiedzieć.


Komentarz do Ewangelii

Chrystus odchodzi do Ojca, ale nie zostawia nas samymi sobie. Dał nam Ducha Świętego. Dał nam także dostęp do Siebie – możemy przychodzić do Niego osobiście, licząc na otrzymanie potrzebnych dla nas darów.
Bóg ciągle chce nas obdarowywać, bo nas kocha. Poznanie i doświadczenie miłości Jezusa otwiera nas na miłość Bożą. Aby dary, które są nam naprawdę potrzebne otrzymać, mamy po prostu przyjść do Ojca i prosić o nie w imię Jezusa. Żeby taka prośba była z naszej strony możliwa, a ze strony Boga została spełniona, mamy modlić się tak jak Chrystus, to znaczy, aby spełniła się wola Ojca. Umiejętność przyjęcia Jego woli, często związanej z krzyżem, jest źródłem prawdziwej i pełnej radości serca. Taka postawa jest bardzo wymagająca, lecz jej owoce są równie wielkie.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Wojciecha Węglowskiego


Do góry

Książka na dziś

Mężczyźni mojego życia w rozmowie z Małgorztą Terlikowską

s. Michaela Rak

O miłości, miłosierdziu i dobrym pomaganiu Gdy była dzieckiem, chciała zostać… księdzem. Dzieciństwo w wielodzietnej rodzinie i dorastanie w domu z problemami ukształtowało jej charakter. Była już narzeczoną, ale postanowiła realizować swoje powołanie w życiu zakonnym i pomaganiu innym.

Książka do nabycia w Księgarni Mateusza.